فیلم چاقی

فیلم چاقی دومین فیلم سینمایی راما قویدل است. فیلم چاقی در سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر بخش فیلم‌های اول (نگاه نو) حضور داشته‌است.

خلاصه داستان فیلم چاقی

امیر که صداگذار مشهور سینما است، با رامین که کارگردانی مشهور است رابطه دوستی قدیمی دارد. رامین قصد ازدواج با یکی از کارکنان دفترش را دارد. در این بین پس از یک برخورد ساده و پیش آمدن سوء تفاهم هایی بین امیر و شادی، کم کم بین آنها علاقه ای شکل می گیرد و این در حالی است که امیر صاحب همسر و فرزند است. امیر خود را درگیر ماجرایی عاطفی می بیند که حالا باید بین عشق و وجدان یکی را انتخاب کند…

نکاتی درباره فیلم چاقی

فیلمنامه «چاقی» یک ایده دارد و بس، ایده ای که شاید ریشه های انسانی و اخلاقی در آن دیده شود اما از آنجا که اگر در فیلمنامه حس عشق و رابطه عاشقانه آن قابل درک نباشد، کنش لازم برای جذب مخاطب به وجود نمی آید.امیر با بازی علی مصفا یک صدابردار استودیو است که با کارگردان به ظاهر معروفی به نام رامین با بازی حمید فرخ نژاد سال ها همکاری مشترکی داشته است. امیر و همسرش بهار با بازی لادن مستوفی، زندگی آرام و بی دغدغه ای را سپری می کنند، حاصل ازدواج چندین ساله آنها دختری است به نام گندم با بازی ستایش محمودی. شاید تنها دغدغه زندگی آرام آنها، وجود همسایه مزاحمشان باشد.راما قویدل احتمالا برای ساخت فیلم خود این اندیشه را در سر داشته که زندگی زناشویی احتیاج به مراقبت و رسیدگی دارد حتی اگر هیچ اختلاف نظر و چالشی میان زوجین نباشد. اگر از عشق مراقبت نشود با گذشت زمان زندگی دچار یکنواختی و تکرار می شود، در نتیجه رابطه میان آنها سرد و به سمت و سوی تنهایی و انزوا کشیده خواهد شود. بی شک این پند و نصیحتی عاقلانه و روانکاوانه است اما می بایست این ایده و اندیشه در فیلم و میان زندگی امیر و بهار برای مخاطب، سینمایی و دراماتیزه می شد.شاید به زحمت بتوان تنها به سکانس اصرار بهار به امیر برای نخریدن هدیه سالگرد ازدواج و اینکه در سال های قبل هر چه لازم است برای او خریده است و دیگر به چیزی احتیاج ندارد، برای القای این حس اشاره کرد. اما این مقدار به تنهایی کافی نیست در نتیجه وقتی چنین اتمسفری در ابتدای فیلم ساخته و مهیا نشود فیلم در قدم بعدی خود که پرداختن به ضلع دیگر این مثلث عاشقانه است به مشکل خورده و فضای شکل گیری عشق امیر و شادی با بازی مهسا کرامتی بی منطق و تصنعی جلوه می کند.وقتی فیلمنامه برای به جلو بردن درام و قصه خود ضعیف و مستاصل باشد، کاراکترهای آن نیز پرداخت درست و عمیقی پیدا نخواهند کرد بنابراین حس همذات پنداری مخاطب با شخصیت ها (هدفی که فیلمساز در پی آن است) ایجاد نمی شود.مشکل اصلی فیلم «چاقی» همان چیزی است که در اکثر فیلم های سینمای ایران دیده می شود، فیلم شروع می شود، اجزا و عناصر یک به یک کنار هم قرار می گیرند و سکانس به سکانس تصویر برداری می شود اما گویی قصه در فیلمنامه یک قدم هم به جلو نمی رود و همه چیز در عرض داستان پهن می شود، تماشگر با دیدن نیمی از زمان فیلم حوصله اش سر خواهد رفت از اینکه چرا داستان به پیش نمی رود و در جا می زند.همانطور که گفتیم فیلمنامه راما قویدل پاشنه آشیل فیلم چاقی است. اگر از ضعف و سست بودن فیلمنامه در پرداختن به اضلاع این مثلث عاشقانه و همچنین توصیف دلیل ایجاد عشق میان امیر و شادی صرف نظر کنیم، باز هم شاهد یک بی منطقی غیر حرفه ای در ایجاد تیپ شخصیتها و همچنین دلایل وجود بعضی اتفاق ها در سیر داستان هستیم، بطور مثال دو پزشکی که امیر برای درمان زانوی خود به آنها مراجعه می کند را نگاه کنید؛ رفتارهای کاریکاتوری و مضحک آن دو پزشک چه توجیه قابل توجهی می تواند داشته باشد. در رفتار گندم، دختر این خانواده هم تناقض و دوگانگی آشکار دیده می شود، وقتی گندم، شادی را در دفتر کار پدرش میبیند، بدرستی و آنهم برای اولین بار حس حضور یک غریبه را در کنار پدر خود درک می کند. حال رفتار بچه گانه گندم در سکانس های دیگر را بیاد بیاورید، رفتار عجیب او برای خوردن شیرینی خامه ای آن هم با آن ولع عجیب! اینها را در کنار هم بگذارید تا به تناقض شخصیت پردازی در فیلمنامه پی ببرید.مسائل و موضوعات جانبی وصله شده به فیلم همچون درد زانوی امیر، چاقی و حتی تنش میان او و همسایه، واقعا این ها چه کمکی به پیشبرد داستان و یا شخصیت پردازی امیر می کنند.صدا اما در فیلم چند جا غوغا می کند و در جایی دیگر فرو می ریزد، در واقع یک دوپارگی در مزیت استفاده از المان صدا دیده می شود، گفتیم امیر یک صدابردار است از این رو راما قویدل به درستی از جلوه های شنیداری بیشتری در فیلمش استفاده کرده است، صدای پیپ کشیدن، صدای سرنگ آمپول در مطب دکتر، صدای حل شدن قرص جوشان در آب و غیره … همگی برای امیر به واسطه حرفه اش قابل توجه و لذت بخش است و دوربین برای تاکید بیشتر، زمانی که صدا در حال پخش است روی آنها قاب خود را می بندد. حتی موسیقی متن فیلم هم گوش نواز و عالی است. اما بهره جویی کارگردان از شاخصه صدا برای ایجاد عشق امیر و شادی و اینکه امیر با صدای شادی عاشق او می شود تلاشی مذبوحانه است و عشقی میان این دو ساخته، پرداخته و باورپذیر نمی شود. در سکانس آخر این فرو ریختن بیشتر به چشم می آید، صدای گوش خراش انفجار و جنگ را به یاد بیاورید، همچون سازی که از کوکش خارج شده باشد، شنیدن این حجم از صدا حتی با در نظر گرفتن این که کار بعدی امیر فیلمی جنگی است، نه تنها در آن منطقی دیده نمی شود بلکه بسیار آزار دهنده و غیر قابل تحمل است.متاسفانه راما قویدل برای پایان بندی اثر خود، فرجامی خنثی را انتخاب کرده است، اینکه امیر در آخر تصمیم می گیرد با دادن پیامی به شادی با محتوای: «دوست داشتن آدم ها ربطی به کنار هم بودنشان ندارد» از او جدا شود، مشخص است که هنوز دل در گرو عشق شادی دارد اما زندگی کنار بهار را انتخاب می کند، این پیام خود نشان دهنده آن است که غریزه خیانت هنوز در دل امیر وجود دارد.اگر از محتوای خطرناک این پلان بگذریم، بهتر بود فیلم در همین جا تمام می شد و شاهد تیتراز پایانی آن بودیم اما دوربین کات می شود و در سکانس بعدی شاهد رویارویی امیر و رامین و گفتگوی میان آنها هستیم. در اینجا در واقع با یک وقفه شاهد دو پایان هستیم که این اصلا قابل قبول نیست.باید یادمان باشد که فیلم «چاقی» به رغم تمام ضعف هایش در کارگردانی و فیلمنامه نویسی، جزء اولین تجربه های فیلمسازی راما قویدل در سینما است، کارگردانی که نشانه هایی از یک فیلمساز دغدغه مند در او دیده می شود. پس باید صبور باشیم و امیدوار تا شاید در ادامه این مسیر، شاهد آثاری به مراتب ارزشمند تر از او باشیم.

نکات مثبت فیلم چاقی

برخلاف اکثر آثار با تم خیانت، در اینجا خیلی شاهد پرخاشگری های بی هدف نیستیم تا تنش های اضافی به داستان اضافه نماید.

نکات منفی فیلم چاقی

قصه ابتدایی پرکشش است و توانایی جلب نظر مخاطب را دارد اما این داستان نقطه اوج و فرودی ندارد و به تکرار همان موضوع اولیه بسنده کرده است. این ضعف باعث شده تماشای فیلم ملال آور شود.
تغییراتی که در رفتار کرکترهای فیلم رخ می دهد آنی است و فرصت یا اهمیت کافی برای پرداخت صحیح آن داده نشده است.
کرکترهای « چاقی » فاقد عمق می باشند. موضوع خیانت و طی کردن مسیر اشتباه می تواند موضوع جالبی باشد به شرط آنکه بتوانیم به ذهن کرکترها وارد شده و انگیزه های آنان را از کشیده شدن به چنین مردابی درک کنیم، اتفاقی که درباره آدمهای فیلم « چاقی » رخ نمی دهد.
پایان بندی « چاقی » نیز بر پایه پیامهای اخلاقی بنا شده که بعید است با چنین وضعیتی بتواند بر ذهن تماشاگر تاثیر بگذارد. زمانی که در طول قصه فرصتی برای به چالش کشیدن ذهن و باور مخاطب وجود نداشته، انتقال پیام در انتهای قصه نیز بی تاثیر خواهد بود.

کارگردان فیلم چاقی

راما قویدل که فرزند کارگردان فقید سینمای ایران، امیر قویدل می باشد. راما قویدل پیش از این سریالهای تلویزیونی نظیر « دولت مخفی » و « دیوار شیشه ای » را ساخته بود و « چاقی » اولین ساخته سینمایی او محسوب می شود.