چربی اولین چیزی بود که به عنوان ماده ی پرکننده استفاده می شد. در اواخر قرن نوزدهم، چربی بخش دیگری از بدن را برای پر کردن حجم زیر پوست در بیماران تروما دیده استفاده می کردند. در واقع، انتقال چربی شایع ترین فیلر مورد استفاده در قرن بیستم بوده است. در دهه ١٩٧۰، کلاژن گرفته شده از گاو، به پرکننده اصلی تبدیل شد. با این حال کلاژن از آنجا که ماده ای خارجی بود، باعث واکنش های آلرژیک می شد و اثرات آن کوتاه مدت بود.در دهه ١٩٩۰، نسل دوم که رو به دوران پیری و در نتیجه متقاضی فرآیندی سریع و طبیعی برای حفظ ظاهر بود، توانست انگیزه ی ایجاد انقلابی بزرگ در زمینه ی فیلرهای زیبایی ایجاد کند. مواد بسیار زیادی که می توانستند به عنوان فیلر استفاده شوند، مورد آزمایش قرار گرفتند. فیلرهای اسید هیالورونیک، که امروزه "استاندارد طلایی" تقویت بافت نرم به شمار می روند، در همین دوران ساخته شدند. امروزه، محصولات متعدد و متفاوتی با سرعت هر چه تمام تر در این زمینه در حال تولید هستند و هر کدام ادعای برتری بر دیگر محصولات را دارند.
فیلرها را می توان به دو دسته ی اصلی تقسیم کرد: دائمی و موقت. هر یک از آن ها مزایا و معایب خود را دارند. فیلرهای موقت عموماً خطر کمتری دارند، طبیعی تر به نظر می رسند و در نتیجه اگر نتیجه ی نامطلوب بگیرید، خوشبختانه دائمی نیست و حتی اگر کمی از ایده آل شما فاصله داشته باشد می توانید از آن خلاص شوید. با این حال، این فیلرها با توجه به نیازی که به تکرار دارند، در بلندمدت هزینه ی بیشتری را به شما تحمیل می کنند. بهتر است پیش از انجام تزریق فیلر حتماً به طور مفصل درباره ی انتخاب بین این دو مدل با پزشک صحبت کند.
فیلرها یا پرکننده ها موادی ژل مانند هستند که برای پر کردن شیارهای عمیق شده پوست، چروک ها، برجسته کردن لب ها و گونه ها، پر کردن اسکارها و لیفتینگ پوست به کار می روند. از آن جایی که فیلر ها می توانند باعث حجم دهی خوب و نتایج قابل رویت در همان جلسه شوند و نیز هزینه و سختی کمتری از انجام جراحی های زیبایی دارند، لذا امروزه در جوان سازی پوست با استقبال بسیاری رو به رو گردیده اند .البته در امر جوانسازی پوست، استفاده توام از فیلرها همراه با تزریق توکسین بوتولونیم و لیزردر فواصل مختلف می تواند نتایج قابل قبول تری را ایجاد نماید.
انواع مختلفی از فیلرها تولید شده اند ولی بیشترین نوع مورد استفاده در دنیا فیلر هایی از جنس «اسید هیالورونیک» هستند. هیالورونیک اسید به طور طبیعی و با غلظت بالا در بافت زمینه ای پوست و در بافت های نگه دارنده ای مثل غضروف و مایع مفصلی بدن ما وجود دارد که با افزایش سن غلظت و مقدار آن کاهش می یابد و این کاهش در پوست مسبب ایجاد شلی و چروک می باشد. بنابراین تزریق فیلرهایی از این جنس می تواند باعث ترمیم و احیاء چروک ها، پر کردن شیار های طبیعی مثل خطوط خنده و خطوط لبی چانه ای و همچنین سفتی و لیفتینگ پوست شود. اکثر فیلرهای از جنس اسید هیالورونیک بین شش ماه تا یکسال دوام دارند.
نوع دوم فیلر ها که امروزه استفاده می گردند از جنس «کلسیم هیدروکسید آپاتیت» می باشد. این ماده معدنی که مشابه ترکیب طبیعی موجود در استخوان انسان است از قوی ترین فیلر های موجود بوده و برای پر کردن شیار های عمیق تر استفاده می گردد. از این فیلر برای گونه گذاری و پر کردن حاشیه های صورت هم استفاده می شود. این فیلر نیز دایمی نبوده و به طور متوسط بعد از یک و نیم سال تجزیه شده و از بین می رود.
فیلرهای پوستی موادی ژل مانند هستند که جهت جبران حجم از دست رفته، صاف کردن خطوط و چروک یا برجسته سازی اجزا صورت به زیر پوست تزریق می شوند. سالانه بیش از ۱ میلیون مرد و زن این درمان محبوب را برای جوانسازی صورت خود انتخاب می کنند. این درمان می تواند روشی مقرون به صرفه جهت داشتن ظاهری جوان تر بدون جراحی و بستری شدن باشد.
فیلرهای پوستی چگونه می توانند ظاهر فرد را بهتر کنند؟
در حالی که فیلرهای پوستی گاها به فیلر های رفع چروک نیز شناخته می شوند اما می توانند عملکردی بسیار بیشتر از رفع چروک داشته باشند. فیلرهای پوست در رفع بسیاری از مشکلات رایج مفید هستند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- صاف کردن خطوط اطراف بینی و دهان: این موارد به خطوط ماریونت، لبخند یا پرانتزی نیز شناخته می شوند.
- افزایش و بازگردانی حجم از دست رفته گونه و شقیقه
- کاهش ظاهر خطوط عمودی لب ها
- برجسته سازی و حجم دهی به لب ها
- صاف کردن چین های اطراف چانه
- بهبود تقارن در اجزا صورت