کلیسای قره باغ که با نام کلیسای سورپ پطرس شناخته می‌شود از مناطق دیدنی سلماس به شمار می‌رود. این کلیسا مشتمل بر تالاری مستطیل شکل و منفرد با مساحت حدود 170 مترمربع است. در گذشته کلیسا درون حیاطی محصور قرار داشت که امروزه تنها قسمت اندکی از دیوار جنوبی حیاط بر جای مانده است. سایر قسمت‌ها به مرور زمان از بین رفته‌اند. در سمت غرب و نزدیکی کلیسا قبرستان بزرگی با سنگ‌های چهارگوش قرار دارد.
کلیسا بر اساس نقشه‌ای مستطیلی شکل با ابعاد 8٫80 در 15٫10 متر ساخته شده و دارای محور اصلی شرقی-غربی است. انتظام اجزا و عناصر آن بر اساس جهت محراب صورت گرفته است. کلیسا هم‌سطح با زمین‌های اطراف قرار دارد و یک ورودی اصلی در ضلع جنوبی دارد. این کلیسا نیز همانند بیشتر کلیساهای آذربایجان به شیوه بازیلیک سه ناوی و ستون‌دار است و در فضای داخلی آن چهار ستون با مقطع مربع‌شکل و دو نیم ستون در دیوار غربی به چشم می‌خورد که به سه ناو تقسیم می‌شود: ناو اصلی میانی و ناوهای جانبی. ناو میانی عریض‌تر از دو ناو کناری ساخته شده است. این ناوها در امتداد محور اصلی شرقی-غربی کلیسا در کنار یکدیگر نظم یافته‌اند. چهار ستون اصلی نقش نگهدارنده گنبد را ایفا می‌کنند و به همین دلیل در جهت‌های طولی و عرضی بین آن‌ها قوس‌های رومی وجود دارد. دو نیم ستون متکی به دیوار غربی، فشارهای جانبی را تحمل می‌کنند. محراب نیم دایره‌ای کلیسا در بخش شرقی و هم عرض با ناو میانی و بالاتر از دیگر بخش‌ها قرار دارد و ورود به آن با سه پله امکان‌پذیر است که به صورت قرینه در دو جناح محراب تعبیه شده‌اند. در دو جناح محراب دو اتاق جانبی وجود دارد که فضای داخلی آن‌ها مربع شکل است و در هریک چسبیده به دیوار محراب و به شکل قرینه دو طاقچه با طاق تخت دیده می‌شود.
نمای خارجی دیوارهای کلیسا ساده و فاقد تزیین خاصی است و با سنگ‌های قلوه‌ای و لاشه سنگ‌های بسیار بزرگ ساخته شده است. ابعاد سنگ‌ها در بخش‌های پایینی اغلب چندین برابر بزرگ‌تر از سنگ‌های بخش‌های بالایی دیوارها هستند. تنها ورودی کلیسا در دیوار جنوبی قرار دارد و شامل درگاهی کم ارتفاع با قوس رومی می‌شود. چارچوب ورودی نیز با چهار سنگ مکعب مستطیلی تراش خورده تزیین شده است. در ضلع جنوبی، دو نورگیر کوچک، در دیوار شرقی، سه نورگیر و در دیوار غربی نیز یک نورگیر برای افزودن به نور داخلی کلیسا وجود دارد. دیوارهای جانبی دارای ضخامتی زیاد و به نسبت حجیم هستند.
نمای داخلی دیوارهای کلیسا با استفاده از سنگ‌های قلوه‌ای ساخته شده و فاقد تزیین خاصی است. در برخی قسمت‌ها همچون طاق محراب اثر دو پوشش به چشم می‌خورد که پوشش زیری با مصالح نامرغوب و زمخت گچی حاوی دانه‌های شن ساخته شده و پوشش رویی اندود نازک گچی است؛ ولی در بیشتر نقاط این اندود ریخته شده و از بین رفته است. ستون‌های این بنا سنگی هستند و هر یک حدود 2٫30 متر ارتفاع دارند. این ستون‌ها با قوس‌های رومی باربر به یکدیگر متصل شده‌اند. نمای ورودی اتاق‌های جانبی با چهار تخته سنگ از نوع سنگ‌های آذرین تراش خورده است که روی آن‌ها نقش صلیب‌های متعدد و اشکال هندسی دایره و مربع دیده می‌شود.
گنبد کلیسا متشکل از سنگ‌های ریز و درشت با ملات گچ است که با مهارت و استادی در کنار یکدیگر کار گذاشته شده‌اند. بر فراز گنبد اصلی یک نورگیر چهارگوش سنگی برای ایجاد روشنایی به فضای داخلی کلیسا ساخته شده است. چندین خمره بزرگ در محل پایه طاق گنبد اصلی و همچنین بخش بالای ورودی اتاق‌های جانبی وجود دارد. این خمره‌ها به‌صورت افقی درون دیوار کار گذاشته شده‌اند؛ به‌طوری که دهانه آن‌ها مشرف به فضای داخلی کلیسا است.
