هر چند دندان مصنوعی متحرک یکی از قدیمی ترین روش های جایگزین کردن دندان های از دست رفته افراد در فک بالا یا پایین است و طراحی آن نیز نسبتا ساده است اما محدودیت های استفاده از دندان های مصنوعی متحرک موجب شده بیماران از استفاده مداوم از دندان های مصنوعی متحرک خسته شوند.
نیاز به خارج کردن دندان های مصنوعی هر شب از دهان و عدم توانایی در گاز زدن یا جویدن برخی غذاهای سفت یا میوه هایی مانند سیب، مشکلات اصلی بیمارانی است که از دندانهای مصنوعی متحرک استفاده می کنند. دندان های مصنوعی معمولا با کوچکترین فشار یا ضربه یا در اثر افتادن خم شده و یا می شکنند و دیگر به درستی در جای خود ثابت باقی نمی مانند.
برای اکثر افراد، مراقبت و تمیز کردن و مجدد قرار دادن دندان های مصنوعی متحرک در دهان فرایند ناخوشایندی است. اغلب آنها از این که باید برای تمام عمر این فرایند تکراری را هر روز انجام دهند ناراضی هستند. برای این افراد ایمپلنت های دندانی راه حل بسیار موثر تری است. آنها نه تنها از اینکه ایمپلنت های دندانی عمر بسیار طولانی دارند راضی هستند بلکه کیفیت بالا و مواد با دوام ایمپلنت همراه با ظاهر بسیار زیبا این امکان را به آنها می دهد که بدون نیاز به مراقبت خاصی از ایمپلنت های دندانی مثل دندانهای طبیعی خود بهره ببرند.
دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت
دو نوع دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت وجود دارد: میله ای و توپی. در هر دو مدل از پایه اکریلیک استفاده می شود که شبیه لثه است. دندان های پرسلین یا اکریلیک نیز به این پایه چسبانده می شوند تا ظاهر آن طبیعی شود. هر دو مدل باید حداقل توسط دو ایمپلنت حمایت شوند:
مدل میله ای:
یک میله فلزی باریک که شبیه قوس فک شماست به دو تا پنج ایمپلنت متصل می شود که در فک شما قرار داده شده اند. کلیپ یا سایر انواع اتصالات به این میله متصل شده اند تا دندان مصنوعی را در جای خود نگه دارند. دندان مصنوعی روی میله قرار می گیرد و کلیپ ها در جای خود محکم می شوند.
آیا می توانیم دندان مصنوعی را با مایع ظرفشویی بشوییم؟
مدل توپی:
روی هر ایمپلنت در فک یک اتصال فلزی توپی شکل قرار دارد که در سوراخ دندان مصنوعی محکم می شود. این توپ ها در سوکت های خالی زیر دندان مصنوعی وارد می شوند و آن را در جای خود محکم می کنند.
اگر دندان های خود را از دست داده اید، باید به فکر راهی برای بازگشت زیبایی لبخند و صورت خود باشید. برای جایگزینی دندان های از دست رفته راه های زیادی وجود دارد که هر یک بر اساس بودجه و نیاز شما متفاوت هستند.
روش کار
ساخت و کاشت ایمپلنت در دو مرحله انجام می شود. اولین مرحله شامل پروسه ی کاشت می باشد، در حالی که مرحله ی دوم شامل قرار دادن پروتز یا دندان های مصنوعی مناسب روی آن ها می باشد:
کاشت و قرار دادن ایمپلنت های دندان: انجام این مراحل کاملاً بدون درد و راحت است زیرا معمولاً در این مرحله از بی حسی موضعی استفاده می کنند. اگر در طی درمان دچار ترس و اضطراب شوید، می توان از سدیشن (آرام سازی با خواب) نیز استفاده کرد. روش جراحی با ایجاد یک برش در لثه ی روی استخوان فک درجایی که قرار است ایمپلنت کاشته شود آغاز می شود. یک لایه از بافت لثه بالابرده می شود و با مته ای مخصوص حفره ای کوچک در استخوان فک برای قرار دادن ایمپلنت ایجاد می شود. سپس ایمپلنت ها، با نیرویی کنترل شده، در جای خود پیچ داده می شوند.
قرار دادن پروتز روی ایمپلنت دندان: معمولاً بعد از بهبودی کامل محل جراحی، یک دست دندان مصنوعی با استفاده از یک ابتمنت (پایه) روی ایمپلنت ها قرار می گیرد. اگر چه، اکنون تکنیک های دندانی جدید به متخصصان این زمینه اجازه می دهند تا فوراً پروتزهای مناسبی را روی آن ها قرار دهند. در مواقعی که بارگیری فوری ایمپلنت ها با پروتزهای دندانی توصیه می شود، دندان های مصنوعی و اباتمنت ها را قبل از کاشت ایمپلنت ها آماده می کنند و فوراً بعد از تکمیل جراحی اول، روی ایمپلنت ها قرار خواهند گرفت
