عفونت ایمپلنت چیست ؟
عفونت ناشی از باکتریها در ایمپلنت یک عارضه نگران کننده است چون خطر تخریب استخوان فک را بالا میبرد. کاشت ریشه مصنوعی دندان رقابتی بین پاتوژنهای عفونت زا و دفاع سلولی بدن به راه می اندازد. اگر باکتریها در این رقابت برنده شوند، یک لایه بیوفیلم بر روی تیتانیوم ایمپلنت تشکیل میدهند که آنها را از آنتی بیوتیک محافظت میکند، بنابراین به راحتی به رشد خود ادامه میدهند. همین که ایمپلنت به واسطه میکروبها احاطه شد، درمان با واکنش التهابی مواجه میشود که به آتروفی استخوان منتهی میگردد.مهم ترین نکته ای که پس از کاشت ایمپلنت باید مورد توجه قرار بگیرد، تمیز کردن دندان متصل شده به ایمپلنت است که برای این منظور حتما باید علاوه بر مسواک از نخ دندان نیز استفاده شود.
علل به وجود آمدن عفونت ایمپلنت چیست ؟
عفونت ایجاد شده بعد از کاشت ایمپلنت میتواند علل بسیار داشته باشه عواملی چون سیگار کشیدن ، رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان ، پوکی استخوان ، دیابت و یا بیماری ضعف سیستم ایمنی بدن و البته نکته مهم تر اینکه اگر جزو آن دسته از بیمارانی هستید که قبلا بیماری های لثه را تجربه کرده باشید باید بیشتر از سایرین به مراقبت از ایمپلنت های خود توجه نشان دهید ، من مهمترین عوامل را به جز موارد ذکر شده اینگونه خلاصه میکنم :
بعد از جراحی ایمپلنت
شما می توانید هنگام ایمپلنت کردن دندان تنها در زیر لثه دچار عفونت کمی شوید؛ این اتفاق اغلب در عرض 2 هفته پس از جراحی ایمپلنت رخ می دهد. که معمولا توسط باکتری های جا مانده هنگام کشیدن دندان فقط چند دقیقه قبل از قرار دادن ایمپلنت ایجاد می شود. لثه کاملا قرمز، باد کرده، و هنگام لمس دردناک است. دلیل احتمالی دیگر باکتری های داخل دهان هستند که در طول ایمپلنت دندان زیر لثه قرار می گیرند. اگر روش صحیح جراحی استریل استفاده شود، این اتفاق حقیقتا رخ نمی دهد، اما دهان انسان مملو از باکتری است و گاهی اوقات با وجود بهترین اقدامات احتیاطی باز هم باکتری به ناحیه جراحی وارد می شود.
در هر صورت میکروب ها راه خود را زیر لثه ها پیدا می کنند و اینکه یک عفونت کوچک، در اطراف قسمت بالای ایمپلنت، به سرعت پس از جراحی رخ دهد، عجیب نیست. این نوع عفونت ایمپلنت دندانی معمولا با مصرف یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک به سرعت از بین می رود.
پس از درمان
در طول 4 تا 8 هفته بعد از درمان، لثه ی بالای ایمپلنت می تواند کمی متورم و قرمز شود. گاهی اوقات ممکن است یک چرک کوچک ظاهر شود. لثه در بالا، جایی که دندان به طور معمول از لثه خارج می شود،به لمس حساس می شود که واقعا به دردناکی عفونت ایمپلنت دندان در مرحله اول نیست.
در این مرحله از درمان، این موضوع اغلب ناشی از شل شدگی پیچ کوچک است که ایمپلنت را وصل می کند و می تواند با حذف پیچ یا و تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن یک پیچ استریل جدید گاهی اوقات با آغشتن کمی ژل ضد باکتری، درمان شود. در این مورد، آنتی بیوتیک ها معمولا مورد نیاز نیستند. منبع عفونت داخل ایمپلنت دندان است، جایی که خون جریان ندارد. اگر جریان خون وجود نداشته باشد، آنتی بیوتیک ها به آنجا نمی رسند. به همین دلیل درمان صحیح شامل حذف پیچ، تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن پیچ جدید استریل است.
در طول مرحله بهبودی
یک وضعیت نادر ممکن است در طول مرحله بهبودی (4 تا 8 هفته اول پس از نصب ایمپلنت) اتفاق بیفتد؛جایی که استخوان در اطراف بدنه ی ایمپلنت پس از عمل جراحی بهبود نمی یابد و عفونی می شود. لثه در اطراف ایمپلنت، از بیرون کنار گونه و از داخل در کنار زبان و یا کام شما به لمس حساس است.
در حالی که عفونت با آنتی بیوتیک های قوی کاهش می یابد، با وجود ایمپلنت استخوان بهبود نمی یابد. ایمپلنت باید برداشته شود. اغلب لایه استخوان، درست در کنار سطح ایمپلنت مرده است و جریان خون ندارد و بدون جریان خون قابل درمان نیست. اگر این وضعیت ادامه یابد و بدتر شود، می تواند منجر به عفونت بسیار شدید استخوان به نام استئومیلیت شود و درمان آن می تواند دشوار باشد و معمولا شامل جراحی حذف استخوان مرده است.
پس از ثابت شدن ایمپلنت
پس از ثابت شدن ایمپلنت و گذاشتن روکش و بریج، ممکن است التهاب جزئی، اما ماندگار و رنج آور را در اطراف گردن ایمپلنت، جایی که لبه لثه با ایمپلنت برخورد می کند، داشته باشید. این امر می تواند به دلیل فاصله کوچک میکروسکوپی بین ایمپلنت و روکش باشد که باعث مخفی شدن باکتری ها می شود. لبه لثه فقط قرمز و کمی پف کرده می شود. دندانپزشکان این فاصله را میکروگپ یا شکاف ریز می نامند.برخی از طرح های ایمپلنت به نظر می رسد نسبت به جمع آوری باکتری ها درمیکروگپ مستعدتر از دیگر طرح ها هستند. بهترین روش درمان عفونت میکروگپ باز کردن پیچ یا بریج و تمیز کردن کامل اجزا قبل از نصب مجدد، و دوباره آغشتن با ژل ضد باکتری است.
علائم عفونت ایمپلنت
- در اغلب موارد ادامه ی خونریزی بعد از 24 ساعت پس از قراردادن ایمپلنت، اولین علامت عفونت ایمپلنت دندان می باشد. در صورت بروز عفونت ایمپلنت در این مرحله برای ادامه ی بهبودی باید خونریزی متوقف شود.
- داشتن تب پس از جراحی ایمپلنت دندان طبیعی است اما اگر تب بیش از یک روز پس از ایمپلنت دوام داشته باشد می تواند نشانه ای برای عفونت ایمپلنت دندان باشد.
- ایمپلنت دندان یک روش جراحی است و بنابراین داشتن میزان کمی درد پس از ایمپلنت دندان طبیعی و معقول است اما اگر درد شدید دارید که به دارو پاسخ نمی دهد ، ممکن است دچار عفونت ایمپلنت دندان شده باشید.
- همین مساله در مورد داشتن تورم و التهاب در اطراف ایمپلنت نیز صادق است. تورم و التهاب متوسط بعد از ایمپلنت عادی است اما اگر میزان تورم بیشتر شود می تواند علامتی برای شروع عفونت ایمپلنت دندان باشد. در صورت عدم درمان عفونت ایمپلنت دندان ، می توان انتظار داشت که عفونت به سایر قسمت های دهان نیز منتقل شود، حتی در برخی موارد عفونت می تواند به خون سرایت کند و سبب ایجاد وضعیت خطرناکی برای بیمار شود. بنابراین بهتر است نسبت به این وضعیت آگاه باشید و در مراحل اولیه ی مشاهده ی التهاب و تورم به متخصص ایمپلنت دندان خود مراجعه کنید تا اقدامات درمانی بهنگام و مناسب برای شما صورت بگیرد. اگر در مراحل اولیه ی عفونت ایمپلنت نسبت به درمان آن اقدام نشود ، درمان عفونت ایمپلنت دندان پس از پیشروی آن با سختی و درد شدید برای بیمار همراه خواهد بود. برای پیشگیری از تشدید عفونت ایمپلنت دندان ، معمولا متخصص ایمپلنت دندان، سه بار در روز مصرف آنتی بیوتیک ها و دهانشویه های ضد باکتریایی را تجویز می کند. بنابراین تورم و التهاب پس از ایمپلنت دندان را به هیچ وجه نباید نادیده گرفت.
- قرمزی ناحیه ی ایمپلنت دندان و نیز داشتن ترشحات در ناحیه ی ایمپلنت، احساس طعم ناخوشایند در دهان و یا داشتن بوی بد دهان می تواند از دیگر علائم عفونت ایمپلنت دندان باشد که باید به آنها توجه شود.