به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از ایسنا، محمد دادکان رئیس سابق فدراسیون فوتبال با حضور در برنامه دست خط درباره مسائل مختلفی از جمله موارد سیاسی، زندگی شخصی و البته ورزشی صحبت کرد.
صحبت های او به شرح زیر است:
*در این ایام بعد از گرانی بنزین، اتفاقات تلخی افتاد که ناراحت کننده بود. آقای دادکان در این ایام به چه چیزی فکر می کرد؟ چه ناراحتی ها و چه دغدغه هایی داشت؟
درست است که یکسری مسائل پیش آمد و تخریب هم انجام شد، اغتشاش گری هم شد، من بعد از ۴۰ و خرده ای سال معلمی، از ۵۶ تا الان، در بین مردم هستم و در بازار هم به خاطر شغلم حضور دارم و در دانشگاه و ورزش هم هستم. من تقریبا همه اقشار را می بینم.
یک جوان را آمار بگیرید. از ما چه چیزی می خواهد؟ اشتغال، ازدواج، تحصیل و مسکن. ما برای این ها چه کار کرده ایم؟ روزی که می خواستم ازدواج کنم، پدر خانمم از من می پرسید خانه داری؟ شغلت چیه؟ گفتم اینهاست. حالا جوان می آید، من خودم هم دختر دارم. سوال می کنید که مسکن دارید؟ می گوید خیر.
حقوق شما چیست؟ یک میلیون و ۵۰۰-۴۰۰ هزار تومان است. مدرک چیست؟ فوق لیسانس. چند سال می خواهیم بگوییم آمریکا اجازه نمی دهد کار کنیم؟ انگلیس و فلان هستند. همه اینها درست است، اما ما چه کار کردیم؟ با یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان حقوق، کدام زندگی می چرخد که با افتخار در تلویزیون می گوییم ما حقوق را ۲۰ درصد بالا بردیم.
من از شما به عنوان جوان سوال می کنم آن ۲۰ درصدی که بالا بردیم، در یک حقوق میانگین ۳ میلیون تومانی چقدر می شود؟ ۶۰۰ هزار تومان می شود! یعنی حقوق سه میلیونی را سه میلیون و ۶۰۰ هزار تومان کردیم. ۲۰ درصد افزایش دادیم. در اقلامی که در جامعه اضافه شد. در برخی اقلام ۵۰ درصد قیمت افزایش داشت.
۲۰ درصد به حقوق او اضافه کردید و باید ۴۰۰ هزار روی این بگذارد تا نسبت به سال گذشته مخارج زندگی او بچرخد. بنزین هم گران می کنیم، تمام اقلام زندگی، همه را گران می کنیم. خب ما چطور بگوییم آن جوان پا جلو بگذارد که هر جوانی آرزو و آمال هایش مانند خود من که جوان بودم، مانند شما که جوان هستید، مسکن داشته باشید، تحصیلات داشته باشید، شغل خوبی داشته باشید، درآمدی داشته باشید که بتوانید ازدواج کنید. اینها را نداریم بدهیم.
*به عنوان کسی که با قشر دانشجو و اقشار مختلف ارتباط دارید، این همه رهبری معظم انقلاب در این ۱۵ – ۲۰ سال اخیر روی اقتصاد مقاومتی تاکید کردند، روی درون زا بودن و روی پای خود ایستادن تاکید کردند. چرا نمی شود؟ این همت وجود ندارد یا اینکه به نوعی از بیرون برنامه ریزی برای ما می کنند؟ مشکل اساسی ما الان مشکل استقلال اقتصادی است. چرا این نمی شود؟
الان خیلی راحت و ساده بگویم؛ حضرت آقا می فرمایند اقتصاد مقاومتی؛ من به عنوان یک شهروند این سوال را همیشه دارم که این پول ها چه شد؟ کجا رفت؟ چه هزینه هایی شد؟ سهم مردم از این درآمدهای نفتی چیست؟ این پرسش را اگر کسی بکند ضدانقلاب است؟
شما ببینید چند هزار شهید دادیم؟ ۴۰۰ هزار شهید دادیم که بخشی برای جنگ و بخشی در مسائل دیگر و در مدافعان حرم. حالا یک محاسبه ای انجام دهیم؛ از این ۴۰۰ هزار نفر کدام یک فرزندان مسئولین بودند؟ حالا پدر و مادر هستند اذن نمی دهند که بچه برود ولی رانت ها هم به این بچه ندهید. اجازه ندهید آن ادا و اطوارها را دربیاورد. چطور به او اجازه می دهید سر از کانادا و انگلیس و فرانسه و آمریکا دربیاورد. بچه من می رود کار یاد بگیرد تا به جامعه خدمت کند. همان خدمتی که شما کردید بچه شما هم می کند.
خدا شاهد است که بهتر از این مردم که به دین خود و نظام خود وفادار باشند کسی نیست. هیچ کسی را پیدا نمی کنید؛ مردم ناراحت هستند. شما کجا نشسته اید؟ امروز کجا نشسته اید؟ مردم قبول می کنند شما از جنس مردم هستید؟ این را نمی پذیرند. به خدا در هیچ جای دنیا گیر نمی آورید، این مردم زیر این سختی ها نسبت به نظام خود وفادار باشند.
*با همه این سختی هایی که آقای دادکان بیان می کند و درددل هایی که می کند، بالاخره شما از کسانی بودید که در زمان انقلاب بودید، دستیگر شدید، یک سال زندانی شدید. ۲۰ ساله بودید؟
۲۲ ساله بودم.
*پشیمان هستید؟
نه. چرا باید پشیمان باشم؟
*چرا؟
یکی از مسئولین فعلی که بعد از این جلسه خدمت شما می گویم، به من اطلاعیه ای داد و وقتی از اردو بیرون آمدم آن را پخش کردم و گرفتار شدم. خدا شاهد است همان آقایی که در آن اتاق آمد و یک تقه ای به من زد و دست من را به تخت خواب بسته بود، در همان اردوی تیم های ملی که می خواستند المپیک بروند و تیم ملی دانشجویان و امید بود - این را دین ما به من یاد داده است - خدا شاهد است وقتی انقلاب شد سراغ من آمدند و گفتند ایشان با شما این کار را کرده است. گفتم نه، من اصلاً ایشان را نمی شناسم. نرفتم بگویم این آدم با من اینچنین کرده یا تقه ای به من زده است.
*الان با همه مشکلات وضعیت نسبت به قبل از انقلاب چطور است؟
ما هم نتوانستیم آمال و آرزوهای مردم را برآورده کنیم.
*یعنی به نقطه مطلوبی که باید نرسیدیم.
بله. به آن نقطه مطلوب در این ۴۰ سال نرسیده ایم، ولی من اینجا یک خاطره را باید بیان کنم. خدا شاهد است وقتی تیم ملی ایران قبل از انقلاب ۵-۴ بار انتخاب شدم، آن زمان کمک مربی تیم ملی اتاق من می آمد و می گفت این دو گرمکن را بگیرید، برای تیم ملی و تمرینات باشد و این گرمکن را برای نماز خواندن بگیرید. اسمش همایون شاهرخی بود که وقتی من رئیس فدارسیون شدم ایشان را به خاطر آن سجایایی که داشت دعوت کردم تا مدیریت تیم های ملی را داشته باشد. یعنی می دانست من و امثال من برخی چیزها را رعایت می کنیم. می گفت دو گرمکن می دهم تا با یکی نماز بخوانید و با یکی تمرین کنیم. همان زمان هم روحانیت ما باعث تقویت دین بود.
*از لحاظ پیشرفت های مختلف چه چیزی به دست آوردیم؟ واقعاً پیشرفت داشتیم؟
بله، در بخش پزشکی، صنایع دفاعی و ... پیشرفت کرده ایم و البته دنیا هم با ما خوب نبوده است. آن ها می خواستند منجلابی برای ما درست کنند ولی ما مسیر را درست رفتیم. آنها می خواستند ما را در باکسی که خودشان دارند، قرار دهند و ما در این باکس نرفتیم و روی پای خود این پیشرفت ها را به دست آوردیم ولی خیلی چیزها را می توانستیم به دست بیاوریم.
*و می توانیم.
و می توانیم. چرا نتوانیم؟ ولی افرادی که هستند بپذیریم ...
*قبول دارید این جمله را که سیاسی بازی های بیهوده ما را قدری عقب انداخته است؟
بله. ملاحظه کاری! قبلاً برای دوستان شما مثالی بیان کردم، قطعاً من هم ناراحت نمی شوم. بزرگ ترین دانشکده معماری برای دانشگاه شهید بهشتی است. ما ۲۲ ناحیه شهردار و ناحیه شهرداری داریم.
*الان استاد دانشگاه شهید بهشتی هستید؟
بودم. ۳۵ سال استاد بودم و الان بازنشسته شدم.
*بالاخره شهید بهشتی ای هستید.
بله. این دانشکده معماری، افرادی در عمران و شهرسازی دارد که به اصطلاح مغز هستند. یک نفر از این ها در یک ناحیه شهر شهردار شده است؟ مثلاً ورزش را در نظر بگیرید. وزیر ورزش فعلی مصاحبه کرده و گفته اصلاً درباره من نگویید به ورزش بیایم. من اصلاً در ذهنم این را ندارم و نمی آیم. بعد وزیر می شود. رئیس کمیته ملی المپیک به خود من گفت آقای دادکان سابقه بدهید. من هم یکی از آنهایی بودم که کاندید بودم.
*اصلاً بعد از انتخابات ۹۲ آقای روحانی یکی از نامزدهایی که همیشه برای وزارت ورزش اعلام می شد، شما بودید.
بله.
*حتی شنیده شد و خودتان هم رفته بودید یک جلسه هم در مرکز بررسی های استراتژیک آن زمان مجمع تشخیص با آقای ربیعی سخنگوی فعلی، آقای صالحی امیری داشتید. چه شد؟
در خلال این جلسه هم آقای کلانتری وارد جلسه شدند.
*آقای کلانتری که الان محیط زیست هستند.
بله. وارد شدند و این کلام را هم استفاده کرد و گفت این آقای دادکان فکر نکنید فوتبالی است، ابتدا این با پدر خود باستانی کار هستند.
*چطور شد نهایتا؟
گفتند اسامی و سابقه بدهند و بررسی می کنیم.
*بعد گفتند آقای رئیس جمهور ۵ شاخصه در نظر گرفتند برای کسی که می خواهند وزیر ورزش شود.
بله، چند شاخصه ارائه دادند که آقای رئیس جمهور ۴ شاخصه بیان کرد. اینها را آقای ربیعی و آقای صالحی امیری در اتاق گفتند که آقای رئیس جمهور ۴ شاخصه گذاشته است. یکی متخصص بودن است. دوم اینکه خوشنام باشد. سوم اینکه با فساد موجود مبارزه کند. چهارم خصوصی سازی بود. این ۴ مشخصه را آقای رئیس جمهور گفتند. بعد ما فهمیدیم این دو نفری که الان هستند همان شاخصه ها را دارند؛ هیچ کسی ندارد. (با لبخند). این حرف بدی است؟
*شما هم گفتید می دانم آن دو مورد را دارم یعنی مبارزه با فساد و ...
گفتم انجام دادم. خصوصی سازی کردم و علاقه به این هم دارم. با فساد هم همه می دانند مبارزه کردم و ایستادم. خوشنامی و تخصص را درباره من از مردم باید پرسید. دوست دارم همین جا بنشینید و از مردم بپرسید. این شاخصه ها را به من گفتند و من از در بیرون آمدم. بعد فهمیدیم که فقط این ۴ شاخصه در این دو نفر وجود دارد. یعنی این حرف بدی است؟
*بعد مقایسه ای هم با آقای احمدی نژاد کردید. گفتید او معلوم بود و می گفت من رفقای خود را می گذارم.
نه، گفتم رفقای خودش را می گذاشت و پای این هم می ایستاد. شماها جایی را برای کسان دیگر کاندید می کنید و بعد خودتان را می گذارید. برای چه اصلاً می آورید؟ مانند احمدی نژاد بگویید من آقای ایکس را می گذارم و پای این هم ایستاد.
*آقای دادکان چون خیلی در این مدت در برنامه های مختلف درباره قضیه ویلموتس و تیم ملی صحبت شده، ولی الان این اتفاقی که برای سرمربی استقلال افتاد و بعد برای تراکتور این اتفاق افتاد. شاید نباید این جمله را استفاده کنم ولی یک نوع آشفتگی و بلبشو دارد اتفاق می افتد که برای کشور خوب نیست. یعنی هیچ محاسبه ای نمی شد کرد؟ بعد الان خیلی ها سوال می کنند استراماچونی نشد، چرا الان کالدون می شود؟ یا چرا ویلموتس نشد؟ چطوری است این؟
ببینید، خدایی دست روی جایی گذاشتید که همه مردم این را می دانند، ولی نمی توانند بگویند. بابا آبروی ما را بردید. خدا شاهد است هر جایی می رویم این را می گویند. بابا این مملکت برای خود قوامی دارد. این مملکت برای خودش خیلی احترام داشته و الان کمتر شده است. اینها هر کدام می روند، می دانید چه بازتابی دارد؟ من از اینجا می روم، به ایتالیا می روم و یک مصاحبه می کنم و همه می خوانند. از اینجا می روم، به پرتغال می روم و یک مصاحبه می کنم و همه می خوانند. به بلژیک می روم، و یک مصاحبه می کنم و همه می خوانند. آخه یکی یا دوتا!
شما شاید ندانید من به شما بگویم که ۲۰۰ و خرده ای پرونده در فیفا داریم. اصلاً فیفا رسیدگی می کند. هر کسی مقابل ما بایستد رای را به او می دهند. می گوید این بررسی کردن برای جایی است که در طول سال یک پرونده داشته باشد، نه ۲۰۰ پرونده در فیفا داشته باشیم. از مربی، بازیکن، داور و همه شکایت داریم. ویلموتس را آوردید و قرارداد بستید و این قرارداد را چرا شل بستید؟ ما هم قرارداد بستیم.
*آن هم بعد از قصه کی روش که اصلا قرار نبود این اتفاقات تکرار شود.
قرارداد می بندد و آنجا شکایت می کند و می گیرد. همین مربی استقلال، آمده مردم را خوشحال کرده و مردم را جمع کرده است. دلسوزی می کند. تحت آن فشارها بود و نرفته است. نتوانستیم پول او را بدهیم. چه توجیهی داریم؟ برادر من الان در بازار کار می کند.
الان مسئولین بروند این را بررسی کنند، یک دلار ۴۲۰۰ تومانی استفاده نمی کند. جنس هم از خارج می آورد و برای خودش اعتباری در بازار دارد. از جاهای مختلف نسبت به جنس خود در می آورد. چطور کار می کند؟ مگر یک قرون و دو زار است؟ میلیارد تومان به حساب آن ها از طریق صراف می ریزد. شما نمی توانید پول اینها را بدهید؟ آقا اگر نمی توانید بروید. چقدر این مملکت باید جور شماها را بکشد؟
کسی هم نیست که بیاید کار را بگیرد و بگوید برای چه این همه اتفاق می افتد. به خدا مسئولین ورزش از اتاق خودشان بیرون نمی آیند. وقت هم به کسی نمی دهند که ببینند چه خبر است. من دلم می سوزد. به خدا ضربان قلب من الان تغییر کرد. این مطالب را پخش کنید. ۳۸ تا دوپینگی در یک سال دارید.
*در فوتبال؟
در ورزش؛ فوتبال هم هست. ۱۳ نفر از این مملکت رفتند. در تیم های خارج بازی می کنند. اگر یک مسئول ورزشی سر تیمی که اعزام می شود برود، تیمی که جایی می رود که می دانند آن رژیم غاصب هم هست. این اعتقاد ما است و نمی توانیم از این بگذریم. مگر دست من و شما است که بگوییم کشتی بگیرید و نگیرید یا بازی کنید یا بازی نکنید؟ تصمیمی گرفته شده و خود من هم همین کار را کردم، با تیم ملی دانشجویان در فنلاند ما را شب دعوت کردند. آن مهمانی را رفتیم.
*در فنلاند؟
بله. گفتم آقای فلانی و فلانی فردا بازی دارید. چه کار می کنید؟ گفتند ما اصلاً نمی آییم و قرار است فردا برای خرید برویم. خدا شاهد است اتوبوس ایستاد و بچه ها را راهی کردم و با آن ها برای خرید رفتیم. یعنی چه؟ یعنی شترسواری دولادولا؟ تا چند وقت با هم بازی کنیم؟ اعلامیه بدهید، نه رئیس فدارسیون را محروم کنید، نه فدراسیون را محروم کنید، اینکه می گویید مسئولین باید چه کنند باید این کار را کنند. آقا ما با اینها هیچ طوری بازی نمی کنیم. این اعتقاد ما است و شما هم ما را محروم کنید. رفتم و آنها دیدند ما تیمی هستیم که مسابقات جهانی امتیاز می آوریم و در فوتبال و فوتسال همه دوست دارند با ما بازی کنند. دوباره هم دعوت کردند و رفتیم.
*به نظر شما سرانجام تیم ملی چه می شود؟
هیچ راهی ندارید. او زودتر رفته و نامه را نوشته و وکیل هایش را هم فرستاده است.
*یعنی اینکه الان فدراسیون می گوید همه غرامت را به ویلموتس نمی دهم، باید بدهد؟
غرامت را می گوید نمی دهم. متوجه نشدید. نمی گوید اصل پول را نمی دهم. یعنی این الان شکایت می کند، آنها می گویند روزی این میزان باید ضرر و زیان این را بدهید همانند آری هان که به ایران آمد. با ۲۰۰ هزار دلار می رفت، ۳۸۰ هزار دلار گرفت. آن آقای نجف زاده در برنامه ای به من گفت آقای دادکان به شما نوستراداموس می گویند. هر چه می گویید درست درمی آید. گفتم خدا شاهد است این نیست. گفتم من نوستراداموس نیستم، بابا دودوتا چهارتا است، کنار هم می گذارید.
شما قرارداد می بندید باید پائین آن بنویسید رعایت این موارد اخلاقی با ماست. خلاف کنید این مقدار کم می کنم. از قرارداد کم می کنم و بعد می نویسید این توافق دو طرفه است. مرضی الطرفینی مانند فیفا هم نیاز نیست. شما رعایت نکردید من کنار می گذارم، من رعایت نکردم شما کنار بروید.
*بر اساس قواعد فیفا می توان این کار را کرد؟
بله. فیفا یک برگه ای دارد که قراردادها بر اساس آن بسته می شود، ولی در کلمبیا کی روشبا ایران قرارداد می بندد شما می توانید زیر آن یک تبصره اضافه کنید و بگوئید اینجا کشور من است. این شرایط را دارد و باید اینها را رعایت کنید. مگر برای برانکو این کار را نکردیم؟ البته خود برانکو مبادی آداب بود. الان شاید صدای من را نشنود و یا شاید به او بگویند. در قرارداد برانکو نوشتیم ولی ایشان مبادی آداب بود. ماه رمضان، در کنار من روزه بود. نه اینکه روزه باشد. خانه خودش غذا می خورد تا دوباره به خانه برود.
*قبلاً گفته بودید اگر کی روش برود تنها گزینه خوب خارجی برانکو است. الان هم همین اعتقاد را دارید؟
بله. برانکو خوب است ولی الان برانکو یک مشکلی دارد که شنبه مصاحبه با روزنامه ای کردم گفتم که استقلالی ها با برانکو نمی توانند خوب باشند. پرسپولیسی ها این را بدانند، برانکو را از ایران فرستادند رفت که برانکو را برای تیم ملی بیاورند، اما شما تماشاگر پرسپولیسی را هم از دست می دهید. تیم ملی که تماشاگر پرسپولیس و استقلال نداشته باشد، ضربه می خورد.
*خب راهکارش چیست؟
من شنیدم پیشنهادی به او دادند که پیشنهاد مجذوبی برای او نبوده، قبول نکرده است که بیاید. ما هم از سوی دیگر می گوییم با این حرف زدید، وکلای ویلموتس شکایت می کنند که اینها با کس دیگری گفت وگو می کنند و تمام حق و حقوق من را باید بدهید. توافق با ایشان بوده و غرامت از اینجا به بعد است. پول او سرجای خودش است. می گوید من را نمی خواهید باید پول من را بدهید.
*در انتهایش چه خواهد شد؟
هیچی. شما باید پول او را بدهید و یک پول هم بدهید که برانکو بیاید.
*یعنی برانکو قطعاً می آید؟
پول بهتر بدهند چرا نیاید؟ ایشان برای چه از اینجا رفت؟ عربستان به او پول خوب می داد.
*شما با مربی ایرانی موافق نیستید؟
من به عنوان نفر اول، نه. البته این را بیان کنم که آقای تاج دارد زحمت می شد و در حد توان خود و بیشتر هم مایه می گذارد ولی اینجا وزارت ورزش هم کنار او هست که روی تک تک تصمیمات ایشان انگشت می گذارد؛ این وسط گیر افتاده است. این را باید نسبت به آقای تاج بیان کنم. با من هم حرف زده است. زمانی که کی روش می خواست برود با آقای تاج گفتم اجازه نده کی روش برود. به دلیل اینکه کی روش به درد می خورد. گفت تصمیم من این است ولی آقای دادکان، وزارت ورزش به من فشار می آورد که این برود. خب کی روش رفت، یکی دیگر را آوردیم. اگر پول او را در دو سال دادیم، پول این را در ۶ ماه دادیم.
* تازه شما به عنوان کسی می گفتید کی روش را از دست ندهید که نسبت به برخی رفتارهای کی روش انتقاد داشتید.
بله. همه جا می گفتم. کی روش نباید برود چون دلم برای فوتبال کشورم می سوخت. می گفتم به کی روش اختیار زیادی دادید. خودش تیم تعیین می کند و با چه کسانی بازی های تدارکاتی داشته باشد.
*در همان چارچوبی که شما برانکو را جریمه می کنید که چرا حرف زدید، چرا مصاحبه بدون هماهنگی کردید.
مصاحبه نه، چرا اسامی در روزنامه ها رفت بدون اینکه ما ببینیم.
* مصاحبه هم با هماهنگی شما انجام دهد.
بله. این را هم نوشته بودیم ولی مصاحبه نکرد. آن روزی که به آقای برانکو گفتم اسامی را به روزنامه ها داده بود. سر یک جریانی بود. می خواستیم به کرواسی برویم. کرواسی پول خوبی می داد و تیم سوم دنیا بود. از ما دعوت کرد و رنکینگ تیم ما در آن زمان ۱۵ بود. خیلی جاها رفتیم و بازی کردیم، کره و انگلستان و ...
*آلمان را اینجا آوردید.
بله. با کراواسی در زمین کرواسی بازی کردیم، جمعیت هم زیاد بود. به آن ها گفتیم این مقدار به ما بدهید و ۵۰ بلیط هواپیما و هتل ۵ ستاره بدهید، ما می آییم. کراواسی قبول کرد و آماده رفتن بودیم، آقای برانکو پیش من آمد و گفت می شود تخفیفی بدهیم؟ ما پول می گرفتیم و بازی می کردیم. هر جایی می رفتیم پول می گرفتیم چون رنکینگ فیفا ارزش تیم ها را مشخص می کند.
می گوید تیم اول فیفا ۸۰۰ هزار دلار تا یک میلیون دلار می تواند بگیرد، تا بازی کند. برای ما که تیم پانزدهم بودیم ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار دلار نوشته بود. ما این پول را از کرواسی تقاضا کرده بودیم و حتی ایتالیا رفتیم بازی کنیم پول گرفتیم. با تیم آ اس رم قراردادی که بستیم، گفتیم این مقدار می گیریم. برانکو به من گفت می شود به کرواسی تخفیف دهید؟ کشور من است؛ گفتم بله می شود. همین الان امور مالی را صدا می کنم، این مقدار دلار از کرواسی نگیرم. خوشحال شد. امور مالی آمد و گفتم این مقدار از کرواسی نگیرید ولی از حقوق برانکو کم کنید و روی پول فدراسیون بگذارید.
یکباره گفت چرا من؟ من هم گفتم چرا من؟ (می خندد) شما به کشور خود خدمت می کنید از حقوق خودتان خرج کنید. من هم می خواهم به کشورم خدمت کنم و این مقدار می گیرم. محکم سر این حرف ایستادم. گفت نه، از کرواسی بگیرید. (می خندد)
*جدی؟
بله. گفتم یک قران کم نمی کنم. این حق ما است و تیم پانزدهم دنیا هستیم و می توانیم این مقدار بگیریم و گرفتیم. شما می توانید از فوتبال پول دربیاورید. الان صدای ما را هم می شنوند. آقای مهرعلیزاده در برنامه شما بیاید و بگوید، آقای افشارزاده از کمیته ملی المپیک بیاید و بگوید. ۴ سال و خرده ای رئیس فدراسیون بودم یک قران از کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش نگرفتم. بیلان سالانه که می دادند جلوی فدراسیون فوتبال صفر می نوشتند. یک قران نمی گرفتم. ۵ میلیارد و ۶۰۰ میلیون در فدراسیون فوتبال گذاشتم و رفتم.
*در جایی گفته بودید از روی کلاه بچه ها هم پول در آوردم.
بله. به راحتی از روی جوراب هم پول درمی آوردم. اولین قرارداد در فوتبال ایران را یک میلیارد و ۳۱۰ تومان نوشتم که روی سینه خودمان «ایرانول» بزنیم. همه مانده بودند. پیراهن تیم ملی ۵۰ میلیون بود. ما یک میلیارد و ۳۱۰ تومان قرارداد بستیم. چرا نمی شود پول درآورد؟ به راحتی می توان این کار را کرد.
*حتی در این شرایط تحریم؟
بله.
*جالب است که در مورد پوما چطور توانستید این کار را کنید. چون با آدیداس نتوانستند قرارداد درستی ببندند. پوما چطور شکل گرفت. می گویند یک نفر آنجا بود کارسازی کرد. درست است؟
خیر. اصلاً و ابداً اینچنین نبود. پسر آقای رفیق دوست را آورده بودم و کار خارج از ایران ما را انجام می داد و در این کار هم تبحر داشت. پوما را به لندن آورد. در کمپ تیم ملی انگلستان بودیم. به یاد دارم تیم ملی چه بود. کمپ تیم ملی انگلستان را برای ما گرفته بودند که آنجا سه بازی کنیم که اولین بازی را کردیم، دومین بازی قطعاً می دانید آن بمب ها را گذاشتند و در لندن تخریب شد و قرارداد ما کنسل شد ولی ما همه پول خود را گرفتیم.
گفتیم ما برای بازی آمدیم و پول ما باید پرداخت شود. همه را گرفتیم و آمدیم. بعد نماینده پوما در کمپ ما آمد و گفت این مقدار می دهم و قرارداد ما ۸۰۰ میلیون بود و گفتیم می گیریم. آن زمان ۸۰۰ هزار دلار می شد. قبول کرد و با ما همانجا قرارداد را امضا کرد. ۳۰۰ میلیون را به البسه بدهد و ۵۰۰ میلیون نقد بدهد. ما قرارداد را بستیم. خودش هم رفت و تمام لباس ها را زد. به راحتی، در مصاحبه تلویزیونی گفتم تحریم خودتان هستید. به خدا آمریکا درجه پنجم است. تحریم خود ما هستیم. ضعیف هستیم و همواره می گوییم تحریم مانع است.
*آقای محمد حسین دادکان متولد ۱۳۳۴ در پاچنار هستند؛ درسته؟
بله.
*فرزند حاج آقا مصطفی دادکان هستند.
بله.
*به ایشان مصطفی پادگان می گفتند.
بله.
*چطور به ایشان مصطفی پادگان می گفتند؟
خدا رفتگان شما را بیامرزد، عکسی در آلبوم من هست و بعد به شما نشان می دهم، نوشته برای این که سربازی ایشان طول کشید و همیشه لباس سربازی می پوشید دادکان، شد پادگان. ۹ سال سربازی پدر من طول کشید.
*دو مقطع را ایشان تعریف می کنند یعنی یک مقطع جزو داش مشتی های آن زمان بود و به قول معروف بزن بهادرهای آن زمان که دست همه را هم می گرفت. یک مقطع زندگی ایشان هم از کربلا به بعد است. بعد از اینکه کربلا می روند و می آیند آدم دیگری می شوند و عشق به امام حسین (ع) ایشان را عوض می کند و هیات محبان الزهرا را تاسیس می کنند. درست است؟
قبل از این بگویم آقای حجت الاسلام عالی خدمت حضرت آقا که بودند، ایشان واعظ آن روز بود. آقای عالی گریزی زد و گفت من می خواهم حرفی از یک مصطفایی بزنم و این به خاطر آقازاده اش که آشنا در جامعه هست من فامیلی ایشان را نمی گویم. پدر من تا ۲۸-۲۷ سالگی ادامه راه داشت، یعنی دوست داشت جزو شلوغ کن های محل و بزن بهادرهای محله باشد، کارهای جوانی انجام می داد.
یک روز همه این کارها را پدرم خدابیامرز کنار گذاشت و ۱۳۲۷ که خودش ۲۷ ساله بود، هیات محبان الزهرا را به اتفاق حاج رمضان رضایی درست کرد و تمام آن کارها را کنار گذاشت. حقیقتاً همه روحانیتی که الان من به شما می گویم، آیت الله قوام، آیت الله بروجردی، ناطق نوری، حاج احمد کافی، صالحی خوانساری، حاج فاضل کاشی و تمام اینها نوارها موجود است که درباره پدر من چه چیزهایی گفتند و چه بوده و چه شده است. من هم خوشحالم پدرم اگر یک روزی گفتند «ز آتش حسین او شهرتش دیوانه شد» و فیلم هم با همین عنوان درباره پدر من ساختند و در خانه سینما نمایش دادن، خوشحالم بگویم فرزند همان پدر هستم و افتخار می کنم، نه تنها خودم که برادرها و خانواده ام هم افتخار می کنند.
*پدر از آن تحول برای شما چیزی نگفته است که چطور این طور شد؟
حاج منصور ارضی یک نوار دارد، من اسم ایشان را نبردم. ایشان هم سالیان دراز با آقای طاهری ها در هیات ما می خواندند. حاج منصور ارضی یک نوار دارد و در آن نوار می گوید، مصطفی می خواست مجلسی برود و سید آن مجلس می گوید مصطفی شما نمی توانید در مجلس وارد شوید. می گوید چرا؟ می گوید چون این کار را شما انجام دادید. ما آدمی که این کار را انجام دهد راه نمی دهیم.
پدر من هم می گوید اشکالی ندارد و به خانه می آید. شب این بزرگ هیات خواب می بیند در یک بیابانی گیر کرده و از گرسنگی و تشنگی می افتد. این بزرگ هیات جلوتر می رود و می بیند سگی بالای تپه می رود و آنجا آب می خورد. می گوید می خواهد برود نگاه می کند دور از جان شما و دوستانی که می شنوند، سر پدر من است ولی بدن همان حیوان است. می گوید مصطفی شما اینجا چه کار می کنید؟ می گوید من سگ قافله امام حسینم. در نوار حاج منصور ارضی هست و همه گریه می کنند. می گوید اگر می خواهید بالا آب بخورید من باید شما را ببرم. پدر من این را بالا می برد.
این از خواب می پرد. دهه محرم هم بود. صبح به بزرگ های دیگر هیات می گوید باید امشب مصطفی را بیاوریم. می گویند چرا؟ این خواب را تعریف می کند. می گوید من در خواب این را دیدم و باید او را بیاوریم. این برای ۱۱-۱۰ سال پیش است و حاج منصور تعریف کرده است.
بعد می آیند و در خانه پدر من را می زنند و پدربزرگم در را باز می کند و می گویند مصطفی را می خواهیم. پدر من می آید و علت را می پرسد. می گوید مصطفی ما را ببخش و می خواهیم شما را به هیاتی بیاوریم که دیشب گفتیم نیا. پدر من می گوید من نمی آیم. آنها اصرار می کردند و پدر من انکار می کرد. در نهایت وقتی پدربزرگم می گوید امشب با من بیا! می گوید به یک شرط می آیم که آن قلاده ای که در خواب دیدید در گردن من بیندازید و من را ببرید. اینها تعجب می کنند از کجا خواب را فهمیده است!؟
*سال ۵۸ چطور به رحمت خدا رفتند؟
یک سکته کردند و خدا بیامرز فوت شد.
*قبل از فوت ایشان خاطره ای چیزی ندارید؟
بله. پر از خاطره هستم فقط این را می توانم بگویم که اینجا از آقای ناطق نوری تشکر کنم که مراسم پدر من را در خانه انجام داد.
*مادر چه زمانی فوت کردند.
سال ۹۰ فوت کردند.
*خدا رحمت شان کند. چه زمانی ازدواج کردید؟
من ۳۰ سال پیش ازدواج کردم.
*یعنی سال ۶۸ بود.
بله.
*یعنی ۳۴ ساله بودید.
بله.
*چطور با حاج خانم آشنا شدید؟
مادرم خدا بیامرز آمد به همراه خانم برادرم گفتند خانمی را دیدیم و این مشخصات را دارند و با ایشان صحبت کردیم. به منزل آنها رفتیم و پدر خانمم بچه تهران بود و قبول کرد ما داماد ایشان بشویم.
*حاج خانم خانه دار هستند؟
بله.
*مهریه چقدر بود؟
مهریه هم فکر می کنم آن زمان ۱۵۰ یا ۲۰۰ سکه بود.
*عجب! خطبه عقد را چه کسی خواند؟
خطبه عقد را امام جماعت مسجد بالای سید خندان، حاج آقای موسوی، خدا بیامرز خواند.
*دو دختر خانم دارید.
بله.
*چه می کنند؟
یکی فوق لیسانس روان شناسی بالینی است و دیگری هم دفاع می کند و فوق لیسانس میکروبیولوژی است.
*ازدواج کردند؟
نه. هر دو در خانه هستند.
*سرکار نمی روند؟
خیر.
*با هم بحث و صحبت می کنید؟
خدا را شکر. نعمت خوبی دارم. اگر خوب نبود می گفتم خوب نیست. خدایی هر دو آن چیزهایی که ما می خواهیم و می گویم قوام خانواده ها است را ایجاد کردند. نسبت به ما حساس و مهربان هستند و من هم متقابلاً تلاش کردم پدر بدی برای آنها نباشم.
*با آنها بحث روز می کنید؟ انتقاد می کنند چرا این مطالب را بیان کردید یا آن مصاحبه را چرا انجام دادید؟
بله. می گویند نکند برای شما مشکلی پیش آید. می گویم غصه من را نخورید و مطمئن باشید هیچی نمی شود.
*می گویید من پسر آقا مصطفی هستم!
نه. می گویم من چیزی نمی گویم به کسی بربخورد. می گویم خداترس باشید. هر کاری می کنید بدانید در محضر خدا هستید و به آخرت خودتان فکر کنید.
*به حاج خانم در کار خانه کمک می کنید؟ اهل کار خانه هستید؟
بله. به وفور.
*چه کار می کنید؟
من انواع غذاها را به راحتی درست می کنم.
*بلد هستید؟
بله. الان اینها را بگویم سخت باور می کند. بیرون از تهران می رویم دختران من به مادرشان می گویند استراحت کنید و اجازه دهید پدر غذا درست کند. خجالت می کشند بگویند شما درست نکنید و پدر خوشمزه تر درست می کند. (می خندد)
*چه غذایی را از همه بهتر درست می کنید؟
هر چیزی بگویید بلد هستم و علاقه دارم.
*مثلاً قورمه سبزی بلد هستید؟
بله. راحت درست می کنم و علاقه هم دارم. شما می دانید آشپزی و خطاطی ذاتی است. می توانید دوره را ببینید و یاد بگیرید. ولی مواد را دست دو خانم می دهید هر کدام یک نوعی درست می کنند. این است که علاقه می خواهد. رها نکنید و مانند خانم من روی گاز بگذارید و بروید (می خندد). باید بالای سر این بایستید که خوب جا بیفتد.
*اهل تفریح هستید؟
بله. من تئاتر را دوست دارم. سینما را هم دوست دارم. موقع تفریح به تئاتر می روم.
*فوتبال ها را هم می بینید؟
بله ولی ده و نیم یازده شب به بعد باشد نمی بینم. چطور شود که ببینم چون صبح زود بیدار می شوم شب هم خیلی زود می خوابم.
*روی پرسپولیس هم هنوز حساس هستید.
در پرسپولیس بازی کردم ولی تعصبی روی این تیم ندارم. آن زمان هم رئیس فدراسیون بودم همه می دانند حتی استقلالی ها می گفتند آقای دادکان واقعاً هیچ تعصبی نسبت به پرسپولیس نشان ندادید.
*من مطلبی از شما خواندم که شما گفته بودید زمانی که آقای هدایتی آمده بود باشگاه را در قالب خصوصی سازی بگیرد که دیگه به مفاسد اقتصادی خورد، گفته بودید اگر هدایتی بگیرد من مدیرعامل می شود.
نه. من این را نگفتم. آقای هدایتی گفته بود.
*آقای هدایتی گفته بود و شما هم گفته بودید من می شوم.
آقای هدایتی مصاحبه کرد و من هم گفتم شما بگیرید و اگر گرفتید من مدیرعامل شما می شوم ولی پرسپولیس را به شما نمی دهند. دروغ می گویند. گفتم دکمه کت و شلوار را به شما می فروشند ولی کت و شلوار را تن خودشان می کنند.
*البته در جایی هم گفتید دولت کار درستی می کند که نمی دهد.
بله؛ نمی تواند بفروشد. من هم می گویم نباید واگذار کرد. به چه کسی واگذار کنید؟ از کجا تضمین هست که او بتواند بچرخاند. صبح رها می کند و می رود.
*برای برخی سوال بود آقای دادکانی که همیشه مخالف فساد است چطور با آقای هدایتی جواب مثبت داده که پرونده آقای هدایتی هم به اینجا خورد؟
می خواستم این را بیان کنم. شاید در تمام جاهایی که نشستم گفتم شما باشگاه را بگیرید، من مدیرعامل شما می شوم. من می دانستم باشگاه را نمی دهند. رئیس فدراسیون به من نامه زد که واگذار نمی کنیم. چطور بگویم؟ گفتیم تنور را داغ کنیم.
*حالا که بحث به فساد رسید آقای رئیسی را در دوره جدیدی که برای مبارزه با فساد حرکت جدیدی را شروع کرده چطور می بینید؟
خیلی خوب است. من گفتم خیلی خدمت کرده است. کار خوبی است ولی شاخه و برگ ها را زده است. ریشه و تنه هنوز باقی مانده است. این را در تلویزیون هم بیان کردم. گفتم ریشه و تنه هنوز باقی مانده است.
*ریشه و تنه چیست؟
یعنی کسانی که پشت اینها هستند. شما دلار ۴۲۰۰ تومان را به چه کسانی دادید؟ آن کسی که گرفت را اعدام کردیم. چه کسی دستور داد به این فرد بدهند؟ شما که می گویید من می گویم؛ ۲۲ میلیارد دلار ظرف مدت یک ماه دادیم و ۱۱ میلیون دلارش برگشته است. مابقی آنور است! این را چه کسی می گوید؟ این را آقای همتی می گوید. چه کسی باید دربیاورد؟ آن که گرفته بود اعدام شد. حداقل جنس آورده بود ولی با تقلب بود. قبول. ریشه کجا است؟ تنه کجا است؟ آنهایی که این پول ها را دادند کجا هستند؟
*سال ۵۴ ساواک شما را دستگیر کرد؟
سال ۵۵ بود.
*یک سال ...
نه. زیر یک ماه بود ولی با سابقه ای که برای خودم درست کرده بودم، گفتند باید امضا بدهی تا بروی. از این حرف هایی که می زدند. من گفتم امضا نمی دهم که بیرون بروم. اگر کاری نکردم که بیرون می روم. اگر کاری کردم من را نگه دارید. برای من نوشتند اگر کاری کنید یک سال به شما می دهیم. به من گفتند این کارها را کردید و در ماشین شما اعلامیه ها پیدا شده، گفتم بله.
*به اردو که برگشتید آنقدر بچه ها از ساواک ترس داشتند فقط دروازبان آمد و شما را بغل کرد.
بله. رحمت به پدر و مادرت! وقتی کارهای من تمام شد و آزاد شدم و سر تمرین رفتم، خدا شاهد است که هیچ کسی با من سلام و علیک نکرد. هیچ کسی نگفت دادکاه دو سال و نیم، سه سال است در پرسپولیس بازی می کند، بالاخره تلاش کرده، جوان است، تیم ملی جوانان است، فقط دروازه بان دوم یا سوم تیم بود که از صف بیرون آمد و گفت به تمرین ها برگشتی خوشحال هستم. اینها را از کجا درآوردید؟
*درآوردیم دیگه! آن زمان شما به غیر از این فعالیت هایی که یک بار منجر به دستگیری شما شد، کارهای دیگری می کردید؟ فعالیت انقلاب منظور است.
اگر بگویم فعالیت دیگری می کردم، نبود ولی کلاً بافت من مذهبی بود. به من لقبی را می دادند و می گفتند «آشیخ» که از قم آوردند. اول از همه از آقای پروین بپرسید. ایشان برای من با بچه ها درست کردند. می گفتند این روزه می گیرد و من روزه بودم پرسپولیس و استقلال قبل از انقلاب بازی داشتند.
حتی پرسپولیس و استقلال هم با روزه بازی می کردم. اینکه بروم کرج و باطل کنم و برگردم، از اینا نبود. از این کارها بلد نبودم. خدا آقای مصطفی الهی را بیامرزد کارهای تیم ها را می کرد، نیمه اول که تمام می شد در رختکن می آمد و با دو سه خرما در دست و با ته چایی می آمد و می گفت بخورید و روزه را باز کنید تا بدن شما راه بیفتد. من روزه می گرفتم حتی در بازی پرسپولیس و استقلال روزه بودم. در یک ماه رمضان بازی می کردم. سرم هم همین طور بود. اینها را نشان دهید تا جوانان ببینند. یکسری اعتقادات داشتند و بر اساس همان اعتقادات رفتار می کردند.
*بازی پرسپولیس و استقلال سال ۶۱ خداحافظی کردید.
روز ۱۷ دی، روز ولادت محمد رسول الله بود.
*در ۲۷ سالگی خداحافظی کردید.
۲۷ سال و ۸ ماهم بودم.
*زود خداحافظی نکردید؟
خیلی!
*چرا؟
همه می گفتند آقای دادکان می رود و می خواهد تیم دیگری بروند. آن زمان هم تازه باب شده بود خارج از کشور می رفتند ولی دوبی بود. می گفتند می خواهد آنجا بازی کند. من گفتم من دیگر خداحافظی کردم و بس است. ۲۷ سال و ۸ ماه بودم. دور زمین را ۱۹ دقیقه زدم و بازی پرسپولیس و استقلال بود، پاس گل را من دادم و آقای فتح آبادی گل زد و همان دقیقه تا گل را زد به آقای صالحی خدا بیامرز که داور بود گفتم به خاطر ما سی ثانیه نگه دارید. الان فیلم موجود است. من دور زمین را بوسیدم و خداحافظی کردم و رفتم.
*چرا زود خداحافظی کردید؟
تشخیص دادم بس است. خدا بیامرز پدر من می گفت آن زمان که آدم را می خواهند کنار بگذارید.
*بعد از آن به چه سمتی رفتید؟ جبهه هم رفتید؟
بله. همین که بیان کردم فقط همان بود. به عنوان کادر خدماتی کرمانشاه رفتیم و از آنجا سرپل ذهاب می رفتیم.
*چند بار رفتید؟
همان یک بار بود. دیگر نرفتم. من سربازی هم نرفتم.
*درس می خواندید و ...
قبل از اینکه انقلاب شود ۵ هزار و ۵۳۰ تومان حقوق می گرفتم. از محیط دانشگاه می گرفتم. وقتی دانشجو بودم رئیس تربیت بدنی بودم. این هم خدمت شما بگویم دانشجو بودم با سن ۱۹ سال، رئیس تربیت بدنی هم شدم.
*رئیس تربیت بدنی دانشگاه ...
همان دانشگاهی که تحصیل می کردم. مدرسه عالی ادبیات.
*اولین مسئولیتی که گرفتید چه بود؟
شاید آن را ندانید و بگویم هم بد نیست.
*مسئول ازدواج های دفتر مقام معظم رهبری بود؟
بله.
*مسئول اجرایی بودید؟
بله. مدیریت برگزاری این مراسم با من بود. اولین دوره که ۲۵ سال پیش یا بیشتر بود. اولین دوره که در استادیوم آزادی برگزار شد و ۴ هزار زوج کف سالن نشستند و ۱۲ هزار نفر خانواده اینها بودند.
*آن زمان رئیس جمهور وقت به شما می گوید در کار عروسی زدید.
بله. آقای خاتمی من را دید، گفت کار سنگینی بود و گفتم آقای خاتمی سه ماه است اینجا هستم تا این جشن برگزار شود. خیلی خوشحال بود و گفتند برویم و ببینیم. آمدند و دیدند و بعد گفت آقای دادکان چطور شد به کار عروسی زدید؟ خدا شاهد است که همین را گفتم که مهندس ها به فوتبال زدند و ما به عروسی زدیم. آقای خاتمی خندید و گفتند باید در فوتبال باشید.
*رابطه شما با آقا چطور است؟
خدمت آقا هم رسیده ام. من و آقای خسروی وفا و خیلی از ورزشکاران بودیم. من آن زمان مسئولیت هم نداشتم. از من هم دعوت شد که خدمت آقا باشم. وقتی رفتم باور نمی کنید که روی صندلی که من باید بنشینم اسم من را چسبانده اند. من روی آن صندلی نشستم و دیدم آن صندلی درست همین جایی است که همکار شماست و آقا هم همین جا نشسته بود و شاید فاصله کمتر بود. مراسم که تمام شد تا برویم. آقای خسروی وفا دست من را گرفت و خدمت آقا آمدیم و به آقا اشاره کردند که آقا ما کارگر شما هستیم. آقا هم به آقای خسروی وفا گفت شما آقایی! این حرف را نزن. گفتند این آقای دادکان هم نسبت به شما حساس هستند و خوشحال هستند شما را می بینند. آقا گفتند آقای دادکان از «سابقون» است. من هم ایشان را بوسیدم و آمدم.
*با آقای هاشمی هم رابطه نزدیکی داشتید. یک بار آقا محسن شما را به خانه می برند و می گویند می خواهند با شما تنها باشند، تا ورزش هایی به ایشان بدهید. بعد آنجا حرف سیاست می شود.
بارک الله. ما منزل آقای هاشمی رفتیم. گفت آقای دادکان گردن و استخوان ران را دکتر رفتم و اینطور بود و فلان. گفتم آقای هاشمی این به شما آلارمی می دهد. به شما می گوید من ضعیف می شوم. شاید عارضه باشد. گفت چه کار کنم؟ گفتم هیچی، این حرکات را انجام دهید. مطمئن باشید پای شما خوب می شود. اینجا هم اتاق است پرده را کنار بزنید. گفت مطلب دوم، آقای دادکان شما در تهران رأی خوبی دارید. ما این را پرسیدیم و می خواهیم اسم شما را بدهیم. گفتم آقای هاشمی من در کارهای سیاسی بلد نیستم.
*برای انتخابات مجلس؟.
بله. همین دوره قبل بود. یک عکس نشان دادم و گفتم اینها سران هستند و من را دعوت کردند و من به آنها هم گفتم من نیستم. بعد گفت یعنی چه؟ گفتم من نه اصولگرا هستم و نه اصلاح طلب!
*چطور در سال ۸۱ رئیس فدراسیون شدید؟
آقای صفایی فراهانی یک روز من را دعوت کرد. گفت می خواهم شما را نائب رئیس بگذارم. گفتم من نمی توانم. من مشاور شما باشم و وقتی کار من را پسندیدید، من را نائب رئیس بگذارید. دو سه ماهی کار می کردم، یک شب آمد دید من جدولی دارم می نویسم. گفت چه کار می کنید و این ساعت هنوز هستید و خانه نرفتید؟ گفتم دارم داوران را رتبه بندی می کنم. جدول برای این درست می کنم. نشست و گفت برای من بگویید چیست؟
گفتم داوران را چرا بگوییم نمره شما ۱۰ یا ۱۱ است، ولی نُرم نداریم. کمیته داوران دارد ولی خودمان نرمی نداریم. چرا این همه دعوا در لیگ راه بیندازیم. صبح داور را محروم می کنیم. دو روز بعد من را خواستند و گفت مجمع برویم و آنجا می خواهم ۱۵-۱۰ روز دیگر معرفی کنم که نائب رئیس شوید. بعد از آن به بوسان رفتیم و قهرمان شدیم و انتخابات را برگزار کردیم و چند نفر نامزد بودند و من انتخاب شدم و به عنوان رئیس فدراسیون کار را شروع کردم.
*در مورد ۲۰۰۶ یک مواردی را بیان می کنند مثلاً کمپی که در آلمان گرفته بودید می گفتند آقای برانکو پیشنهاد داده بود که فاصله از شهر داشته باشد که این بازیکن های ما بازیکن های بزرگ را نبیننند تا دل شان بلرزد.
نه. گفت ما از شهر دور باشیم که ایرانیانی که علاقه مند هستند اینقدر نرونند و نیایند. فقط هدف همین بود. ما همایون شاهرخی، رضا قیاسی، آقای رفیق دوست را زودتر فرستادیم و همه چیز را دیدند و اوکی کردند ما گرفتیم، نه اینکه صرفاً روی حرف آقای برانکو باشد.
*اتفاقی که آنجا افتاد اختلافاتی بود که بین علی دایی و علی کریمی رخ داد.
اختلاف داشتند.
*چطور مدیریت می کردید؟
۴ سال مدیریت کردیم. به دلیل اینکه یکسری بچه ها خصوصیات علی دایی را دوست داشتند و یکسری خصوصیات علی کریمی را دوست داشتند، ولی هر دو وطن پرست و عاشق هستند.
*قصه وحید هاشمیان چه بود که دعوتش نمی کردند و حل کردید؟
نه که دعوتش نکنند. آقای وحید هاشمیان یکی از موضوعاتی بود که خوب شد پرسیدید تا بگویم. ایشان با فدراسیون قبل از ما مشکلاتی داشت. کلاً خط خورده بود و خودش هم نمی آمد. من به آلمان رفتم. ایشان را دیدم. خودم پیش ایشان رفتم. گفتم می خواهم شما را بازگردانم. گفت با من این کار را کردند. گفتم اینها را کنار بگذارید.
*گلایه اش چه بود؟
گفت از دوره قبلی بازی نمی کرد یا یک بار دعوت نمی کردند و یکبار دعوت می کردند.
*دعوت می کردند و بازی نمی دادند و آنجا هم از قافله باز می ماند.
بله. وقتی برمی گشت هم می گفتند چرا رفتید و شما هم بازی نکردید. این از فدراسیون این ناراحتی را داشت. آنجا رفتم و گفتم خودم آمدم و هیچ کسی به من نگفته است. دوست دارم ایران بیایی و دعوت کنم و بازی کنی. من از آلمان برگشتم و آمدم و یک برنامه تلویزیونی را نگاه می کردم که دیدم دو مسئول روزنامه نشسته اند که کدام رئیس فدراسیون برود و یک بازیکن بیاورد. در هیچ جای دنیا نیست.
این برنامه را شنیدم و به تلویزیون زنگ زدم. گفتم من می خواهم روی خط اینها بیایم و حرف بزنم. روی خط رفتم و گفتم شما همواره می گویید غرور رئیس فدراسیون شکست. من حاضرم غرورم شکسته شود ولی غرور ملی شکسته نشود. وحید را آوردم و ببینید چه روزی به درد ما می خورد.
*این درست است که آقای علی آبادی به شما گفته بود دایی، گل محمدی و بختیاری زاده را کنار بگذارید؟
بله.
*علتش چه بود؟
گفت اینها مسن هستند و فکر نمی کنید باید دور را به جوان تر بدهید؟ اینها بروند. یک طوری هموار کنید اینها بازی خوبی کنند و از تیم ملی خداحافظی کنند. گفتم مگر چنین چیزی شدنی است؟ اینها هر سه برای تیم ملی زحمت کشیده اند و هیچ عقل سلیمی این کار را نمی کند. شما دیدید دو گل در جام جهانی زدیم و هر دو همین ها زدند که گفتند خطشان بزنید.
* کنار بلاتر بودید که فهمیدید برکنار شدید.
بله. در جایگاه بین دو نیمه بازی آنگولا و ایران بودیم. برای صرف چای رفتیم و آقای بلاتر به من گفت خبرگزاری فرانسه به من اعلام کرده شما برکنار شدید و تعجب کرد. گفت تا حالا در طول جام جهانی ندیدیم که رئیس فدراسیون و مربی برکنار شود.
*البته آن زمان برکنار نشده بودید.
شده بودم. خبرگزاری ها اعلام کرده بودند.
*و اینی که می گویند یکسری اسناد را به فیفا دادید و باعث تعلیق شد درست است؟
ما اصلاً تعلیق نشدیم.
*پس در خطر تعلیق قرار گرفتید.
بله، در خطر تعلیق بودیم. همان زمان مصاحبه کردم و گفتم یک برگه بیاورید، ولی فیفا رئیس فدراسیون قانونی آقای دادکان را می شناسد. از من دفاع می کرد.
*یعنی شما پشت صحن خداوکیلی کار نکردید؟
خداوکیلی کاری نکردم که نامه بنویسم که شما من را برکنار کردند؟ اصلاً این کارها نبود. همان جایی که بودیم من به فیفا باید می گفتم که ما نیستیم.
*این درست است که محمد دادکان زمانی که رئیس فدراسیون بوده جلوی درب هتل در سفرهای خارجی می نشست و مراقب بود بچه ها بیرون نروند؟
بله. خودم مصاحبه کردم و در پخش زنده تلویزیون زمانی که رئیس فدراسیون نبودم، گفتم رئیس فدراسیون در مملکت ما غیر از رئیس فدراسیونی، باید پاسبان هم باشند. خودم در لابی هتل می نشستم.
* تا نماز صبح؟
تا سه بامداد که آن محله ها ببندند و بروند. شما از بازیکن ها سوال کنید. عشق من بود که تا سه بنشینم و سه می رفتم و می خوابیدم. ۷:۳۰ صبح سر صبحانه بودم. چهار سال اینطور بود. یکی دو روز نبود.
*حتی می گفتند با تاکسی می رفتید و رصد می کردید.
بله. در مالزی می رفتم ببینم بچه ها که گفتند می رویم دور بزنیم و بیاییم کجا می روند. این کار را می کردم. سوئیس با ترکیه بازی داشت. من برای تماشا رفتم. رئیس هم نبودم. رفتم و دیدم تیم سوئیس وقتی وارد هتل شد، همه شان در پذیرش هتل رفتند و به مربی هایشان که کلید را از سرپرست تیم تحویل بگیرند تلفن ها را دادند، چرا؟ می گوید الان یک بازی اساسی دارم یا من می روم جام جهانی یا ترکیه. خانمم زنگ می زند بچه افتاد، مادرت مریض شد. یک کسی این را گفت و این ۲۴ ساعت تلفن خودم را خاموش می کنم.
حالا ما می گوییم تلفن ها را تحویل دهیم. دور از جان بچه ها، البته خیلی کم بود، تلفن را تحویل می دهد و به اتاق می رود و بعد شب در اتاق می ایستید و گوش می دهید که تلفن دیگری دارد و با آن حرف می زند. شما نباید این محدودیت را بگذارید که در اتاق ها باید باز باشد؟ ۱۱ شب بخوابید.
*و نظم را برقرار کنید.
بله.
*و اینکه گفته بودید به برانکو به ازای هر سال ۴۰۰ دلار دادم اما آقایان به قلعه نویی برای چند ماه ۴۰۰ میلیون تومان و برای علی دایی برای یک سال ۸۰۰ میلیون تومان و قطبی هم یک میلیارد و ۲۰۰. واقعاً اینطور بود؟
اینها را من نگفتم، ولی اولی را گفتم که به برانکو دو سال و سه ماه، یک میلیون و ۵۰ هزار دلار دادیم. برای ۲۶ ماه به برانکو این میزان را پرداخت کردیم. تقسیم کنید همین ۴۰۰ تا می شود، گفتم به برانکو ۴۰۰ تا دادیم و ببینید در مملکت ما چقدر پول هزینه می کنند. آن هم با آن پشتوانه که وجود دارد. من اسم آقای قلعه نویی را نبردم، آخریش چه کسی بود؟
*آقای دایی و آقای قطبی بودند.
نه. علی دایی شاید ...
*علی دایی به شما زنگ زد زمانی که می خواست سرمربی تیم ملی شود.
بله. آقای قلعه نویی هم زنگ زد.
*شما گفتید نکنند؟
من به هر دو تا گفتم آن کسی که شما را می آورد برای بقای خود این کار را می کند. علی دایی الان دارد گوش می دهد. علی دایی برنامه ۹۰ آمد و گفت به یکی بدهکارم و باید عذرخواهی کنم. به محمد دادکان بدهکارم. به من گفت نروید و این آدم می خواهد شما را ابزار کند. گفتم علی جان یک روز پای شما نمی ایستند، نرو. این موقعیت خود را دست رئیس سازمان ندهید. به امیرقلعه نویی گفتم نرو و رفت. وقتی کنار گذاشتند مثل علی دایی به من زنگ نزد. من خودم زنگ زدم. گفتم دیدید حرف من درست درآمد.
*گفته بودید پیش یک نفر که در جایی گفتید نمی توانم اسم ببرم، به من گفت برگردید و من گفتم باید مشورت کنم. گفت چه مشاوره ای بهتر از قرآن و استخاره کرد و بد درآمد. پیشانی من را بوسید و بعد پیغام داد ...
بله. حاج داود احمدی نژاد بود. آقای حاج داود احمدی نژاد من را صدا کرد و گفت همه کارها تمام شده، با برادرم صحبت کردم و این همه لطمه خوردیم. تماشاگر نمی آید. جلوی آقای دکتر به من گفت امروز بازی داریم و اینطور است و گفتم اگر سه هزار نفر برای تیم ملی آمدند، من دیگر حرفی نمی زنم. گفت تلفن باز باشد و نبندی. در بازی تیم ملی ایران دو هزار نفر هم نبودند. به من زنگ زد و گفت هر چیزی گفتی درست است دو هزار نفر هم نیامدند. بعد نشستند و با آقای دکتر هم صحبت کردند. خود آقای دکتر هم گفت بیا. گفتم من را جای دیگر بفرستید می روم.
*خود آقای احمدی نژاد گفتند برگردید؟
بله. گفتم به احترام شما به ورزش برمی گردم، ولی من را فدراسیون دیگری بفرستید. ببینید در عرض یک سال برای آن فدراسیون چه کار می کنم و چه امکاناتی می آورم.
*چرا قبول نکردید؟
فوتبال؟ نمی شد. دوباره بروم و همان آدمی که توپ را از قارپوز تشخیص نمی دهد، زیر دست او بروم!؟
*فدراسیون دیگری می رفتید زیر دست او بودید.
گفتم شما باید حکم من را بدهید. آقای احمدی نژاد الان هست و بازگو کند.
*آنجا هم می گفتید حکم را آقای احمدی نژاد بدهند.
نمی شد. می دانست من در فوتبال با او دعوا دارم.
*آقای رویانیان هم با شما تماس گرفت و گفتید نرو.
آقای رویانیان تماس نگرفت، برای عیادت از مادرم آمد. گفتم هم آرزوی خود را می گذارید و هم آبروی خود را می گذاری. یک خبرنگار هم ایستاده بود و با او آمده بود. صبح این تیتر شد که دادکان به رویانیان گفت هم آبرو و هم آرزوی خود را می گذاری، نرو. یک زمان گذشت و آقای رویانیان رفت. بعد با همان روزنامه ای که این تیتر را زده بود مصاحبه کرد و گفت آقای دادکان هم آبرو را گذاشتم و هم آرزویم را گذاشتم.
*ممنونم. من از شما خداحافظی می کنم اما به رسم برنامه دست خط برنامه با دست خطی که دکتر دادکان به یادگار برای ما خواهند نوشت به پایان خواهد رسید.
«یک رباعی است، ولی بیت اول آن را ننوشتم، بیت دوم "غم به دنبال غم و غصه به دنبال غم است، پس چرا هیچ خبر از شادی نیست! " با تشکر از برنامه دست خط.
محمد دادکان».
