حدود3تا15درصدازمردم دچارعفونت های قارچی پا هستند نشانه های معمول عفونت های قارچی قرمزی ،خارش، ترک ویاکورک هایی همراه بادرداست .اگر عفونت در انگشت پخش شود ناخن شروع به ضخیم شدن تغییررنگ وحتی خردشدن وافتادن میکند.
علل اصلی قارچ انگشتان پا
قارچ ها در محیط های گرم و مرطوب مثل جوراب ،کفش ،استخر ،کف حمام و جاهای مرطوب رشد می کنند بنابر این پاها محل مناسبی برای رشد آنها است. انواع مختلفی از قارچ ها که موجب ترک انگشتان پا میشود که با رعایت بهداشت می توان از تشکیل و رشد آن جلوگیری کرد.
چه کسانی و به چه علت به کچلی پا مبتلا می شوند؟
کچلی پا نوعی عفونت قارچی در پوست پا است. این مشکل بسیار شایع است- در حدود یک نفر از هر چهار نفر به کچلی پا دچار هستند. در حالت عادی، تعداد کمی قارچ روی پوست انسان وجود دارد و آسیبی به پوست نمی زند. اما اگر شرایط مساعد باشد، این قارچ ها تکثیر می شوند، به پوست حمله می کنند و باعث عفونت می شوند. شرایطی که برای قارچ مناسب است، گرما و رطوبت و نقاطی از پوست است که هوا به آن نمی رسد، مانند بین انگشتان پا.
هر کسی ممکن است به کچلی پا (قارچ پا) دچار شود، اما این مشکل بیشتر در بین افرادی شایع است که پایشان بیشتر عرق می کند، یا کفش ها و جوراب هایی می پوشند که باعث می شود پایشان بیشتر عرق کند. کچلی پا می تواند از شخصی به شخص دیگر منتقل شود. به عنوان مثال ممکن است در محل دوش های مشترک که ورزشکاران یا شناگران استفاده می کنند، این قارچ منتقل شود.
در هنگام دوش گرفتن ممکن است یک پوسته ی بسیار ریز از قسمت های آلوده ی پوست شخصی که به کچلی پا مبتلاست، جدا شود. سپس شخص دیگری روی این پوسته های ریز پا می گذارد و بدین ترتیب عفونت به او منتقل می شود و گسترش می یابد. با شکل گرفتن یک محدوده ی کوچک از عفونت قارچی روی پوست، این عفونت روی پوست منتشر می شود و گسترش می یابد.
علائم کچلی پا چیست؟
اولین جایی که مستعد رشد قارچ ها است، پوست بین انگشتان کوچک پا است. در ابتدا یک اگزمای پوستی ایجاد می شود که خارش دارد و پوسته پوسته می شود. ممکن است پوست این ناحیه ترک بردارد و زخم بشود و ممکن است بین انگشتان پا شکاف های بزرگی ایجاد شود که دردناک هستند. ممکن است پوسته های ریزی از پوست پا جدا شوند که آلوده به قارچ هستند.در صورت عدم درمان، عفونت قارچی به تدریج در بین انگشتان پا گسترش می یابد و در برخی موارد نیز به کف پا منتقل می شود. در برخی موارد، انتقال عفونت قارچی به کف پا، موجب اگزما و خارش پوستی در تمامی سطح کف پا و کناره های پا می شود و در موارد دیگر، عفونت قارچی موجب اگزمای پوستی، تنها در قسمت هایی از کف پا می شود.
برای درمان افتادگی جزئی پوست چه کنیم؟
در اینجا 7 راه درمان قارچ انگشتان پا را که می توانید خودتان در منزل انجام دهید، برایتان می گوییم.
1- از پمادهای ضد قارچ استفاده کنید.
پماد یا کرم ضد قارچ ناخن یا پوست انگشتان پا را می توانید از داروخانه تهیه کنید و طبق دستورالعمل آن عمل کنید.
2- جلوی رسیدن اکسیژن به قارچ را بگیرید.
این کار جلوی انتشار قارچ به ناخنی را که تازه رشد می کند می گیرد. برای این کار، شب ها روی ناخن یا پوست پا، کرم وازلین طبی بمالید.فقط دقت کنید موقع مالیدن وازلین، ناخن پا کاملا خشک باشد، زیرا رطوبت رشد قارچ ها را بیشتر می کند.
تذکر : مهم ترین راه مبارزه با قارچ انگشتان پا این است که پاها را کاملا خشک نگه دارید، یعنی بعد از شستن پاها و یا عرق کردنشان، آن ها را کاملا خشک کنید و جوراب نخی بپوشید تا پاها کمتر در کفش عرق کنند و هرگز بدون جوراب، کفش نپوشید.
3- از پودر گوگرد استفاده کنید.
پودر گوگرد را می توانید از داروخانه و یا مراکز فروش لوازم و مواد کشاورزی تهیه کنید، زیرا پودر گوگرد برای جلوگیری از آفت محصولات در کشاورزی نیز استفاده می شود.همچنین می توانید این پودر را با یک پودر ضد قارچ (از داروخانه بخرید) مخلوط کرده و سپس روی انگشتان پا بریزید.
4- محیط زندگی قارچ را تغییر دهید.
قارچ یک موجود زنده و در حال رشد است که با تغییر محیط زندگی آن می توانید جلوی رشد آن را بگیرید.اگر می توانید از کفش ها و صندل های جلو باز در بیرون خانه استفاده کنید تا نور خورشید به انگشتان پا بتابد. اگر نمی توانید این نوع کفش ها را بپوشید (مثلاً افراد دیابتی نمی توانند) سعی کنید کفش شما تا حد امکان گشاد باشد، البته طوری نباشد که در پای شما لق بزند.قارچ ها، محیط گرم، تاریک و مرطوب را دوست دارند.اگر نور آفتاب شدید است، برای جلوگیری از آفتاب سوختگی پاها، کرم ضد آفتاب به آنها بمالید.
5- پاها را بشویید.
محلول های مختلفی برای بهبود قارچ پا وجود دارند که می توانید آن ها را امتحان کنید.
الف) یک چهارم لیوان (60 میلی لیتر) سرکه را با 2 لیتر آب مخلوط کنید و پاها را در آن محلول قرار دهید. این کار را هر روز و حداقل برای مدت دو هفته در یک ماه انجام دهید.
ب) یک تکه پنبه را با سرکه خیس کنید و صبح ها روی ناخن پایی که دچار قارچ شده قرار دهید و یک تکه چسب روی آن بزنید تا نیفتد. سپس موقع عصر پنبه را عوض کنید. این کار را حدود 4 هفته باید ادامه دهید تا قارچ پا از بین برود.
ج) انگشت پای قارچ زده را در محلول لیسترین و سرکه قرار دهید. لیسترین حاوی ماده ای به نام تیمول است که از اجزای اصلی روغن آویشن می باشد و خاصیت ضد قارچی دارد.
6- از روغن اسطوخودوس استفاده کنید.
25 قطره (1میلی لیتر) روغن اسطوخودوس، 25 قطره روغن مرزه و 4 میلی لیتر روغن بادام شیرین یا روغن هسته انگور را به آرامی مخلوط کنید. چند قطره از این ترکیب را روی پوست یا ناخن مبتلا به قارچ، سه بار در روز بریزید.
این کار را تا زمان از بین رفتن قارچ ها ادامه دهید. برای پیشگیری از عود آن ها کافی است طی چند هفته بعد، فقط یک بار در روز این کار را ادامه دهید.
7- از سایر روغن های گیاهی استفاده کنید.
شما می توانید چند قطره از روغن درخت چای و یا روغن آویشن و یا روغن پونه کوهی روی ناخن یا پوست پای مبتلا به قارچ استفاده کنید.
تذکر : استفاده از این روغن ها، برای خانم های باردار و کودکان توصیه نمی شود و همچنین نباید آن ها را روی زخم و جراحت ریخت.
