ادامه زندگی مشترک و طلاق نگرفتن به خاطر بچه ها !

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، همواره دردناک ترین و دشوارترین مسئله به هنگام گرفتن این تصمیم که به ازدواج پایان دهیم یا نه، حضور فرزندان است. هیچ پدر و مادری دوست ندارد منبع درد و رنج و ناشادی بچه هایش باشد؛ بچه هایی که همواره عزیزتر از خود زندگی هستند. بنابراین احساس گناهی که همواره متعاقب چنین افکار و تصمیماتی به سراغ آدم می آید بسیار دلخراش و دردناک است. آیا تحمل زندگی مشترک ناسالم و ناشاد بیشتر به نفع فرزندانمان است یا خارج شدن از یک ازدواج ناموفق؟

هرگز برای خاطر فرزندانتان به یک رابطه ناشاد، غم انگیز و ناسالم تن ندهید. ناشادی، افسردگی و عدم رضایت و احساس بدبختی شما به مراتب تاثیری مخرب تر بر بچه ها می گذارد تا طلاق. بچه ها دوست دارند خوشحالی و خوشبختی پدر و مادرشان را ببینند. آنان در قبال خوشحالی و خوشبختی پدر و مادرشان احساس مسئولیت می کنند. باور کنید هنگامی که شما احساس خوشحالی و خوشبختی نمی کنید هر قدر هم که این حقیقت را از دید آنان پنهان کنید آنان متوجه می شوند. اگر شما به ازدواج ناسالم و عاری از خرسندی تن دهید، آن هم فقط برای خاطر بچه ها، بیشتر از طلاق موجب درد و رنج و صدمات و لطمات روحی – عاطفی خواهد شد. چراکه آنان به این دلیل که شما زندگیتان را فدای شان کرده اید احساس گناه خواهند کرد و این احساس گناه فشار زیادی به آنان وارد می کند. اینکه به فرزندتان بگویید: «برای خاطر خوشبختی شما سوختم و ساختم و جوانی خود را فدا کردم» هیچ وقت او را خوشحال نمی کند.

کودکانی که شاهد طلاق پدر و مادرشان بودند در بزرگی عشق و خوشبختی خود را حال چه در صورت تجرد چه در صورت تاهل پیدا کرده اند، و در بزرگسالی احساس بهتری نسبت به خودشان و حتی پدر و مادرشان دارند. این گونه کودکان نگرش و عملکردی سالم تر در قبال عشق و روابط دارند، به این دلیل که در کودکی الگوهایی مثبت تر را در مورد دوست داشتن خودشان و موفقیت در عشق و ازدواج آموخته اند. در مقام مقایسه، ناشادترین و ناراضی ترین افراد، کسانی هستند که پدر یا مادرشان به تحمل زندگی مشترک ناشاد ادامه داده و به ازدواجی که با خشم سرکوب شده همراه و خالی از هرگونه عشق و محبت و شور و حرارت بوده، تن داده اند. این مردان و زنان همواره نسبت به عشق بی اعتماد هستند و در ابراز و نشان دادن عشق و احساس شایستگی برای برخورداری از آن همواره ضعیف و ناتوانند، آن هم به این دلیل که الگوهای مخرب و نادرست در زمینه عشق و موفقیت در ازدواج داشته اند.

اثرات منفی کشمکش های زوج بر روی فرزندان:

والدین هر کاری را برای فرزندان خود انجام می دهند و این گاهی به انگیزه ای برای ادامه زندگی به خاطر بچه ها حتی در یک رابطه زناشویی سرد تبدیل می شود. با این حال، دعوا و تنش بین والدین می تواند آسیب های بیشتری نسبت به طلاق روی کودکان داشته باشد:

آسیب به صمیمیت والد-فرزند:

در یک ازدواج ناموفق، که در آن تنش و دعوا چیزی عادی است، رابطه والدین فرزند نیز دچار نشانه هایی از تنش می شود. در بسیاری از موارد دیده می شود که نتیجه دعوا بین والدین در وهله اول و در برخی موارد در روزهای بعد در کاهش کیفیت ارتباط صمیمانه با فرزند دیده می شود. علت دقیق آن مشخص نیست، اما دلایل محتمل متعددی وجود دارد. کشمکش های زندگی مشترک باعث ناهماهنگی در فرزندپروری می شود. از سوی دیگر، انرژی والدین برای توجه به فرزند و گذشت از خطاهای آنها کاهش می یابد.

محرکی برای مشکلات رفتاری و روانی:

کشمکش های والدین دارای عوارض درونی (افسردگی، اضطراب، طرد و انزوا) و خارجی (خشونت، عدم مصالحه) بر روی کودکان است.

عملکرد تحصیلی ضعیف:

ادامه زندگی به خاطر بچه ها و افزایش سطح خشونت و درگیری بین والدین با عملکرد ضعیف کودک در مدرسه همراه است.

روابط اجتماعی ضعیف:

زمانی که والدین دائما در حال کشمکش و جر و بحث باشند، کودک فاقد الگوهای مناسب برای برقراری ارتباط مثبت با جامعه است. اختلاف و دعوا بخشی از زندگی اوست و کودک از مشاهده والدین خود می آموزد که دعوا تنها راه حل مشکلات بین فردی است. اگر کودک الگوهای محدودی برای یادگیری حل مسئله موفق داشته باشد، به ندرت می تواند مهارت های یک رابطه مطلوب را بیاموزد.

از دیگر آثار مخرب رابطه پر تنش والدین بر فرزندان عبارتند از:

• اشکال در روابط عشقی در آینده
• ناامنی عاطفی
• قرارگیری در معرض اختلال استرس به دلیل افزایش ترشح هورمون استرس
• افزایش احتمال طلاق در زندگی آینده

برای تصمیم گیری در مورد جدایی یا ادامه زندگی به خاطر بچه ها به نکات زیر دقت کنید:

سطح اختلاف در ازدواج شما چقدر است؟

محققان معتقدند سطح اختلاف در تصمیم گیری برای ادامه زندگی به خاطر بچه ها اهمیت دارد. تحقیقات نشان می دهد با وجودی که طلاق می تواند باعث اختلال و پریشانی زیادی در خانواده شود، اما طی دو سال ثبات و مهارت های فرزندپروری بهبود می یابند. این در حالی است که تداوم اختلافات خانوادگی در صورت عدم طلاق تاثیرات منفی زیادی بر فرزندان دارد.

به علاوه، برای تصمیم گیری در مورد ادامه زندگی به خاطر بچه ها یا طلاق، نوع اختلاف والدین نیز اهمیت دارد. اختلاف شدیدی که شامل خشونت فیزیکی، تهدید و آزار شود، دعوایی که فرزندان احساس کنند در میان والدین گیر کرده اند و دچار استرس و تنش شدید شوند، بیشترین تاثیر مخرب را بر کودکان دارد.

نتایج به دست آمده نشان می دهد با وجودی که طلاق والدین، کودک را در معرض مشکلات روانی و اجتماعی قرار می دهد، این ارتباط نسبی است و بسیاری از آنها در دوره جوانی (75%) به افرادی با کفایت تبدیل می شوند. زمانی که والدین دچار الگوی تعارض مخرب، واضح و مزمن می شوند، طلاق والدین اگر برای آنها بهتر نباشد، شرایط کودک را بدتر از این نخواهد کرد. بنابراین، در این خانواده، ادامه زندگی به خاطر بچه ها با منفعتی برای کودک همراه نیست.

آیا زندگی با والد به نفع فرزند است؟

دلایل خود برای جدایی را بررسی کنید. آیا این تنها شما هستید که با همسرتان تفاهم ندارید؟ آیا همسرتان برای فرزندتان پدر خوبی است؟ اگر این طور است دلیلی برای دوری از والد وجود ندارد. این شما هستید که با همسرتان مشکل دارید.

در برخی موارد، دلیل جدایی چیزی است که تمام خانواده را تحت تاثیر قرار داده است. اعتیاد شدید به مواد مخدر، ابتلا به بیماری های شدید روانی که با خطر آسیب رساندن به اطرافیان همراه است، آزار خانگی شدید، لاابالی گری و اشتغال به حرفه های بدنام مانند قاچاق مواد مخدر از مواردی از این دست هستند. همراهی چنین والدی با فرزند به نفع رشد و پرورش او نیست. بنابراین، بیشتر از آنکه نگران تبعات جدایی بر فرزند خود باشید، باید مراقب تبعات الگوبرداری فرزندتان از والد خود باشید.

به طور خلاصه نتایج تحقیقات در مورد ادامه زندگی به خاطر بچه ها یا طلاق نشان می دهند:

طلاق دردناک است، اما اگر کودک به طور دائمی در معرض خشونت و آزار قرار دارد، امری لازم است. در بسیاری از موارد، سلامت روان کودک پس از طلاق بهبود می یابد اما شرایط هر خانواده متفاوت است. بهتر بودن طلاق برای فرزندتان به میزان استرس او بستگی دارد.

شرایط پس از طلاق را با وضعیت فعلی کودک مقایسه کنید و احتمال افزایش آسیب را در او ارزیابی کنید. آیا می توانید فرزند خود را به لحاظ مالی تامین کنید؟ آیا آرامش فرزندتان پس از طلاق بیشتر خواهد بود؟ آیا در شرایط فعلی فرزندتان دچار خشم و رنج است؟

فرزندپروری همسو و حضانت مشترک را امتحان کنید. اگر به این نتیجه رسیدید که طلاق برای آرامش زندگی شما بهتر است، با همسرتان بر سر شرایط حضانت توافق کنید و سعی کنید به نحوی برنامه ریزی کنید که هر دو بتوانید زمانی کافی را با فرزندتان بگذرانید.

پس از طلاق با فرزندتان رابطه خوبی داشته باشید و از دعوا و تنش مجدد با همسر سابقتان خودداری کنید. این مسئله به خصوص در مورد رابطه پدر-دختر اهمیت دارد، زیرا طلاق بیشترین آسیب را برای آنها به همراه دارد.

اگر ادامه زندگی به خاطر بچه ها را ترجیح می دهید، توصیه می شود به دنبال مشاوره و حل اختلاف خود و همسرتان باشید. در دعواها مسئولیت خود را بپذیرید. حتی اگر یکی از طرفین این کار را انجام دهد، تاثیر مثبتی در تغییر رویکرد خانواده دارد.

فاکتورهای زیادی در تصمیم گیری برای ادامه زندگی به خاطر بچه ها یا طلاق دخیل هستند. پیش از آنکه تصمیم خود را قطعی کنید، بهتر است از یکی از مشاوران آنلاین ما مشورت بخواهید. اگر طلاق را انتخاب کردید، آسوده باشید چراکه بسیاری از کودکان طلاق انعطاف پذیر هستند و با کمک والدین و الگوهای درست تربیتی می توانند به سازگاری خوبی برسند.