عفونت گوش، عمدتا در قسمت میانی گوش رخ می دهد؛ گوش میانی، توسط عفونت ضعیف می شود و این باعث می شود تا گوش به وسیله مخاط یا مایع در پشت پرده گوش، مسدود شود و اتفاق بر حس شنوایی فرد تاثیر می گذارد. چرک گوش به علت آلرژی غذایی، مشکلات تنفسی فوقانی، آلرژی زیست محیطی، ژنتیک، آسیب های داخلی و کمبود های تغذیه ای ایجاد می شود.عفونت گوش بسیار دردناک است. نوزادان یا کودکان نمیتوانند درد گوش خود را بیان کنند. اما موارد رایج که باید به آنها توجه شوند، عبارتند از:
- تب
- تکان دادن و کشیدن گوش
- مشکل در خواب
- خروج ترشح و مایع از گوش
- خستگی و نق نقی شدن
- گریه غیرعادی
- مشکلات شنوایی
تست های تشخیصی
بررسی عفونت گوش میانی نسبتا ساده است و معمولا تشخیص فقط بر اساس علائم انجام می شود.پزشک معمولا برای بررسی مایعات در پشت پرده گوش از اتوسکوپ استفاده می کند. گاهی اوقات هم از اتوسکوپ پنوماتیک استفاده می کند. این وسیله با رها کردن هوا به داخل گوش، تجمع مایعات را بررسی می کند. هرگونه مایع در پشت پرده گوش باعث می شود، پرده گوش کمتر از حد طبیعی حرکت کند.در صورت تردید، پزشک ممکن است از روش های دیگری برای تأیید عفونت گوش میانی استفاده کند.
تست تمپانومتری (Tympanometry)
تست تمپانومتری را شنوایی شناس انجام می دهد. شنوایی شناس حرکت پرده گوش و فشار گوش میانی را اندازه گیری می کند.
تست رفلکس اکوستیک (Acoustic reflex)
این روش برگشت صدا از پرده گوش را ارزیابی می کند. میزان صدایی که برگشت داده می شود نشانگر میزان تجمع مایعات است. گوش سالم بیشتر صدا را جذب می کند، اما گوش مبتلا به عفونت امواج صوتی را کمتر جذب می کند و بیشتر منعکس می کند.
تمپانوسنتز (Tympanocentesis)
اگر عفونت گوش به درمان جواب نداد، ممکن است پزشک از تمپانوسنتز استفاده کند. این روش شامل ایجاد سوراخ کوچکی در پرده گوش و تخلیه مقدار کمی مایعات از گوش داخلی است. سپس این مایع برای تعیین علت عفونت بررسی می شود.
درمان عفونت گوش بزرگسالان
نوع عفونت گوشی که دچار آن شده اید می تواند شیوه درمانی را مشخص کند.
در بسیاری از موارد که فرد دچار عفونت میانی و خارجی گوش شده باشد، پزشک برای بیمار آنتی بیوتیک تجویز می کند.
درمان عفونت گوش میانی
احتمال اینکه پزشکتان برای شما آنتی بیوتیک تجویز کند بسیار زیاد است.
بعضی از آنتی بیوتیک ها به صورت خوراکی مصرف می شود. انواع دیگر آن ممکن است به صورت قطره برای ریختن داخل گوش تجویز شود. در صورتی که درد داشته باشید نیز ممکن است برایتان مسکن های بدون نسخه و ضد التهاب نیز نوشته شود تا علائم کم تر شده و روند درمانیتان سرعت بگیرد. اگر با وجود درمان هنوز هم علائم آلرژی یا سرما خوردگی تان از بین نرفت. شاید پزشکتان برای شما آنتی هیستامین، ضد احتقان بینی یا اسپری بینی تجویز نماید. یکی دیگر از تکنیک های موثر autoinsufflation است. بدین معنی که به پاک سازی شیپور استاش بیماری کمک می شود. اینکار با فشار دادن بینی، بستن دهان و بازدم بسیار آرام انجام می شود. با این تکنیک هوا را مستقیماً به داخل شیپور استاش فرستاده و به خشک شدن هرچه سریع تر مایعات جمع شده داخل شیپور استاش کمک خواهید کرد.
درمان برای از بین بردن لکه های خونی چشم
درمان عفونت گوش بیرونی
پاک سازی و نظافت گوش بیرونی باید با دقت بالا انجام شده و پیش از آن از داروهای ضد التهابی و آنتی بیوتیک داخل گوش استفاده شده باشد.در صورتی که عفونت گوش خارجی یا بیرونی باکتریایی باشد پزشک آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد.
اما اگر عفونت به وجود آمده ویروسی باشد برای مدت کمی صبر کنید تا عفونت گوش به خودی خود درمان شود. البته این مورد کاملاً بستگی به نوع ویروسی دارد که گوش تان را درگیر کرده است. گاهی اوقات ممکن است به درمان نیاز داشته باشید.
پیشگیری از عفونت گوش بزرگسالان
برای اینکه از بروز هرگونه عفونت گوش پیشگیری کنید بهتر است موارد زیر را رعایت کنید:
- گوش هایتان را به صورت منظم تمیز کرده و با دقت از یک گوش پاک کن برای تمیز کردن قسمت های بیرونی گوش استفاده کنید. یادتان باشد که حتماً بعد از دوش گرفتن یا شنا کردن گوش هایتان را به خوبی خشک کنید.
- سیگار نکشید و خودتان را در معرض دود سیگار دیگران قرار ندهید.
- با دور بودن از علائم بروز حساسیت، این بیماری را کنترل کرده و داروهای مربوط به حساسیت تان را میل کنید.
- دست های تان را به خوبی بشویید و از دست دادن با افراد سرما خورده یا دارای مشکل تنفسی بپرهیزید.
- واکسن های مورد نیاز را بزنید.
عواقب رسیدگی نکردن به علائم عفونت گوش چیست ؟
مداوا نکردن عفونت گوش و نادیده گرفتن علایم ناشی از عفونت گوش می تواند عواقب جبران ناپذیری به بار آورد .از عوارض و عواقب نادیده گرفتن گوش می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کاهش میزان شنوایی
- آسیب به استخوان های موجود در گوش میانی
- عفونت استخوان ماستوئید
- آسیب به عملکردهای تعادلی در گوش
- عدم وجود رطوبت در حفره های پرده ی گوش
- تصلب پرده گوش که در واقع همان ضخیم شدن پرده ی گوش است و سخت شدن بافت های گوش
- ایجاد کیست در گوش میانی
- فلجی صورت
- ایجاد التهاب در اطراف مغز
