قهوه حاوی کافئین، آنتی اکسیدان، پلی فنول ها و مقدار کمی از ویتامین های B2، B5، B1، B3 و عناصر منگنز،پتاسیم، منیزیم، فسفر و سایر مواد شیمیایی مفید برای بدن است، نوشیدن قهوه اثرات موقتی را به همراه دارد و باعث افزایش هوشیاری و قدرت یادگیری، افزایش انرژی و سرعت متابولیزم بدن می گردد، به همین جهت برای بسیاری به یک نوشیدنی محبوب به ویژه هنگام صبح تبدیل شده است. تحقیقات دانشمندان نشان داده است که قهوه می تواند خطرات ناشی از شرایط زیر را کاهش می دهد.
قهوه بدون کافئین
در حالی که کافئین ممکن است حساسیت به انسولین را مختل کند، سایر خواص قهوه نتیجه عکس دارند. اعتقاد بر این است که قهوه بدون کافئین ممکن است بهترین گزینه برای افراد مبتلا به دیابت باشد زیرا محققان دریافتند که کافئین موجود در قهوه شامل برخی تأثیرات منفی بر بدن است که با حذف آن می توان از فواید قهوه بیشتر بهره برد.
افزودنی های قهوه
برخی از انواع قهوه باید با احتیاط توسط کسانی که دیابت دارند مصرف شوند. قهوه های دارای شربت در قرن بیست و یکم محبوبیت بسیار زیادی در بین مردم پیدا کرده اند، اما این شربت ها می توانند برای افراد مبتلا به دیابت یا در معرض خطر دیابت مشکل ساز شوند. اگر مبتلا به دیابت هستید یا در معرض خطر ابتلا به دیابت هستید، توصیه می شود که در مصرف قهوه همراه با شربت و شیر بیشتر مراعات کنید. اگر می خواهید هر از گاهی یک قهوه با شربت نوش جان کنید، فنجان های اندازه کوچک تر را انتخاب کنید و آرام آرام بنوشید تا طعم آن را بهتر بچشید بدون اینکه سطح گلوکز خون شما به طور چشمگیری افزایش پیدا کند.
تاثیر قهوه بر دیابت
دیابت یک بیماری مزمن است که در اثر کمبود انسولین حاصل می شود. کمبود انسولین در بیماری دیابت نوع ۲ از طریق ناتوانی بدن در تولید انسولین کافی یا ناتوانی در کاربرد انسولین به طور مناسب حاصل می شود. افراد مبتلا به دیابت نوع دوم به دلیل ناتوانی در تولید کافی انسولین، به تزریق روزانه نیاز دارند. قهوه به بدن کمک می کند تا سطح قند خون خود را تنظیم کند. اما در دیابت نوع ۱ قضیه کمی متفاوت است.
قهوه و دیابت نوع۱
دیابت نوع ۱ بیماری مزمن است که در اثر کمبود انسولین در بدن رخ می دهد و در صورتی عدم کنترل، عوارض جدی را به دنبال خواهد داشت. در این بیماری، سیستم ایمنی به سلول های موجود در پانکراس که به طور طبیعی انسولین ترشح می کنند حمله کرده و تولید انسولین را متوقف یا روند آن را کاهش می دهد. محققان می گویند مصرف قهوه در میان افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ ممکن است دارای جنبه های منفی بر سلامتی این افراد باشد؛ خطر ابتلا به سندرم متابولیک در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۱ که حداقل پنج فنجان قهوه در روز می نوشند، ممکن است در مقایسه با افرادی که قهوه ی کمتری مصرف می کنند، افزایش یابد. سندرم متابولیک وضعیتی است که فرد حداقل سه مورد از عوامل خطر: چاقی، پرفشاری خون، قند خون بالا، غلظت تری گلیسیرید بالا و یا کاهش کلسترولHDL ، را دارا باشد. تحقیقات نشان می دهد که مصرف متوسط قهوه ۳ تا ۵ فنجان و مصرف زیاد قهوه بیش از ۵ فنجان در روز احتمال شیوع سندرم متابولیک را افزایش می دهد.
تاثیر قهوه بر دیابت نوع ۲
قهوه و تأثیر آن بر خطرات ابتلا به دیابت نوع ۲ چندین بار مورد مطالعه قرار گرفته است و نشان می دهد که خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در ارتباط با افراد که قهوه مصرف می کنند بسیار کمتر است. تحقیقات پژوهشگران نشان می دهد پلی فنول های موجود در قهوه خاصیت آنتی اکسیدانی فراوانی دارند. پلی فنول قهوه، حاوی مواد معدنی منیزیم و کروم است که تحقیقات در زمینه ی دیابت ثابت کرده اند افزایش مصرف منیزیم با کاهش میزان دیابت نوع ۲ ارتباط تنگاتنگی دارد.در حقیقت منیزیم و کروم موجود در قهوه، به بدن کمک می کنند تا بهتر بتواند از هورمون انسولین استفاده و سطح قند خون خود را تنظیم کنند. معمولا بدن بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲، به علت مقاومت به انسولین توانایی خوبی در استفاده از انسولین ترشح شده ندارد و از این رو، مصرف روزانه قهوه به این گروه از بیماران، بسیار توصیه شده است.
گشنیز برای دیابت در طب سنتیدیابتی ها می توانند قهوه را جایگزین انسولین کنند.
آینده درمان دیابت، تزریق انسولین بعد از صرف غذا نخواهد بود بلکه به جای آن احتمالا می توان یک فنجان قهوه نوشید. محققان امیدوارند، با ایمپلنت ابداعی که حاوی صدها هزار سلول طراح است، بتوانند زندگی دیابتی هایی را که به تزریق منظم انسولین نیاز دارند، تغییر دهند. سلول های طراح این ایمپلنت در پی احساس کافیین در جریان خون، به طور خودکار انسولین تزریق می کنند. محققان با آزمایش این ایمپلنت روی موش ها متوجه شدند، این ایمپلنت که زیر پوست کار گذاشته می شود با کافیین حاصل از قهوه، چای و یا نوشیدنی های انرژی زا، شروع به فعالیت کرده و دارویی تولید می کند که سطح قند خون این حیوانات را کنترل می کند. همچنین با مصرف قهوه قوی تر به سادگی می توان دوز رهاسازی این دارو را افزایش داد. محققان برای بررسی نحوه عملکرد این سلول ها، آنها را در معرض انواع و اقسام نوشیدنی های گرم و سرد با سطوح مختلف کافئین قرار داده و دریافتند که دمنوش ها و «میلک شیک های» شکلاتی هیچ تاثیری بر این سلول ها نداشتند اما سایر نوشیدنی ها بسته به مقدار کافئینی که داشتند، این سلول ها را به ساخت مقادیر مختلف داروی GLP-1 وادار کردند. با این همه، محققان معتقدند هنوز برای اثبات بی خطر و موثر بودن کاربرد ایمپلنت یاد شده برای انسان ها به 10 سال آزمایش و تحقیق نیاز است اما درصورت اثبات، این ایمپلنت می تواند جایگزین تزریقاتی شود که بسیاری از بیماران دیابتی به آن نیاز دارند.
مصرف قهوه تلخ و کاهش ابتلا به دیابت
دیابت بیماری است که افراد مبتلا به آن باید حواسشان به تغذیه و نوشیدنی خود باشد .از جمله نوشیدنی هایی که ممکن است در مصرف یا عدم مصرف آن شک و شبهه باشد قهوه می باشد. تحقیقات قانع کننده ای وجود دارد که نشان می دهد افزایش مصرف قهوه ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد. اما برای کسانی که دیابت نوع 2 دارند قهوه می تواند عوارض جانبی داشته باشد. محققان دانشگاه هاروارد بیش از 100000 نفر را برای حدود 20 سال مورد ارزیابی قرار دادند و نتایج تحقیقاتشان در سال 2014 منتشر شد. آنها دریافتند افرادی که میزان مصرف قهوه خود را به بیش از یک فنجان در روز افزایش دادند 11 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار گرفتند و افرادی که میزان مصرف قهوه را به کمتر از یک فنجان در روز کاهش دادند میزان خطر ابتلای آنها 17 درصد زیاد شد. هنوز به طور کامل مشخص نیست که چرا قهوه چنین اثری در ابتلای به دیابت دارد.
