ریزش ریش و سبیل در آقایان به دلایل مختلفی ممکن است رخ دهد. از جمله می توان به دلایل ژنتیکی و ارثی، مشکلات هورمونی، برخی بیماری ها مانند عفونت های پوستی، استرس، وضعیت نامناسب سلامت، تغذیه نامناسب، آسیب های فیزیکی به صورت و … اشاره کرد.
جالب است بدانید که تمامی موهای بدن، صورت و سر در انسان ها مرتب در حال ریزش و رشد دوباره است. یعنی هر تار مویی که در بدن یا صورت شما وجود دارد، تنها چند سال عمر می کند. پس از پایان دوره رشد، مو می ریزد و یک تار موی جدید در جای آن رشد می کند. به این فرایند، چرخه رشد مو می گویند.
اگر یک عامل خارجی یا درونی، جلوی انجام صحیح و کامل این چرخه رشد را بگیرد، موهای بدن یا صورت می ریزد و دیگر دوباره رشد نم کند. در چنین مواردی ممکن است آقایان دچار ریزش ریش و سبیل شوند.
اگر عوامل ریزش مو به تغذیه، سلامت و یا بیماری های پوستی یا عفونی مربوط باشد، باید عامل بازدارنده رشد مو را از بین برد. به این صورت، رشد ریش و سبیل از سر گرفته می شود. اما اگر دلیل ریزش موهای ریش و سبیل ژنتیکی یا هورمونی باشد، می توان آن را با کمک روش های مختلف کاشت مو، درمان کرد. در ادامه به دلایل اصلی ریزش موی ریش و سبیل در آقایان اشاره شده است.
کچلی ریش به خارش آرایشگر هم معروف است زیرا این بیماری بیشتر در زمان اصلاح توسط آرایشگر با تیغ مشترک منتقل می شود و دانه های پوستی به وجود آمده خارش دار هستند. قارچی که باعث این بیماری می شود درماتوفیت نام دارد. این قارچ ها رایج اند و در همه جای دنیا پیدا می شوند. درماتوفیت عامل بیماری قارچی به نام ژوک است که در بین ران ها ایجاد می شود، این باکتری بیماری قارچی دیگری به نام پای ورزشکار را نیز سبب می شود که اطراف پا را آلوده می کند. درماتوفیت ها آنزیم های ویژه ای دارند که قادر به حضم کراتین هستند، نوعی پروتئین که لایه ی سخت بیرونی پوست را می سازد. موها و ناخن ها هم ترکیبی از کراتین هستند. بنابراین آلودگی درماتوفیت در زیر لایه ی رویی پوست گسترش نخواهد یافت. بااین حال درصورتی که بدن به حضور قارچ واکنش نشان دهد وضع متفاوت می شود و ممکن عفونت باکتریایی دومی هم به وجود بیاید.گونه های مختلفی از درماتوفیت ها باعث به وجود آمدن کچلی ریش می شوند. برخی از آن ها فقط به پوست انسان تمایل (انسان دوست) دارند و برخی دیگر به سراغ گونه های جانوری (حیوان دوست) می روند البته می توانند به انسان هم منتقل شوند. گونه های درماتوفیت زیر مسبب کچلی ریش هستند:
- تریکوفیتون روبروم
- تریکوفیتون منتاگروفیتس
- تریکوفیتون وروکوزوم
- میکروسپوروم کانیس
- تریکوفیتون ویولاسئوم
- تریکوفیتون مگنینی
- تریکوفیتون شوئن لاینی
گونه های قارچی دیگر که باعث بیماری کچلی ریش می شوند بر اساس موقعیت جغرافیایی، تماس نزدیک با حیوانات و عوامل آب و هوایی و سبک زندگی تغییر می کنند.
درمان ریزش موی صورت در مردان
روش های درمانی زیر را میتوان برای رفع مشکل ریزش موی صورت پیشنهاد داد. روش های دارویی، پی آر پی و در نهایت کاشت موی صورت که در این قسمت به این موارد اشاره میکنیم:
دارو
یکی از اولین درمان ها شامل تجویز دارو می باشد. انواع داروهای برای این عارضه توصیه می شود شامل موارد زیر است:
- کورتیکواستروئیدها: اولین درمان ریزش موی سکه ای ، تجویز این دارو می باشد. این داروها به صورت تزریقی و موضعی وجود دارد و باعث سرکوب سیستم ایمنی فرد می شود.
- آنترالین: این دارو موضعی است و برای کنترل رشد پوست استفاده می شود.
- ماینوکسیدیل: این دارو برای افزایش رشد مجدد مو و بهبود ضخامت مو در نواحی آسیب دیده مورد استفاده قرار میگیرد. از این دارو باید به صورت موضعی استفاده شود.
- دیفن سایپرون: برای کاهش التهاب در سیستم ایمنی و رشد مجدد موها کاربرد دارد.
نکته : این داروها باید زیر نظر پزشک تجویز شده باشد و مصرف خودسرانه ممکن است باعث بروز مشکلات و عوارض غیر قابل بازگشت برای فرد باشد.
PRP
این نوع درمان در چند مرحله انجام می شود. ابتدا نمونه خون بیمار گرفته می شود. سپس گلبول های قرمز و پلاکت ها توسط دستگاه سانترفیوژ از هم جدا میشوند. در مرحله نهایی پلاکت ها در محلهایی که دچار ریزش مو شده اند، تزریق می شود. تزریق پلاکت خون باعث تحریک فولیکولهای مو شده و مجددا بازیابی میشوند. برای انجام پی ار پی نیازی به بیهوشی یا بیحسی وجود ندارد و در صورت تمایل میتوان از حداقل بیحسی استفاده کرد. این درمان دو سال طول خواهد کشید و نیاز است در دو یا سه جلسه تمدید شود. رشد موی جدید بعد از شش ماه از اولین تزریق قابل مشاهده می باشد.
پیوند ریش
امروزه کاشت ریش و سبیل محبوبیت زیادی پیدا کرده است. نحوه درمان به این صورت است که ابتدا فولیکول های سالم از محل اهدا کننده برداشته می شوند. این محل در پشت سر بیمار انتخاب می شود تا شباهت زیادی به موهای صورت فرد داشته باشد. سپس برش هایی در محلی که باید کاشت انجام شود، ایجاد شده و فولیکول های موی جمع شده در این قسمت به صورت جداگانه وارد پوست می شود. این مراحل چندین بار تکرار می شود تا بهترین نتیجه کسب شود. بعد از دو هفته موهای کاشته شده می ریزند و بعد از دو تا چهار ماه، موهای جدید رشد می کنند. این روش تهاجمی بوده و هزینه مناسبی نیز برای بیمار به دنبال خواهد داشت. انجام این روش بسته به ناحیه مورد نظر ممکن است چندین ساعت هم طول بکشد. قبل از هر اقدامی باید اطمینان حاصل نمود که اهدا کننده موی کافی برای کاشت دارد یا خیر. دوران نقاهت این درمان یک هفته می باشد.
علت اصلی ریزش موی صورت مردان را میتوان به نحوه زندگی فرد نسبت داد. داشتن استرس و اضطراب، مهمترین دلیل ایجاد این عارضه است. پس توصیه می شود با تغییر سبک زنگی از پیش آمدن این مشکل جلوگیری نمایید.
ریزش موی صورت ناگهانی و تشخیص آن
اگر مشاهده کردید که ناگهان قسمت هایی از صورتتان دچار ریزش مو شد و حفره های بدون مویی (به اندازه ناخن) روی صورتتان ایجاد شد، باید در سریع ترین زمان ممکن برای درمان این بیماری اقدام کنید چون ممکن است این نواحی بدون مو گسترش یافته (به اندازه سکه) و یا حتی نواحی مجاور را هم درگیر کند و قسمت بزرگ تری از صورت بی مو شود.
فرقی نمی کند که فرد ریش پر پشت داشته باشد یا ریش سه روزه یا خط ریش یا سبیل؛ مهم این است که مردانی که ریش یا سبیل دارند سعی می کنند ظاهر خود را به بهترین شکل ممکن آراسته کنند اما اگر بدون انتظار قبلی قسمت هایی از ریش یا سبیلشان خالی شد؛ باید به سرعت برای درمان آن راه چاره ای بیابند.
معمولا ریزش موی سکه ای صورت به سرعت قابل تشخیص است. نمونه برداری از لبه های نواحی مبتلا نشان می دهد که مو های قسمت بیرونی این نواحی را می توان به راحتی بیرون کشید. معمولا لازم نیست که آزمایش های تشخیصی بیشتری روی این نواحی انجام داد (آزمایش هایی مانند نمونه برداری از پوست سر).
روش های درمانی احتمالی
یکی از نکات مثبتی که می توان به افراد مبتلا به ریزش موی صورت سکه ای یاد آوری کرد این است که درصد بهبود خود به خودی این بیماری بسیار بالاست. در مواقعی سلول های سیستم ایمنی بدن ناگهان فعالیت مخرب خود را متوقف می کنند و موی صورت دوباره رشد خود را از سر می گیرد.
اگر چنین حالتی پیش نیاید؛ مصرف قرص های مکمل «روی» می تواند به تنظیم دوباره سیستم ایمنی کمک کند. از راه های درمانی دیگر آلوپسی باربا می توان به تزریق کورتیزول و استفاده از کرم های حاوی این ماده اشاره کرد.
یکی دیگر از روش های درمانی جالب توجه در صورت تداوم بیماری، انجام ایمونوتراپی موضعی است. در این روش نسبتا پیچیده، یک درماتیت تماسی آلرژیک به صورت آگاهانه در محل مبتلا ایجاد می شود و به سلول های ایمنی اجازه نمی دهد که به فولیکول های مو حمله کنند.
با این حال به سختی می توان نتیجه گرفت که روش درمانی گفته شده موفق تر از بهبود خود به خودی باشد. اگر روش های درمانی گفته شده کارساز نبودند؛ می توان با کاشت موی طبیعی در نواحی بی مو، حفره های ایجاد شده را پر کرد. با گذشت زمان این روش درمانی بسیار پر طرفدار شده است.