خیلی از افراد به خصوص خانم ها، از اینکه نمی توانند در شرایط حساس مخصوصا در محل کار، اشک ها و گریه خودشان را کنترل کنند، شاکی هستند.همین اتفاق موجب می شود كه اگر قرار باشد برای احقاق حقی، اعتراض كنند نگران اشك های كنترل نشده باشند و خیلی اوقات از اعتراض مورد نظر می گذرند تا اینكه با سرریز شدن اشك ها در محل نابه جا ضعفی از خود نشان بدهند.
اشک انسان به دلایل مختلف در بازه های گوناگون زندگی جاری می شود. به گفته محققان، گریه کردن ذاتی است و انسان روزانه حدود ۲۸۰ گرم و سالانه ۳۰ گالن اشک تولید می کند. این میزان بر اساس جنسیت، متفاوت بوده و زنان بیش از مردان گریه می کنند. محققان معتقدند به دلیل ویژگی های زیستی، غدد اشک زنان نسبت به مردان کوچک تر است. مجاری اشکی مردان بزرگ تر از زنان است و درنتیجه احتمال اینکه قطره اشک از آنجا به سمت پلک برسد، کمتر است. انسان از زمان کودکی تاکنون گریه کرده و این گریه تا لحظه مرگ بدون اینکه دلیل آن را بداند، ادامه خواهد داشت.
همه انسان ها خشم خود را به طرق مختلف ابراز می کنند و در بسیاری از قسمت های دنیا وضعیت احساسی افراد بر اساس جنسیتشان تعیین می شود. همه ما فکر می کنیم که فرد در حالت نرمال و طبیعی باید هنگام عصبانیت داد و فریاد بزند و هنگام ناراحتی هم اشک بریزد اما گاهی اوقات بعضی از افراد کاملاً برعکس عمل می کنند اگر متوجه شدید که شما هم جزء آن دسته از افرادی هستید که هنگام عصبانیت گریه می کنید، بدانید که تنها نیستید و این نشان دهنده ضعف شما نیست. بلکه یک خصوصیت در شما محسوب می شود. در این قسمت بیشتر به موضوع گریه کردن حین دعوا و عصبانیت می پردازیم.
چه اندازه گریه کردن طبیعی است؟
هرچند گریه کردن برای تخلیه روانی عالی است، ولی قانونی برای تعیین حد طبیعی گریه کردن وجود ندارد. اینکه گریه کردن را مشکل بدانیم یا نه، به احساسی برمی گردد که فرد شخصا تجربه می کند و اینکه آیا روابط و فعالیت های روزمره اش از این بابت مختل شده است یا خیر. گریه ای را که در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می کند، به خصوص اگر با تمایل به آسیب زدن به خودتان یا دیگری همراه است، دراسرع وقت با متخصصان سلامت در میان بگذارید.گریه کاری طبیعی است و بسیاری اوقات دلایل گریه کردن هم غیرطبیعی نیستند. برخی دلایل متداول که افراد را به گریه می اندازد عبارت اند از:
- استیصال؛
- ترس؛
- شنیدن خبر ناگوار؛
- دلتنگی؛
- هم دردی؛
- خاطرات تلخ؛
- خشم؛
- شوکه شدن؛
- متأثر شدن؛
- ازدست رفتن یک رابطه؛
- شادی.
گریه از روی عصبانیت رایج است
بعضی از افراد هنگامی که عصبانی می شوند، کنترل خود را از دست می دهند و ممکن است کلمات خشن به زبان بیاورند یا فریاد بکشند. حتی بعضی از افراد هنگام عصبانیت نمی توانند گریه خود را متوقف کنند. در این اوقات احساسات افراد بسیار شدید است و سعی می کنند با گریه و اشک، آن را بروز دهند.
آیا گریه کردن هنگام دعوا شما را ضعیف نشان می دهد؟
وقتی که شما هنگام دعوا گریه می کنید، نشان دهنده ضعف تان نیست، بلکه با انجام این کار احساسات خود را ابراز می کنید. اگر می خواهید احساسات خود را مدیریت کنید و یا آن را به شکل متفاوت نشان دهید، ابزار های قدرتمندی هستند که می توانید هنگامی که حس گریه کردن داشتید، از آن ها استفاده کنید. مثل مدیتیشن یا نوشتن حال و احوالات.
اشک ریختن یک راهکار سالم برای خالی کردن عصبانیت است و حتی درمانگران هم گریه کردن هنگام عصبانیت را یک راه سالم برای خالی کردن خشونت می دانند. بعضی از افراد نسبت به دیگران بیشتر با احساسات خود در ارتباط هستند و در نتیجه بیشتر از آن ها هم اشک می ریزند.افرادی که در حالت معمولی راحت تر گریه می کنند، معمولاً هنگام عصبانیت هم احتمال گریه کردن در آن ها بیشتر است. در واقع آن ها با گریه خشم خود را نشان می دهند، نه این که بخواهند ضعیف باشند.
گریه کردن هنگام عصبانیت هیچ اشکالی ندارد
بسیاری از افراد هنگام عصبانیت گریه می کنند که این مسئله در مورد آقایان هم صدق می کند اما جالب است بدانید که این واکنش فیزیولوژیک کاملاً نرمال است و راهی برای ابراز احساسات محسوب می شود بنابراین اگر هنگام خشم و عصبانیت احساس کردید که دوست دارید گریه کنید، بدانید که انجام این کار نیز اشکالی ندارد و نباید از آن خجالت بکشید. در واقع با گریه کردن، سالم ترین نوع ابراز احساسات خود را در پیش گرفته اید.
چطور گریه مزاحم نداشته باشید؟
گریه کردن از جمله واکنش های طبیعی افراد است که در صورت تداوم یا غیر ارادی بودن می تواند عوارضی را برای خود به بار آورد. اگر گریه کردن مداوم، مستمر و بی وقفه باشد می تواند به تحریک نامطلوب چشم، ایجاد خارش، قرمزی، تورم و بر هم خوردن لایه اشکی منجر شود. پس بهتر است شرایطی برای خروج از این حالت پیدا کنیم. شاید راهکارهای زیر کمک کننده باشد:
- گریه های مزاحم وقتی اتفاق می افتد كه شما شرایطتان را سخت و غیرمنصفانه بدانید. این برداشت های متفاوت است كه باعث گریه كردن می شود. همیشه اتفاق های اطرافتان را به 3 گروه تقسیم كنید: اول: این اتفاق فقط یك ضرر است نه یك فاجعه. دوم: این اتفاق مرا تهدید می كند پس باید به فكر حمله یا فرار باشم. سوم: شرایطی كه چالش بر انگیز است و می خواهد قدرت انتخاب و مدیریت مرا امتحان كند. اگر با چالش، درست روبه رو شوید فرصت پیشرفت پیدا كرده اید و اگر راهی مثل گریه را انتخاب كنید یعنی با دست خودتان یك فرصت را به تهدیدی علیه خودتان تبدیل كرده اید. با این تقسیم بندی قدرت فشار روانی روی شما كم می شود و بالطبع راهكار ساده ای مثل گریه جای خود را به روش های حل مسئله می دهد.
- در طول روز و اوقات معمولی نجوای درونی داشته باشید. این روش به گفت وگوی بی صدا با خودتان گفته می شود كه نقش مهمی در افزایش توانایی شما در كنترل گریه دارد.راه دیگر، یا استفاده از روش های فعال واكنش به شرایط سخت است؛ مثلا از خودتان بپرسید «باید به رئیس چی بگم؟» یا «این خیلی بی انصافیه. حالا باید چی كار كنم؟»
- موقعیت هایی كه اغلب در آنها دچار گریه مزاحم می شوید را به خاطر بیاورید و برای تكرار آن و كنترل خودتان آماده باشید. هرچه انتظارتان را از روبه راه بودن اوضاع پایین بیاورید و در خلوت قدرت بیان و اعتماد به نفستان را تقویت كنید، گریه های مزاحم فرصت كمتری برای شروع پیدا می كنند.
اگر هیچ راهی برای کنترل گریه جواب نداد، اشک هایتان را بپذیرید
درحالی که جاری شدن بی موقع اشک ها تجربه ای خوشایند نیست، اما بسیار اهمیت دارد که به احساسات خود اهمیت بدهید. گریه کردن واکنش احساسی طبیعی آدمی است و بااینکه ممکن است گریستن در حضور دیگران شما را شرمسار کرده باشد، اما بدانید دنیا به آخر نرسیده است. اگر هنگام گریه کردن در محل کار یا جایی در حضور دیگران قرار دارید، اعلام کنید که به دقایقی تنهایی نیاز دارید تا افکارتان را سروسامان دهید (نشانه های نیاز به تنهایی). اختصاص دادن زمانی برای تجربه ناراحتی، به جای فرونشاندن دائمی احساساتمان، راهکار مقابله ای مناسبی برای گریه کردن است.
چرا برخی از افراد اصلا عذرخواهی نمی کنند؟
