کازا میلا (به اسپانیایی: Casa Milà)، همینطور شناخته شده با نام لا پدررا (La Pedrera) (واژهٔ کاتالان برای معدن سنگ)، ساختمانی است که توسط آنتونیو گادی، معمار نامدار کاتالونیایی، در شهر بارسلون در کشور اسپانیا ساخته شده است. ساخت کازا از 1905 آغاز و تا 1910 به طول انجامید و رسماً در سال 1912 از آن رونمایی شد. این ساختمان یکی از آثار گائودی در فهرست میراث جهانی یونسکو است.
بسیاری کازا میلا را موفقترین ساختهٔ غیرمذهبی گادی میدانند. او این بنا را در سالهای 1906 تا 1910 ساخت. خود گادی آن را «لایهای از سنگ که گلها و گیاهان روندهٔ بالکنهایش به آن غنا بخشیدهاند و همواره رنگ آن را تغییر میدهند» توصیف کردهاست. زیبایی و بدعت کازا میلا نه تنها در نمای ساختمان، که در اتاقها و پاسیوهای آن نیز به چشم میآیند. دودکشها و مجسمههای متعدد روی تراس ساختمان هم از جاذبههای گردشگری شهر بارسلون است.
گائودی این ساختمان باشکوه را بنا به دستور یکی از تجار اسپانیایی به نام پدرو میلا در سال 1912 طراحی و احداث کرد و بار دیگر توانست دنیا را با ابتکار و خلاقیت خود غافلگیر کند. او که در گذشته خالق آثار مختلفی نظیر کازا باتیو بود، در طراحی کازا میلا گامی فراتر از آثار قبلی خود گذاشت و نهایت توانایی های خود را به کار بست تا با احداث این مکان نامتعارف و شگفت انگیز، دروازه های اسپانیا را برای ورود هنر مدرن به این شهر دیدنی بگشاید.
بی دلیل نیست لقب معدن سنگ را بر این بنا نهاده اند، کازا میلا چون سنگ صیقل خورده ای که از دل زمین بیرون آمده است، بدون هیچ گوشه ای در قلب بارسلونا می درخشد. ساختار موجی شکل نمای بیرونی این مکان به گونه ای است که اگر از زاویه روبرو آن را تماشا کنید، تصور خواهید کرد که به جسمی در کف اقیانوس و محصور در میان امواج آب می نگرید. جالب است بدانید که گائودی نه تنها با احداث این بنا، ظاهری ساختارشکن خلق کرده، بلکه در اسکلت بندی آن نیز مبتکرانه عمل کرده است. او به جای پیروی از روش های سنتی و قرار دادن وزن بنا بر دیوارهای حمال، از شبکه فولادی مستحکمی برای تقویت و استحکام کلیه بخش های بنا بهره برده است. استفاده از این شبکه فولادی سبب شد که گائودی هر طبقه این ساختمان را با ظاهری متفاوت طراحی کند و نه تنها اثر مستحکم و ماندگاری را از خود به یادگار گذارد، بلکه هنر معماری جهان را نیز به سطح جدیدی پیش ببرد.
بخش درونی کازا میلا نیز مانند نمای بیرونی آن اعجاب انگیز است؛ این بنا از 9 طبقه تشکیل شده است: طبقه زیرزمین، طبقه همکف، میان طبقه، طبقه اصلی، چهار طبقه فوقانی و اتاق زیر شیروانی. در بازدید از بخش های مختلف این بنا، با روح خلاق و ذهن مبتکر گائودی آشنا خواهید شد. او که معتقد بود: «هیچ ابداعی در زندگی وجود ندارد، زیرا طرح همه چیز از پیش در طبیعت نوشته شده است»، همیشه سعی داشت در طراحی آثار خود نیز از طبیعت الهام گیرد؛ امری که در طراحی بخش درونی این مکان نیز کاملا مشهود است. زیبایی وصف ناپذیر طراحی داخلی کازا میلا درس ارزشمندی را به معماران تازه کار می دهد: استحکام و نمای درونی هر بنایی باید درخور نمای بیرونی آن باشد.
این ساختمان عجیب و شگفتانگیز بین سالهای 1906 و 1910 ساخته شد که برههای حساس در تاریخ شهر بارسلونا محسوب میشود. در همین زمان بود که شهر درهای خود را به روی مدرنیته باز کرد. در واقع آغاز ساخت کازا میلا با دورهی اوج سبک معماری «هنر نو» همراه بود. این ساختمان آمیزهای از هنر و معماری است که اشکال تزئینی روشن و زیبا را در آغوش کشیده و انحنا را به استفاده از خطوط صاف ترجیح داده است. این جنبش در سراسر دنیا گسترش یافت و حتی به منطقهی کاتولیک نشین و نسبتاً قدیمی کاتالان هم وارد شد. یکی از پیشگامان این جنبش هم «آنتونیو گائودی» بود. این ساختمان نه تنها به عنوان خیرهکنندهترین و باشکوهترین سازهی این معمار، بلکه به عنوان نگینی بر تاج جنبش هنر مدرن شناخته میشود که تحسین هر بینندهای را برمیانگیزد؛ خواه افرادی که دستی بر آتش علم معماری دارند و خواه توریستهایی که فقط آن را از جنبهی زیباشناسی میبینند.
نام این ساختمان را کازا میلا گذاشتند که برگرفته از مؤسس این خانه بود اما بیشتر آن را با نام «لا پدررا»، به معنای معدن سنگ میشناسند. وقتی مردم شاهد ساخت این بنای عجیب سنگی شدند، نام مستعار معدن سنگ را در همان مراحل اولیهی ساخت بر روی این بنا گذاشتند.
طرح گائودی برای این ساختمان هنجارهای حوزه بارسلونا را به طور کامل در هم شکست. او از ساختاری جدید و بیباکانه برای کازا میلا بهره جست که توسط ستونهایی از سنگ و آجر پشتیبانی میشد و به جای تکیه بر دیوارهای حمال، از یک شبکه فولادی برای تقویت بنا استفاده کرد. این روش آزادی عمل چشمگیری در گسترش هر طبقه به گائودی داد. او می توانست طرحهای کاملاً غیر منظمی برای هر طبقه ایجاد کند که حتی ارتفاع ستونها و سقف هم با طبقه بعدی متفاوت باشد. اگرچه تکنیک ساختمان سازی گائودی کاملاً منحصر به فرد بود اما شهرت وی عمدتاً به دلیل استفاده از اشکال غیرعادی و شگفتانگیز است.
کازا میلا به عنوان یک مکان مسکونی به دستور «پدرو میلا» ساخته شد. او تاجر ثروتمند اسپانیایی بود که مسحور یکی از آخرین سازههای «گائودی» مهندس معمار اسپانیایی به نام «کازا باتیو» شد. این تاجر تصمیم گرفت یک ساختمان غیر معمولی بسازد، ساختمانی که خلاقیت گادی را یک گام فرراتر برد.
