استفاده از لنزهای طبی برای اولین بار ، به یک ارتقا شگفت انگیز در چشم شبیه است که دیگر به عینک نیاز ندارید.شما می توانید توسط لنزها دنیا را به وضوح ببینید و دیگر مانعی به نام عینک روی صورتتان وجود ندارد.
لنزها به راحتی بر روی چشم قرار میگیرند و شما قادر به انجام کارهای بسیاری می شوید که تا کنون با عینک نمی توانستید به راحتی انجام دهید .در کنار تمام مزایایی که لنز تماسی طبی دارد ، باید از عوارض و خطرات آن نیز آگاه باشید که در این بخش به آنها اشاره خواهیم کرد.
علائم استفاده بسیار طولانی از لنزهای تماسی:
بدون گفتن, چشم به اکسیژن کافی برای کارکرد صحیح نیاز دارد! افراد, بدون آن, می توانند از اثرات جانبی وحشتناکی برخوردار شوند، مانند:
- درد چشم
- دید تار و مبهم
- حساسیت نوری
- قرمزی چشم
- پارگی
- رشد بیش از حد رگ های خونی اطراف چشم
- زخم چشم
- چشم های حساس
اگر شما هر یک از علایم فوق را از لنز تماسی دارید, توصیه می شود که به چشم پزشک خود مراجعه کنید چراکه یک متخصص می تواند به نحوه برخورد با این مساله بسته به استفاده از آنها را متوقف کند.
معاینه چشم برای ارزیابی میزان التهاب انجام می شود و یک داروی موضعی یا استروئیدی در صورت وجود, توصیه می شود.
وقتی حالت خوبتان را دوباره دریافت کردید تا دوباره از لنزهای تماسی استفاده کنید, مهم است که یک لنز تماسی مناسب داشته باشید و شاید برخی آموزش اضافی برایتان انجام شود.
چرا نباید با لنز بخوابیم؟
معمولا افرادی که دچار ضعف بینایی و مشکلات چشمی هستند تمایل بیشتری به استفاده از لنز نسبت به عینک دارند. به این دلیل که استفاده از لنز چشم به مراتب راحت تر از استفاده از عینک می باشد و ظاهر زیباتری به فرد می بخشد. اما مساله ی مهمی که وجود دارد و چشم پزشکان و اپتومتریست ها به آن تاکید دارند عدم استفاده از لنزهای تماسی به طور دائمی می باشد.همانطور که می دانید قرنیه چشم به عنوان تنها عضو بدن از راه هوا نفس می کشد و به آن اکسیؤن رسانی می شود و این عمل حتی در خواب هم ادامه دارد اما زمانی که فرد با لنز می خوابد لایه ای روی قرنیه چشم را می پوشاند و مانع از اکسیژن رسانی به آن می شود.
عوارض خوابیدن با لنز
- قرنیه چشم از عواملی که باعث آسیب رسیدن به چشم می شود جلوگیری می کند. دراصل می توانیم اینگونه بیان کنیم اولین عارضه خوابیدن با لنز اینگونه است که با اکسیژن نرسیدن به چشم، لنز دچار خشکی شود وبه سختی می توان لنز را از چشم خارج کرد و هتگام در آوردن لنز، به چشم صدمه وارد شود.
- زمانی که قرنیه چشم اکسیژن رسانی نمی شود به ناچار وریدهای جدیدی باید وظیفه اکسیژن رسانی را به عهده بگیرند که در این زمان بیماری تحت عنوان نئو وسکولاریزاسیون گریبان گیر فرد می شود. این بیماری باعث می شود تا فرد به سختی از لنز تماسی استفاده نماید.
- در صورت خوابیدن با لنز به طور مداوم و پر تکرار فرد دچار چشم درد و التهاب چشمی به نام کراتیت می شود.
- یکی دیگر از عوارض خوابیدن با لنز عفونت قرنیه چشم است که می تواند منجر به زخم قرنیه (پارگی محافظت نشده)، نئو وسکولاریزاسیون (تورم بیش از خد رگ های خونی موجود در قرنیه)، کراتیت (التهاب قرنیه) شود.
- زمانی که افراد با لنز چشم می خوابند فشار خارجی بر چشم وارد می شود که سبب خستگی چشم ها و تاری دیده آن ها می گردد.
- استفاده مکرر از لنز به خودی خود باعث فرآیند سندرم خشکی چشم می شود که این فرآیند در صورت خوابیدن با لنز سریع تر صورت می گیرد.
مشکلات چشمی با لنز خوابیدن چه علائمی دارد؟
همانطور که گفته شد عوارض با لنز خوابیدن بسیار است و می تواند مشکلات زیادی را برای فرد به وجود آورد. زمانی که فرد به طور مکرر از لنز استفاده می کند و با آن می خوابد دچار بیماری های چشمی و مشکلاتی می شود که دارای علائمی به شرح زیر می باشد:
- خارش چشم
- حساس شدن به نور
- حساسیت چشمی
- قرمزی چشم
- التهاب چشم
- احساس تاری در دید
- ترشح چشم
- اشک ریزی چشم به طور غیر عادی
وقتی مدت طولانی لنزها را داخل چشم نگه می دارید
درواقع علت مخالفت بسیاری از چشم پزشكان با لنزها همین است كه استفاده كننده ها گاهی فراموش می كنند آنها را از چشم شان خارج كنند (یا تنبلی مانع آن می شود) اما یادتان باشد لنزها مانع رسیدن اكسیژن به چشم ها می شود. اگر لنزها را شب از چشم تان خارج نكنید خطر ایجاد زخم در قرنیه شما به شدت افزایش می یابد. این زخم ها گاه می تواند منجر به كوری شود.
زمانی كه دارو مصرف می كنید
قطعا اگر بخواهید قطره ای در چشم تان بریزید، لنزها را خارج خواهید كرد اما آیا می دانید مصرف برخی از داروهای خاص ممكن است با وضعیت لنز شما ربط پیدا كند؟ مثلا اگر قرص های پیشگیری از بارداری مصرف كنید چشم ها به دلیل استروژن موجود در این قرص ها به لنزها حساس تر خواهد شد. همین طور این قرص ها میزان اشك ریزش را كاهش می دهند و اینگونه چشم ها خشك تر و امكان آسیب آنها با لنز بیشتر می شود. قرص های ضدحساسیت و آنتی هیستامین ها هم چشم را خشك می كنند و برخی داروهای ضدآكنه می توانند باعث ایجاد احساس خارش در چشم دارای لنز شوند.
وقتی محلول های نگهدارنده مشكل ساز می شوند
محلول های نگهداری لنز در انواع و اقسام شكل ها و اسم ها و فرم ها در دسترس هستند اما حواستان باشد كه مواد نگهدارنده موجود در این محلول ها فاسدشدنی است؛ پس هرگز از محلول های تاریخ گذشته استفاده نكنید. چنین محصولاتی می تواند مشكلات جدی را برای چشم ایجاد كند. درضمن اگر محلول نگهدارنده لنز خود را با نوعی دیگر عوض كردید، بدانید كه ممكن است چشم تان نسبت به نوع جدید واكنش نشان دهد. درضمن هرگز محلول های نگهدارنده را در ظرف های دیگر نریزید و درب ظرف های حاوی آنها را باز نگذارید زیرا این كارها احتمال آلوده شدن آنها توسط انواع و اقسام میكروب ها را به شدت افزایش می دهد.