به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از نی نی سایت، قنداق کردن از جمله تکنیک های سنتی نگهداری از نوزاد در روزها و هفته های نخستین تولد اوست. گرچه به نظر می رسد که صرفا در برخی فرهنگ های خاص به قنداق کردن اشاره شده باشد اما واقعیت این است که ردپای آن در تمامی فرهنگ ها دیده می شود. قنداق کردن نوزاد فواید بسیاری برای سلامت او به همراه دارد که در این گزارش به آنها اشاره شده است. با این حال نباید از برخی نکات مهم غافل شد.
قنداق کردن دقیقا به چه معناست؟
از قنداق کردن به هنر پیچاندن پارچه یا چیزی شبیه آن به دور نوزاد یاد می کنند. هدف از این کار گرم تر نگه داشتن نوزاد و در عین حال افزایش ایمنی او در برابر بعضی خطرات است. اما شاید برخی مادران جوان و کم تجربه این سؤال را مطرح کنند که منظور از «افزایش ایمنی» چیست؟ وقتی پارچه ای به دور بدن نوزاد پیچیده می شود در واقع احتمال دست و پا زدن او کمتر می شود و در نتیجه کمتر احتمال دارد که نوزاد در وضعیتی ناپایدار قرار گیرد. همچنین این کار به گرم تر ماندن نوزاد کمک زیادی می کند، به خصوص اینکه در روزهای نخست تولد، هنوز ترموستات درونی نوزاد فعال نشده و این احتمال وجود دارد که با کوچک ترین تغییرات دمای، نوزاد دچار سرماخوردگی شود. به طور کلی قنداق کردن به افزایش آرامش نوزاد کمک شایانی می کند.
این روزها مادرانی که به تازگی صاحب فرزند می شوند تا پیش از ترک بیمارستان در کلاس های کوتاه مدتی شرکت می کنند که در آن تکنیک های ساده قنداق کردن آموزش داده می شود. توصیه می کنیم این کار را بارها انجام داده تا آن را بدون نقص انجام دهید. قنداق کردن نوزاد باید زمانی انجام شود که نوزاد به خوبی شیر خورده، آروغ زده، پوشک او عوض شده و چندان هم خسته نباشد.
بسیاری از کارشناسان توصیه می کنند که از قنداق کردن به عنوان شیوه ای مؤثر جهت آرام ساختن نوزاد (به خصوص مواقعی که به هر دلیل تحت تأثیر محرک های محیطی قرار گرفته و ناآرام شده) استفاده شود. همچنین وقتی نوزاد را قنداق میکنید تقریبا در شرایطی قرار می گیرد که شباهت زیادی به درون رحم مادر دارد و به همین دلیل به سرعت آرام می شود.
برای قنداق کردن آموزش ببینید
یادتان باشد اگر می خواهید نوزادتان را قنداق پیچ کنید باید پیش از هر کاری مطمئن باشید که این کار را به خوبی آموخته اید. در واقع درست انجام دادن این کار اهمیت زیادی دارد زیرا اگر اندکی پارچه را سفت تر از حد متعارف دور نوزاد بپیچید ممکن است به مفاصل حساس او آسیب زیادی وارد شود. حتی در برخی موارد مشاهده شده که مادران ناآگاه و کم تجربه پارچه را با شدت زیادی به دور نوزاد پیچانده و آسیب هایی استخوان ران و لگن او وارد کرده اند. در این موارد بروز عارضه «دیسپلازی مفصل ران» پدیده ای شایع است. پزشک در خلال بررسی های دوره ای متوجه این عارضه شده و درمان های لازم را آغاز می کند. مطالعات نشان می دهد سابقه فامیلی، خارج ساختن نامناسب نوزاد از رحم و جنسیت نوزاد (دختر) خطر ابتلا به دیسپلازی مفصل ران را افزایش می دهد. برای اینکه مطمئن شوید نوزادتان در حین قنداق شدن دچار عارضه دیسپلازی مفصل ران نمی شود توصیه می کنیم فضای کافی در انتهای قنداق پیچ لحاظ کنید تا نوزاد بتواند پاهایش را اندکی خم کند.
چه زمانی نوزاد را دیگر قنداق پیچ نکنیم؟
اکثر والدین به محض یک ماهه شدن نوزاد دیگر او را قنداق پیچ نمی کنند. معمولا نیز ترجیح داده می شود زمانی که نوزاد بیدار است و به سن یک ماهگی رسیده است دیگر قنداق نشود. بسیاری تصور می کنند که ادمه قنداق پیچ کردن نوزاد مشکلاتی را در تحرک او و فرآیند رشد در سال های بعدی ایجاد کند. در کل توصیه می شود که اگر نوزاد در حالت قنداق پیچ شدن بهتر می خوابد، این مواقع او را با پارچه ای مناسب قنداق پیچ کرد. با این حال آکادمی طب اطفال آمریکا توصیه پیشنهاد می کند که قنداق پیچ کردن نوازد تا دو ماهگی ادامه پیدا کند و این زمانی است که نوزاد به تدریج شروع به غلط زدن می کند.
قنداق کردن نوزاد به چه صورت باید انجام شود؟
در ابتدا پارچه را بر روی سطحی صاف پهن کرده و از یک گوشه آن به اندازه 20 سانتیمتر تا کنید تا لبه ای صاف داشته باشید. سپس نوزاد را به پشت و طوری که شانه او هم سطح لبه صاف باشد روی پارچه بخوابانید. در ادامه بازوی چپ نوزاد را کنار بدنش قرار داده و گوشه پارچه در همان سمت را بر روی بدنش کشیده و با عبور از روی بازوی راست در قسمت پشت قرار دهید. سپس همین کار را با بازوی سمت راستش انجام دهید و در نهایت انتهای پارچه یعنی جایی که به پاهایش نزدیک است را تا کرده و با گره زدن دو گوشه پشتی، به خوبی ثابتش کنید. مراقب باشید که پاهای نوزاد آزادی عمل نسبی داشته باشد به طوری که مفصل ران باید امکان جابجایی داشته و پاها نیز تا حدودی جای مانور دادن داشته باشند.
