به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، «حسن سلیمانی» پدر سپهبد حاج قاسم سلیمانی، کشاورزی که به رغم ضعف بنیه اقتصادی در دوران طاغوت و بعد از آن، هیچ گاه لقمه شبهه ناک در سفره نگذاشت غیر از قاسم، دو پسر و دو دختر دیگر نیز داشت. حسین و سهراب دو برادر قاسم بودند که یکی بزرگتر و دیگری کوچکتر از او بود. قاسم تحصیلات ابتدایی خود را تا کلاس ششم قدیم در روستای قنات ملک به پایان برد و هم زمان با درس خواندن مانند همه پسر های روستایی در کار کشاورزی و دامداری به پدرش یاری می رساند.
«حسین سلیمانی» برادر بزرگ تر حاج قاسم سلیمانی در گفت وگویی، گوشه ای از خاطرات دوران کودکی خود و حاج قاسم را بازگو کرد. متن این گفتگو به قرار زیر است:
شما و حاج قاسم چند سال اختلاف سنی داشتید؟
من دو سال از حاج قاسم بزرگ تر هستم و تاکید می کنم که فقط به لحاظ سنی از ایشان بزرگ تر بودم. حاج قاسم بعد از پدرم به من احترام بسیار زیادی می گذاشت.
عاشق عدس پلو های مادر بودیم
رابطه شما با حاج قاسم در دوران کودکی چگونه بود؟
ما به واسطه اختلاف سنی کمی که داشتیم، خیلی از زمان کودکی مان را با هم پشت سر می گذاشتیم. با هم به مدرسه می رفتیم. با هم ورزش می کردیم. با هم کتاب می خواندیم. ما هر دو عاشق آن عدس پلو هایی بودیم که مادرمان آن را روی آتش درست می کرد.
لطفا یکی از خاطره های شنیده نشده خودتان از حاج قاسم در دوران کودکی را برای ما بگویید.
حدودا ۱۱ سال سن داشتم و کلاس پنجم ابتدایی بودم، بالطبع قاسم هم کلاس چهارم همان مدرسه بود. مادر ما در یک ظرف به من و حاج قاسم غذا می داد تا به مدرسه ببریم و بخوریم. یک روز قاسم به مادرم گفت «من دیگر با حسین غذا نمی خورم» من احساس کردم شاید او به دلیل اینکه من زیاد غذا می خورم می گوید دیگر با حسین غذا نمی خورد، اما واقعا اینطور نبود چرا که من هم مراعات می کردم.
آن روز گذشت و قاسم نیامد که با من در مدرسه غذا بخورد. فردای آن روز مادر در دو ظرف جداگانه به من و قاسم غذا داد. آن زمان در مدرسه ما دانش آموزانی از روستا های اطراف می آمدند که شاید تنها یک وعده در روز غذا می خوردند و اوضاع مالی بسیار بدی داشتند. من به چشم خودم دیدم حاج قاسم ظرف غذایی را که مادر داده بود، بین همان دانش آموزانی برد که اوضاع مالی خوبی نداشتند و غذای خود را به آنان داد. خداوند همه خوبی ها را به حاج قاسم داده بود.
حاج قاسم خیلی از اوقات به جای معلم به دانش آموزان تدریس می کرد
وضعیت تحصیلی حاج قاسم در دوران مدرسه چگونه بود؟
من و قاسم در زمان مدرسه یک سال جلو و عقب بودیم و من سال بالایی قاسم بودم، اما ایشان از من جلوتر بودند چرا که خداوند استعداد بالقوه ای به ایشان داده بود. قاسم خیلی راحت درس ها را یاد می گرفت. او حتی خیلی از اوقات به جای معلم پای تخته می ایستاد و به دانش آموزان تدریس می کرد.
حاج قاسم استاد کاراته بود
شما گفتید که با حاج قاسم ورزش هم می کردید. حاج قاسم بیشتر اهل چه ورزشی بود؟
حاج قاسم استاد کاراته بود و این رشته ورزشی را بسیار خوب بلد بود. البته به فوتبال هم علاقه داشت. او خیلی بروز و ظهور نمی داد که اهل ورزش است، اما اگر موقعیتی پیش آمد، حریف ۱۰ تا ۱۵ نفر هم بود.
دلیل اینکه حاج قاسم سلیمانی از سربازی معاف شده بود، چه بود؟
در دوران آموزشی سربازی، من و حاج قاسم با هم بودیم. سپس من سرباز شدم و حاج قاسم معاف شد. به دلیل اینکه آن زمان خان ها با خانواده ما خوب نبودند، اجازه ندادند که قاسم به سربازی برود. اتفاقا یادم می آید آن موقع من تازه نامزد کرده بودم. یک روز حاج قاسم به پادگان ۰۵ کرمان آمد تا من را ملاقات کند. حاج قاسم در آن ملاقات به من گفت «برو از مسئولانت سوال کن که قبول می کنند من جای شما خدمت کنم و شما به خانه برگردی و پیش پدر و مادر و نامزدت باشی؟» من هم بلافاصله با مسئولان پادگان صحبت کردم، اما آن ها موافقت نکردند.
حاج قاسم به راحتی پدر و مادر را در آغوش می گرفت
برای ما کمی در خصوص ویژگی های اخلاقی شهید سلیمانی صحبت کنید.
حاج قاسم به افراد مُسن و دنیادیده خیلی احترام می گذاشت. به عنوان مثال، حاج قاسم همیشه انسان های مُسن رابر را به ما نشان می داد و می گفت خیلی از چیز ها را باید از این افراد یاد گرفت. حاج قاسم معتقد بود خیلی از درس هایی که در دانشگاه ها تدریس نمی شوند را باید از انسان های مُسن و سرد و گرم چشیده روزگار یاد گرفت.
حاج قاسم وقتی که به همنشینی با یک فرد سالخورده می نشست به او می گفت «یک چیزی به من یاد بده که تاکنون نیاموخته باشم، من را نصیحتی بکن». از سوی دیگر احترام به پدر و مادر بیش از حد برای حاج قاسم مهم بود. من خودم خیلی اوقات رویم نمی شد که مادر و پدرم را در آغوش بگیرم، اما حاج قاسم همیشه این کار را به راحتی انجام می داد و خیلی چیز ها را در گوش آن ها می گفت که من نمی فهمیدم چه می گوید.
نحوه پاسخگویی حاج قاسم به سوالات سیاسی اعضای فامیل چگونه بود؟
ایشان خیلی در این زمینه وقت می گذاشتند. بار ها پیش می آمد که خود من در رابطه با حوادث و اتفاقات داخل و خارج از کشور از حاج قاسم سوال می پرسیدم و ایشان هم صبورانه به اکثر سوالات من جواب می داد.
ترکشی که در مهره های کمر حاج قاسم جابجا شده بود برای ایشان کسالت ایجاد کرد
میزان: آخرین مکالمه و دیدار شما با حاج قاسم سلیمانی چه زمانی بود؟
آخرین باری که من با حاج قاسم صحبت کردم، دو هفته قبل از رفتن ایشان به سوریه بود که با ایشان تماس گرفتم. به من گفته بودند که حاج قاسم کسالت دارد و در منزل است. من هم با ایشان تماس گرفتم تا احوالش را بپرسم. ترکشی در مهره های کمر حاج قاسم جابجا شده بود که موجب کسالت شان شده بود. آخرین دیدار رو در روی ما با هم نیز دو ماه قبل از شهادت ایشان بود. وضعیت کاری حاج قاسم طوری بود که دائما در خارج از ایران بود و به همین دلیل نمی توانست زیاد به ولایت (رابر) سر بزند.
چگونه مطلع شدید که حاج قاسم به شهادت رسیده است؟
شب شهادت حاج قاسم من در شهر رابر بودم. بعد از نماز صبح، خوابیده بودم که یکی از دوستان و همرزمان حاج قاسم از سیرجان به من زنگ زد و گفت «از حاجی چه خبر». من متوجه شدم که این وقت صبح تماس گرفتن و این نحوه سوال پرسیدن بی علت نیست. گفتم «خبری ندارم، شما خبری دارید؟» گفت «نه». گفتم «بگو، من آمادگی شنیدن هر خبری را دارم».
گفت «حاجی زخمی شده»، گفتم «نه قضیه غیر از اینه، به من بگو». گریه کرد و تلفن را قطع کرد. بلافاصله من به تهران زنگ زدم و متوجه شدم که ایشان شهید شده است. حقیقتش را بخواهید، قبل از شهادت حاج قاسم که به سفارت آمریکا در عراق تهاجم شده بود و آمریکایی ها این موضوع را به حاج قاسم ربط داده بودند، من شک کرده بودم که ممکن است در عراق اتفاقی برای حاج قاسم بیافتد.
ما تو را خوب نشناختیم
و حرف پایانی شما در فراق برادر شهیدتان.
قاسم؛ تو استاد ما بودی، تو همه چیز ما بودی، ولی حیف ما تو را خوب نشناختیم.
