ظاهر شدن شدید و ناگهانی آکنه به اندازه کافی ناراحت کننده است، اما باید گفت اسکارهایی که آکنه از خودش بر جای می گذارد به تمام معنا هولناک هستند.در این بخش به شرحی درباره انواع اسکارهای ناشی از آکنه خواهیم پرداخت و در قسمت بعدی، روش های درمان جای جوش را با هم مرور می کنیم.آکنه یکی از شایع ترین بیماری های پوستی و شایع ترین علت مراجعه بیماران به پزشکان متخصص پوست است. آکنه های خفیف با مراقبت های خانگی و داروهای بدون نسخه درمان می شوند اما افرادی که به آکنه های شدید یا طولانی مدت مبتلا هستند باید به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کنند. هر نوع ضایعه ناشی از آکنه نیاز به درمان متفاوتی دارد. اساس ایجاد آکنه، اختلال در ترکیب و شدت چربی ترشح شده از غدد چربی و همچنین اختلال در روند و شدت شاخی شدن لایه پوستی است.
امروزه روش هاي متعددي توسط متخصصين پوست براي بهبودي يا مقبول تر شدن منظره جوشگاه به كار مي رود. غالب اين اعمال در كلينيك هاي پوست و با بي حسي موضعي انجام مي گيرند. تنها براي ترميم اسكارهاي شديد نظير سوختگي هاي وسيع نياز به بيهوشي عمومي و بستري شدن در بيمارستان است. اما عموماً درمان جوشگاه مستلزم اعمال جراحي سنگين و پرعارضه نمي باشد. روش هاي جديد مي توانند تغييراتي در طول، پهنا يا جهت جوشگاه ايجاد نموده و يا جوشگاه هاي فرورفته را بالا آورده و انواع برجسته را مسطح كنند. اما هيچگاه جوشگاه را كاملاً از بين نمي برند و هيچ روش جادوئي وجود ندارد كه پوست را به وضعيت اوليه قبل از پيدايش جوشگاه برگرداند. روش هاي اصلاح جراحي مي توانند بهبودي در ظاهر پوست ايجاد كنند اما خود آثاري در پوست به جاي مي گذارند كه البته بهتر از جوشگاه اوليه هستند. علاوه بر اين بايد به ياد داشت كه رنگ جوشگاه را نمي توان تغيير داد، اگرچه با گذشت زمان كمرنگتر مي شود اما اختلاف رنگ آن با پوست طبيعي هميشه باقي است و تنها مي توان با مصرف مواد آرايشي به طور موقت آن ها را محو نمود.مهمترين مرحله در درمان جوشگاه ها، مشورت دقيق بين بيمار و متخصص پوست است تا معلوم شود چه خصوصيتي از جوشگاه بيشتر بيمار را آزار مي دهد و مناسب ترين راه درمان آن كدام است. به هر حال تأكيد پزشكان اين است كه جوشگاه ها با هم متفاوت هستند و هر يك نيازمند روش درماني خاص مي باشند.
انواع رایج بافت اسکار
برای آنکه بتوان بهترین روش برای درمان اسکار را پیدا کرد باید ابتدا با نوع بافت اسکار آشنا شد. تعداد زیادی از بافت اسکار و ظاهری صاف و کمرنگ دارند و وضعیت ظاهری آنها در هیچ یک از سه گروهی که در بخش زیر به آنها اشاره می کنیم قرار نمی گیرد.
عوارض سابسیژن چیست و چگونه می توان از آن جلوگیری کرد؟
اسکار هایپرتروفیک
برخی از انواع بافت اسکار به علت تولید بیش از حد کلاژن در فرایند بهبود به وجود می آیند که به این نوع بافت اسکار، اسکار هایپرتروفیک گفته می شود. این نوع بافت در محدوده اطراف زخم باقی می ماند.
اسکار کلوئید
در مواردی که فرایند ترمیم به صورت بیش فعالانه رخ می دهد بافت اسکار در نقاط خارج از محدوده اصلی زخم نیز ایجاد می گردد. به این نوع بافت اسکار که حالت برجسته و توده مانند دارد اسکار کلوئید گفته می شود و برخلاف اسکار هایپرتروفیک معمولاً رنگ آن تیره است و در هنگام لمس کردن سفت به نظر می رسد. زنان و افرادی که رنگ پوست آنها تیره است و همچنین افرادی که سابقه خانوادگی کلوئید را دارند بیشتر در معرض بروز این نوع بافت اسکار قرار دارند. درمان نکردن بافت اسکار کلوئید باعث می شود که این بافت به رشد خود ادامه دهد و در نهایت یک ساختار برجسته را به وجود می آورد که منجر به بروز التهاب خواهد شد.
بافت اسکار آتروفیک
بافت اسکار آتروفیک به بافتی گفته می شود که زیر سطح پوست به وجود می آید و علت بروز آن کمبود کلاژن در دوران بهبود است. تعداد زیادی از اسکار آکنه در این گروه قرار دارند. این نوع بافت اسکار باعث تغییر رنگ پوست خواهد شد و گاهی اوقات پوست به رنگ قرمز یا قهوه ای به نظر می رسد. به این وضعیت هایپرپیگمنتیشن گفته می شود. گاهی اوقات بافت اسکار در مقایسه با نواحی اطراف روشن تر است و از آن تحت عنوان هایپوپیگمِنتِیشِن یاد می شود.
