آریتمی قلبی PVC ،ضربان های اضافی و غیر طبیعی هستند که در یکی از دو بطن پایینی قلب شروع می شوند. این ضربان های اضافی باعث اختلال در ریتم منظم قلب شده و گاهی اوقات باعث می شوند که در سینه تان احساس ضربه کنید. آریتمی های قلبی PVC بسیار رایج هستند و در اکثر افراد اتفاق می افتند.
انقباض های زودرس بطنی ( پی وی سی قلب ) چیست؟
انقباض زودرس بطنی یک ضربان قلبی زود هنگام است که از بطن ها منشا گرفته و ریتم طبیعی قلب را مختل می کند. الگوی این وضعیت به صورت زیر است: یک ضربان عادی، یک ضربان اضافی، مکثی کوتاه و سپس یک ضربان قوی تر از حد معمول قلب در مدت مکثی که پس از ضربان اضافی اتفاق می افتد از خون پر شده و به ضربان بعدی نیروی اضافی می دهد. این الگو می تواند به صورت تصادفی و یا در تناوب هایی مشخص رخ دهد.
علائم پی وی سی قلب ( pvc) چیست؟
هنگامی که یک ضربان زودرس بروز می دهد، بیماران این احساس را همانند تپش قلب یا پرش ضربانی توصیف می کنند. ضربانی که پس از ضربان زودرس رخ می دهد می تواند به اندازه ای قوی باشد که سبب درد یا ناراحتی در قفسه سینه شود.افراد مبتلا به ضربانات اضافی متداول یا مجموعی از آن ها می توانند احساس لرزشی را در قفسه سینه یا گردن خود احساس کنند. در صورتی که این انقباضات جهت کاهش توانایی پمپاژ قلب به اندازه کافی قوی باشند، فرد می تواند احساس ضعف، گیجی یا غش کردن کند.
چرا ضربان اضافی اتفاق می افتند؟
دلیل آن همیشه روشن نیست. برخی از عوامل، بیماری های قلبی یا تغییرات بدنی می توانند سلول های بطنی را از لحاظ الکتریکی ناپایدار کنند. بیماری های قلبی زمینه ای یا اسکار قلب ممکن است موجب ایجاد ایمپالس های اشتباهی الکتریکی شوند.آریتمی پی وی سی ممکن است با موارد زیر مرتبط باشند :
- تغییرات شیمیایی یا عدم تعادل در بدن
- برخی از داروها، از جمله داروهای رایج آسم
- الکل یا داروهای غیر قانونی
- افزایش سطح آدرنالین در بدن که ممکن است ناشی از کافئین، تنباکو، ورزش یا اضطراب باشد.
- آسیب به عضله قلب ناشی از بیماری عروق کرونر، بیماری قلبی مادرزادی، فشار خون بالا یا نارسایی قلبی
محرک ها، شرایط و عوامل زیر ممکن است خطر انقباض زودرس بطنی را افزایش دهند:
- کافئین، تنباکو و الکل
- ورزش
- فشار خون بالا (فشار خون بالا)
- اضطراب
- بیماری های قلبی زمینه ای شامل بیماری های مادرزادی قلبی، بیماری عروق کرونر، حمله قلبی، نارسایی قلبی و ضعف عضله قلب (کاردیومیوپاتی ها)
عوارض آریتمی پی وی سی
اگر متناوباً دچار انقباضات زودرس بطنی یا الگوهای خاصی از انقباضات زودرس بطنی می شوید، در معرض خطر ابتلا به مشکلات ریتم (آریتمی ها ) یا تضعیف عضله قلبی (کاردیومیوپاتی ) قرار دارید. ندرتاً، بیماری قلبی زمینه ای همراه با انقباضات زودرس مکرر می توانند منجر به آشفتگی، ریتم های خطرناک قلب و احتمالا مرگ ناگهانی قلب شوند.
پی وی سی چگونه تشخیص داده می شوند؟
تشخیص انقباضات زودرس بطنی می تواند دشوار باشد زیرا در بازه هایی غیر قابل پیش بینی بروز می دهند. در اغلب موارد، تشخیص انقباضات زودرس در حین یک معاینه فیزیکی متداول برای پزشک دشوار است؛ مگر اینکه بیمار در حین معاینه به یکی از آن ها دچار شده و یا دیگر علائم مشکلات ساختاری قلب را از خود بروز دهد.در افراد غیر مبتلا به هر گونه بیماری قلبی شناخته شده، انقباضات زودرس بطنی به صورت غیر منتظره در یک آزمایش متداول نوار قلب (الکتروکاردیوگرام یا EKG) شناسایی می شوند.
در بیماران مبتلا به بیماری قلبی شناخته شده، انقباضات زودرس بطنی می توانند در حین یک آزمایش تشخیصی برای آن بیماری شناسایی شوند.بیمار مبتلا به علائم انقباضات زودرس بطنی که با یک متخصص قلب ملاقات می کند تحت یک آزمایش الکتروکاردیوگرام قرار می گیرد. الکتروکاردیوگرام، آزمایش استاندارد برای تشخیص انقباضات زودرس بطنی است.
این آزمایش نسبتا ارزان، غیر تهاجمی و دقیق است. امکان دارد، یک هولتر مانیتورینگ نیز برای بیمارانی استفاده شود که حداقل یک بار در روز چنین انقباضاتی را تجربه می کنند.
هولتر، یک آزمایش الکتروکاردیوگرام متحرک است که بازه ای ۲۴ تا ۴۸ ساعته از ضربان مداوم قلب ثبت می کند. اطلاعات دریافت شده از یک هولتر مانیتورینگ در تعیین دفعات بروز انقباضات زودرس بطنی و علائم مرتبط با آن بسیار مفید می باشند.از جمله این علائم می توان به غش کردن یا احساس گیجی به همراه آریتمی اشاره کرد.
کالج قلب شناسی آمریکا برای برخی بیماران که به وسیله الکتروکاردیوگرام مبتلا به انقباضات زودرس بطنی شناخته شده اند، انجام آزمایش ورزش را پیشنهاد می کند. این آزمایش شامل سنجش ضربان قلب در حین راه رفتن بر روی یک تردمیل می باشد.
چه افرادی بیشتر در معرض خطر ابتلا به انقباضات زودرس بطنی قرار دارد؟
تقریبا تمامی افراد در یک برهه زمانی از کودکی گرفته تا بزرگسالی به انقباضات زودرس بطنی مبتلا می شوند.در مطالعه ای که بر روی خانواده افراد سالم ارتش انجام شد، بروز انقباضات زودرس بطنی در میان افراد زیر ۲۰ سال ۰.۵ درصد و در افراد بالای ۵۰ سال ۲.۲ درصد بود. این مطالعه از افزایشی خبر داد که با بالا رفتن سن رخ می دهد. در دیگر انواع ضربان های غیر عادی قلب نیز این وضعیت مشابه است.
شیوع انقباضات زودرس بطنی در افراد مسن تر و افراد مبتلا به بیماری قلبی زمینه ای (از جمله سابقه حمله قلبی) بیشتر می باشد. افراد دارای سابقه خانوادگی ابتلا به آریتمی های قلبی نیز از نظر ابتلا به انقباضات زودرس بطنی در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
آریتمی قلبی PVC ناشی از بیماری های زمینه ای
گروه دیگری از انواع آریتمی های قلبی PVC می توانند در اثر انواع بیماری های زمینه ای به وجود آیند. برخی از مهم ترین بیماری هایی که می توانند منجر به ایجاد کانون های آریتمی گردند عبارت اند از:
- فشارخون بالا
- افزایش ضخامت عضله قلب
- بیماری های مرتبط با عضله قلب نظیر هیپرتروفی بطنی
- کاردیومیوپاتی های دیلاته که به معنای بزرگ شدن قلب و ایجاد نارسایی در آن است
- بیماری عروق کرونر که می تواند منجر به ایجاد سکته قلبی شود
- از بین رفتن بخشی از سلول های قلب که کانون آریتمی قلبی PVC را شکل می دهد
- عوامل ژنتیکی که منجر به ایجاد اختلالات الکتریکی در قلب می شوند
آریتمی قلبی PVC چگونه درمان می شود؟
آریتمی قلبی PVC همیشه هم به درمان نیاز ندارد. درواقع، در مواردی که فرد PVC های اندکی داشته باشد، ضربان زودرس را به ندرت حس کند و یا ساختمان قلب سالمی دارد، نیازی به مصرف دارو نخواهد داشت؛ زیرا در چنین شرایطی، وضعیت فرد آزاردهنده نبوده و خطر کمی وجود دارد. چنین اشخاصی بهتر است تنها تحت نظر یک متخصص قلب و عروق قرار گیرند. اما گاهی ممکن است وضعیت ضربان های زودرس کمی بیشتر از حالت معمول باشد. در این گونه موارد، لازم است آریتمی قلبی PVC را با دارو درمانی نسبتاً کوتاه مدت کنترل کرد. داروهای مصرف شده برای این نوع آریتمی قلبی PVC، کم عارضه بوده و آسیب های جانبی ناچیزی در پی دارند.اگر آریتمی قلبی PVC از نوع شدید آن باشد و تعداد ضربان های زودرس بسیار بیشتر از حالت نرمال باشد، در عملکرد قلب اختلال ایجاد می کنند. این یعنی باید به فکر درمان کامل تر آن بود؛ در غیر این صورت، ممکن است منجر به آریتمی های خطرناک تر و حتی ایست قلبی شود.
تغییرات شیوه ی زندگی و درمان های خانگی
- شرایط خود را پیگیری کنید : چنانچه متناوباً علائم دارید ، علائم و فعالیت های خود را یادداشت کنید.
- مصرف کافئین، الکل، تنباکو و دیگر داروهای واکنش دهنده را متعادل کنید.
- استرس خود را مدیریت کنید.
بیماری پری ایمپلنت چیست؟
