به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از راستینه، خوشبختانه بسیاری از والدین ، امروزه به لطف اطلاع رسانی های وسیعی که توسط رسانه ها و روانشناسان و مدارس انجام گرفته به این نتیجه رسیده اند که باید درباره نقاط خصوصی بدن با کودکان صحبت کرد و درباره افراد سوء استفاده کننده و بیمار به آنها هشدار داد. همه ما به خوبی در مورد اینکه این تنها راه مطمئن برای حفاظت از فرزندانمان است، اتفاق نظر داریم اما این آغاز راه است. سختی کار اینجاست که اغلب والدین با وجود درک اهمیت صحبت کردن در این مورد، باز هم قادر به پیدا کردن کلمات مناسب و شروع کردن صحبت نیستند و اساسا نمی دانند باید از چه نام ها و کلماتی استفاده کنند و بهترین موردی که به نظرشان می رسد استفاده از کلماتی مثل : بلبل ، شوشول ، شومبول ، اونجا ، اون ، گل ، اسم حیوانات و اسامی ساختگی است.
واقعا اندام خصوصی کودکان را چگونه بنامیم ؟
واقعیت این است که بچه ها باید کلمات استاندارد برای اعضای بدنشان را یاد بگیرند و بدانند آلت تناسلی را چه بنامد. وقتی که بچه ها با استفاده از کلمات استاندارد برای اندام های خصوصیشان راحت باشند، بیشتر در مقابل تجاوز ایمن می شوند، اما وقتی از صحبت در مورد اندام های خاصشان خجالت می کشند (مثلا وقتی کسی حرفش را می زند، از خجالت، ریز می خندند یا عکس العمل خاصی نشان می دهند)، بیشتر احتمال دارد از سوال پرسیدن در مورد آن نیز خجالت بکشند و کمتر احتمال دارد وقتی کسی به طرز نامناسبی لمسشان می کند، به شما فوری اطلاع دهند . نامگذاری اندام های جنسی کودکان با عبارات غیراستاندارد، نشان از راحت نبودن والدین با صحبت آزادانه در مورد آن اندام هاست و کودکان از این برخورد والدینشان این برداشت را خواهند داشت که یک چیز کثیف، غلط یا بی ادبانه در مورد آنها وجود دارد.
تحقیقات اخیر نشان می دهند دانستن اسامی درست اندام ها، تصویر بدنی ، اعتماد به نفس و باز بودن را در کودکان تقویت می کند. از طرفی آسیب پذیری آنها را در مقابل تجاوز کاهش می دهد. وقتی از کودکان سوء استفاده می شود، داشتن یک زبان درست، هم به کودک و هم به والدین کمک می کند فرایند تشریح و در صورت نیاز، مصاحبه جرم شناسانه بهتر طی شود. بر اساس نظر مرکز ملی منابع خشونت جنسی لورا پالومبو نیاز است تمام بزرگسالان، در آموزش رشد جنسی سالم کودکان شریک باشند و نقطه آغازین این آموزش، نامگذاری اندام های بدن است. مربیان و والدین باید بدون تعصب و شرم در این باره با کودکان صحبت کنند .
کودکان باید بدانند اعضای جنسی شان نیز مثل دست، بازو، گوش و ابرو اعضای بدن هستند؛ تفاوتشان در این است که آنها خصوصی هستند. بنابراین ما معمولا آنها را می پوشانیم . اما به جز این تفاوت، آنها اعضای بدن سالم، خوب و پذیرفته شده هستند.
آکادمی اطفال آمریکا می گوید: ابتدای کودکی، والدین می توانند اسم اعضای جنسی را درست مثل دیگر اعضای بدن به کودکان آموزش بدهند. این کار به کودکان می آموزد اعضای جنسی اگرچه خصوصی هستند، اما افراد می توانند در مواقع لزوم در موردشان صحبت کنند. در فرهنگ ما شاید بهترین کلماتی که می توانید به جای کلماتی مثل ” اونجا، چیز و…” بگویید، بیضه ، فرج ، واژن و با کمی اغماض، اندام خصوصی زنانه و اندام خصوصی مردانه هستند.
