آیا درماتو فیبروما نیاز به برداشتن دارد؟
درماتوفیبروما ها علاقه دارند از آنجه که هستند بدتر جلوه کنند. ویژگی های ظاهری آنها اغتب نگران کننده است اما به هیج وجه نمی توانند مشکل ساز باشند زیرا که به طور کامل خوش خیم هستند و اغلب تماما غیر علامت دار نیستند.در اصطلاحات پزشکی هچنین درماتوفیبروما به هیستیوسیتوما نیز اطلاق می شود که یک رشد در بافت فیبری جلد می باشد. جلد یا درم لایه دوم پوست در زیر اپیدرم می باشد. به این دلیل که در لایه های زیرین پوست لانه گزینی می کنند خارج کردنشان نیز می تواند بسیار مشکل می باشد. اغلب قطری بیشتر از 1سانتی متر ندارند و به رنگ های صورتی تا قهوه ای می باشند. و اغلب در بخش های پایینی پاها و یا بخش های بالایی بازو ها شکل می گیرند.
ما نمی دانیم که چرا مردم دچار درماتوفیبروما می شوند. برخی ممکن است به علت نیش حشرات دچار شوند. خوش بختانه خوش خیم هستند و به حالت سرطانی تبدیل نمی شوند. با وجود اینکه ما علت دقیق رشد این توده ها را نمی دانیم, آنها اغلب نتیجه متعاقب برخی از آسیب ها به پوست می باشند. علاوه بر نیش حشرات, فرورفتن سوزن, آسیب خار, یا تزریق یک ماده می تواند باعث این آسیب باشد.
یافته های پوستی
- پاپول های مجزا، سفت صورتی و يا قهوه اى رنگ 7-3 میلی متری داخل درم،ضایعه تیپیک درماتوفیبروم است.
- اندازه ضایعات گاهی به بیش از 3 سانتی متر می رسد.
- اغلب درماتوفیبروم ها گنبدی شکل هستند،البته گاهی نسبت به پوست اطراف فرو رفته اند .
- ضایعه داخل پوست ثابت است ولی می توان آنرا روی چربی بافت زیر پوستی حرکت داد.
- به هنگام لمس مانند یک تکمه ی سفت حس می شود.
- گرفتن و فشردن ضایعه بین 2 انگشت باعث می شود روی ضایعه گود بیفتد و پائین تراز پوست اطراف قرار بگیرد.
- درماتوفیبروم اغلب رنگی قرمز گوشتی تا صورتی و در بعضى افراد سبزه تر رنگ قهوه اى دارند و دور آنها حاشیه ای غیر واضح بهرنگ برنزه تا قهوه ای دیده می شود.
- به ندرت درماتوفیبروم به دلیل رسوب هموسیدرین،آبی- سیاه به نظر می رسد و می تواند شبیه ملانوم( نوعى سرطان پوست ) به نظر برسد.
- سطح آنها ممکن است صاف وبراق یا پوسته دار و خراشیده باشد.
- ضایعات معمولاً منفرد هستند ولی موارد متعدد در آنها نیز گزارش شده است.تشخيص درماتوفيبروم اغلب براحتى و بدون نياز به بيوپسي توسط متخصصين پوست انجام ميشود ، امكان دارد پزشك براى اطمينان بيمار آنرا بردارد و به آزمايشگاه بفرستد .
- درماتوفیبروم ها در عرض چند ماه تا سال به حداکثر اندازه خود می رسند و پس از آن برای همیشه ثابت باقی می مانند.
درمان اصلی برای کراتوز پیلاریس در خانه
درمان درماتوفیبروما
بیشتر ضایعات ایجاد شده در این بیماری نیاز به درمان ندارند و به غیر از تاثیری که روی ظاهر پوست می گذارند، خطری برای بدن ایجاد نمی کنند. اما بسیاری از افراد مبتلا به آن علاقه دارند که ضایعات ایجاد شده را بردارند. به خصوص اگر ضایعات در جایی باشد که زیبایی آن ها را تحت شعاع قرار دهد.
درماتوفیبروما مخلوطی از بافت ها، مانند رگ های خونی، فیبروبلاست ها و ماکروفاژها هستند. این بافت در درم که لایه میانی پوست است، ایجاد می شود و به ندرت در subcutis که لایه عمیق پوست است گسترش می یابد. اما در صورتی که این اتفاق بیافتد، درمان آن سخت تر خواهد شد.
درماتوفیبروما معمولا با برداشتن گوشت اضافی به طور کامل درمان می شود. اما پس از درمان ممکن است بافت اسکار ایجاد شود. افرادی که به دلایل مختلف از جمله تاثیر این بافت بر روی زیبایی به دنبال برداشتن ضایعات درماتوفیبروما هستند، باید از احتمال این که ممکن است بعد از درمان جای آن اسکار ایجاد شود، آگاه باشند.
برخی از ندول ها با تراشیدن لایه بالایی پوست به سطح آن نزدیک تر می شوند. در این حالت ممکن است آسیب به حدی نباشد که زخم ایجاد شود. اما این درمان معمولا باعث می شود که ندول موجود در لایه های عمیق پوست در همان جا باقی بماند.
سایر روش های درمان نیز شامل انجماد بافت با نیتروژن مایع یا تزریق کورتیکواستروئیدها به آن است. این روش ها معمولا موفقیت آمیز هستند. اما معمولا فقط لایه بالایی گوشت اضافی را از بین می برند و ممکن است بخشی از ضایعه که در لایه عمیق پوست است، در همان جا باقی بماند. انواع روش های درمان با لیزر نیز برای از بین بردن این ضایعات استفاده می شوند.در حال حاضر روش شناخته شده ای برای تغییر اندازه درماتوفیبروم وجود ندارد. گاهی اوقات ضایعه این بیماری به خودی خود کاهش پیدا کرده و ناپدید می شود. اما این اتفاق معمولا به ندرت پیش می آید.هرگز سعی نکنید که این ضایعات را در خانه و به کمک روش های غیر حرفه ای بردارید. زیرا حذف نامناسب آن ها می تواند منجر به زخم عمیق، عفونت و درمان نادرست شود.
چشم انداز
درماتوفیبروما گوشت اضافه بی ضرری است که تبدیل به سرطانی نمی شود. با این حال، این ضایعات به خودی خود نیز از بین نمی روند. اگر چه روش های جراحی می توانند ضایعات روی سطح پوست را از بین ببرند اما ممکن است ندول های عمیق تر همچنان پس از درمان پا بر جا باشند.معمولا متخصصان برداشتن این ضایعات را توصیه نمی کنند. اما اگر وجود آن ها ناراحت کننده یا ناخوشایند باشد، ممکن است روش های ذکر شده در بالا برای درمان آن ها کاربرد داشته باشد.
