پرادو یک خودروی شاسی بلند میانه قامت شهری به شمار می رود که نسبت نزدیکی با تویوتا لندکروز دارد. در واقع می توان پرادو را یکی از شاخه های جانبی خودروی لندکروز و از مشتقات این خودروی نام آشنا به شمار آورد. خودروی لندکروز از جمله محصولات قدیمی شرکت تویوتا است که سابقه ی تولید آن به دهه ی هشتاد میلادی می رسد. پس از آن خودروی لندکروز در قالب نسل های مختلف به حیات خود ادامه داد و زمینه ساز ساخت محصولات جدید و مشابهی شد.در حال حاضر نمونه های موجود از خودروی Prado بر پایه پلتفرم J120 تویوتا طراحی می شود. نسل های پیشین این خودرو نیز از پلتفرم خانواده ی J تویوتا بهره می بردند و بر اساس پلتفرم J70 و J90 ساخته شده بودند. خودروی Prado به شکل عمده و محسوس در قالب نسل چهارم خود بود که وارد ایران شد. البته نمونه هایی از نسل سوم این خودرو نیز در بازار خودروی ایران عرضه گردید. از میان مدل های موجود از این خودرو که وارد بازار ایران شدند می توان به مدل های GX، VX، TX و TX-L اشاره کرد.
سال 2005 نخستین سالی بود که نسل سوم پرادو (J120) وارد کشورمان شد. این نسل، هم نسخه 2در و هم نسخه 4در داشت و هردو نیز با پیشرانه 4 سیلندر (GX) یا 6 سیلندر (VX) قابل سفارش بودند. سیستم صوتی پرادو شامل 4 اسپیکر روی درب ها به همراه 2 تیوتر است که در صدای بلند، کیفیت مناسبی ندارد. جنس صندلی های خودرو نیز بعد از چندین سال با افت کیفیت روبرو شده و نیاز به روکش دارد. صندلی های جلویی خودرو راحتی بسیار بیشتری نسبت به ردیف دوم دارند ضمن اینکه در ردیف دوم، برای دو سرنشین بزرگسال جای کافی وجود دارد نه برای سه نفر. جعبه دنده خودرو کاملاً گوش به فرمان شماست و هرچند کمکی های 2L-3L-4L برای آن تعبیه شده و امکان شروع حرکت با دنده 2 (برای مسیرهای لغزنده) را هم در اختیارتان قرار می دهد، ولی همچنان نداشتن تیپ ترونیک، نکته ای آزاردهنده است.
مشخصات فنی پرادو J120
| مشخصات | حجم / میزان / تعداد |
|---|---|
| محور محرک | دو دیفرانسیل |
| حجم موتور | ۴.۰ لیتر |
| نوع موتور | شش سیلندر خورجینی/V6 |
| تنفس موتور | طبیعی |
| حداکثر قدرت | ۲۴۵ اسب بخار در ۵۲۰۰ دور در دقیقه |
| حداکثر گشتاور | ۳۸۰ نیوتون.متر در ۳۸۰۰ دور در دقیقه |
| شتاب | ۹.۸ ثانیه |
| حداکثر سرعت | ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت |
| تعداد سیلندر | ۶ |
| تعداد سوپاپ | ۲۴ |
| انتقال قدرت | ۵ سرعت اتوماتیک |
| مصرف سوخت ترکیبی | ۱۳.۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر |
| استاندارد آلایندگی | یورو ۴ |
| سیستم فرمان | هیدرولیک |
| سیستم تعلیق جلو | جناغی دوبل |
| سیستم تعلیق عقب | مولتی لینک |
| نوع بدنه | شاسی بلند فول سایز |
| نوع رینگ | آلیاژ آلومینیومی |
| نوع شاسی | اتاق سوار بر شاسی |
| ترمز جلو | دیسکی دوجداره هواخنک |
| ترمز عقب | دیسکی هواخنک |
ابعاد و اندازه های پرادو J120
| مشخصات | ابعاد و اندازه ها |
|---|---|
| طول | ۴۸۱۱ میلی متر |
| عرض | ۱۷۹۱ میلی متر |
| ارتفاع | ۱۸۴۰ میلی متر |
| فاصله بین محور جلو و عقب | ۲۷۸۹ میلی متر |
| وزن خالص | ۱۸۷۰ کیلوگرم |
| حجم مخزن سوخت | دو باک ۸۷ لیتر |
| قطر رینگ | ۱۷ اینچ |
| چرخ جلو و عقب | ۶۵/۲۶۵ |
| حجم صندوق عقب | ۵۵۳ لیتر |
| تعداد سرنشین | ۷ نفر |
طراحی ظاهری پرادو J120
طراحی نمای خارجی پرادو J120 به لطف قلم لنس اسکات، موفق شد از المان های قدیمی سری ۷۰ فاصله گرفته و به دنیای طراحی مدرن بپیوندد. اما این خودرو به هیچ عنوان زیبا نبود. حتی در زمان ارائه و سال ها پیش از ورود نسل چهارم (J150)، خودرویی کاملا میانه رو و تقریبا بد قیافه بود که چراغ های کشیده جلو، چراغ های عقب بیرون زده و گلگیرهای برجسته اغراق آمیز آن دلربایی محصول هم دوره و هم برندی چون لندکروزر سری ۱۰۰ (J100/لندکروزر نسل پنجم) را به همراه نداشت.
طراحی داخلی پرادو J120
نمای داخلی نیز با حفظ میانه روی آن دوران تویوتا، بسیار ساده اما قابل قبول و با الهام گیری قوی از نمای داخلی سری ۱۰۰ طراحی شده بود. در نتیجه داشبرد متقارن با کنسول میانی نسبتا عمودی در اتصال با میانه داشبرد که با تریم نقره ای مات پلاستیکی در تناسب با رودری های خودرو تزئین شده بود، با وجود ارائه حس ارزان قیمت و اقتصادی بودن بیش از حد (همانند تمامی محصولات تولیدی وقت تویوتا)، همچنان کاربردی و قابل پذیرش جلوه می کرد.اما نکته مهم تعلق این سری به خانواده شاسی بلندهای سری لندکروزر و اشتراک مجموعه فنی این خودرو به محصولات خوش فروشی چون فوررانر و FJ کروزر بود که موجب سرفرازی این محصول مخصوصا در بازار بی تنوع ایران و مخفی شدن ظاهر نه چندان جذاب آن شد.
مدل های مختلف پرادو J120
پرادو J120 در دو مدل متنوع سه و پنج در (پنج و هفت نفره) و با قابلیت انتخاب دو پیشرانه چهار سیلندر ۲.۷ لیتری (تریم GX) و شش سیلندر ۴.۰ لیتری (تریم VX) به بازار ایران راه یافت. با توجه به مدل وارداتی، گیربکس اتوماتیک این خودرو از نوع چهار یا پنج سرعت اتوماتیک است که می تواند به تنهایی به عنوان فاکتوری تعیین کننده در بازار دست دوم ایفای نقش کند چرا که تنبلی حرکتی خودرو در نسخه های چهار سرعت می تواند برای سبک رانندگی ایرانیان آزار دهنده باشد.
نسخه های چهار سیلندر به دلیل ضعف قابل توجه مخصوصا در نسخه های چهار در، به هیچ عنوان مورد پسند مشتریان بازار ایران واقع نشد. از این رو نسخه های چهار سیلندر با افت شدید قیمت در بازار دست دوم و نسخه های شش سیلندر با افزایش قیمت مواجه شدند.
نسخه سه در به دلیل داشتن فضای بسیار محدود در قسمت بار در مقایسه با نسخه پنج در کاربری ضعیف تری دارد. از این رو در این مقاله نسخه شش سیلندر چهار در (VX) به عنوان ملاک ارزیابی مد نظر قرار گرفته است.
با در نظر گرفتن قدمت و سال تولید پرادو J120های بازار ایران، وجود آپشن هایی چون کروز کنترل، کنترل پایداری، کنترل کشش، کنترل ایستایی در سربالایی، کنترل سرعت در سرازیری، قابلیت تنظیم ارتفاع تا ۱۰ سانتی متر، سنسور پارک جلو و عقب، مانیتور لمسی مجهز به دوربین دید عقب، فرمان حساس به سرعت، مجموع شش کیسه ایمنی هوا، سیستم ورود و استارت بدون کلید، سیستم تهویه اتوماتیک با خروجی مجزا برای ردیف های دوم و سوم، صندلی های تنظیم شونده برقی جلو، گرم کن صندلی های جلو، کول باکس، آینه های جانبی با تنظیم و قابلیت تاه شو برقی و سانروف، این خودرو را از دیدگاه کاربری و استفاده روزمره در جایگاه بسیار مناسبی قرار داد، مخصوصا که اختلاف قیمتی آن با سری ۱۰۰ لندکروزر رقم قابل توجهی بود.البته ناگفته نماند که این آپشن ها بر اساس سال تولید و مدل واردات می تواند در نسخه های مختلف پرادو با یکدیگر کاملا متفاوت باشد.
مزایا و معایب پرادو J120
پرادو J120 شش سیلندر با بهره گیری از پیشرانه و سیستم انتقال نیرو قابل قبول و نسبتا توانمند FJ کروزر موفق شد تا سواری آفرود مناسبی را به مالک هدیه دهد. در نتیجه این خودرو جدا از این که یک شاسی بلند فول سایز خانوادگی است به واقع می تواند در مسیرهای بیراهه خودی نشان دهد. اما با وجود تعلق به کلاس شاسی بلندهای فول سایز، فضای داخلی و نشیمن ردیف دوم برای سه فرد بالغ چندان جادار و راحت نیست. ردیف سوم صندلی ها نیز به دلیل محدود بودن فضا قابلیت استفاده در مسیرهای دراز مدت را ندارد، مخصوصا آن که به دلیل بازی بسیار زیاد و نرمی بیش از حد سیستم تعلیق، می تواند سواری خسته کننده ای را مخصوصا برای دو سرنشین به همراه داشته باشد.
کیفیت ساخت نمای داخلی خودرو بسیار عالی است اما استفاده از متریال پلاستیکی و ارزان قیمت، این فضا به هیچ عنوان دلچسب نبوده و ماندگاری کیفیت صندلی ها در نسخه های دست دوم مطلوب نیست. با تجهیز به پیشرانه شش سیلندر ۴.۰ لیتری یورو ۴، مصرف سوخت این خودرو در رانندگی های حقیقی درون شهری روزمره و آفرود، به سادگی از مرز ۱۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر عبور می کند که مقوله خوشایندی برای مالک به حساب نمی آید. نمونه های VX چهار در با آپشن دو باک (جمعا ۱۷۴ لیتر) به بازار عرضه شد که اگرچه ویژگی بسیار قابل توجهی است اما بسیار بعید است با قیمت بنزین آزاد لیتری ۳۰۰۰ تومان، کسی میل به استفاده از این ویژگی مسافرتی داشته باشد.
نامشخص و درهم بودن تریم های آپشنی عرضه شده در نمونه های مختلف پرادو J120 از سوی ایرتویا در بازار ایران، یافتن نمونه های مناسب پر آپشن را برای مالک بازار دست دوم نیز اندکی دشوار می سازد.
با این وجود باید پذیرفت که توان این خودرو به عنوان یکی از اعضای قدیمی خانواده لندکروزر (خانواده شاسی بلندهای آفرودی تویوتا) در مسیرهای بیراهه کاملا قابل قبول و سطح آپشن های ایمنی و رفاهی ارائه شده برای آن با توجه به سال تولید، راضی کننده است. نباید از یاد برد که تیراژ فروش قابل توجه، ارائه خدمات پس از فروش قوی و فراوانی قطعات یدکی پرادو J120 در بازار کشور (البته پیش از تحریم ها) یکی دیگر از نقاط قوت این خودرو در ایران است که معمولا کمتر رقیبی توان رقابت با این شاسی بلند فول سایز در این مورد بخصوص را دارد.
معرفی خودروی تویوتا لندکروز اتاق 300
