به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، هر میلی لیتر مایع منی به طور معمول حاوی میلیون ها اسپرم است. منی مایعی سفید یا طوسی رنگ است که از مجرای ادرار (لوله ای که در آلت تناسلی قرار گرفته است) در زمان انزال خارج می شود. هر میلی لیتر مایع منی به طور معمول حاوی میلیون ها اسپرم است اما اکثر حجم آن را ترشحات غدد موجود در دستگاه تناسلی مرد تشکیل می دهد.
هدف مایع منی فقط تولیدمثل است، بعنوان وسیله ای برای بردن اسپرم به دستگاه تناسلی زن. بااینکه انزال منی همراه با ارگاسم و لذت جنسی است اما نعوظ و ارگاسم توسط مکانیزم های مختلفی کنترل می شوند و برای داشتن رابطه جنسی لذت بخش، نیازی به بیرون آمدن منی نیست.
مواد موجود در مایع منی
مواد موجود در مایع منی مسئول ایجاد رنگ می باشند که معمولاً به وسیله غده پروستات (پروفسرته) تشکیل میشوند و شامل موارد زیر می باشند:
- آنزیم های پروتئینی
- سیتریک اسید
- کلسیم
- پتاسیم
- فیبرینولیسین
- اسید فسفات
- سدیم
- زینک
کیسه های منی معمولاً بیش از نیمی از حجم مایع منی را تشکیل می دهند
اجزای دیگر موجود در مایع منی، از کیسه منی و غده مجرای پیشاب و غده پیشاب راهی گرفته می شود.
عفونت پروستات و مایع منی
درصورتی که رنگ مایع منی به زرد و سبز تغییر کند، میتواند نشانه ای از عفونت احتمالی پروستات باشد. عفونت پروستات (پروفسرته) زمانی اتفاق می افتد که باکتری های موجود در ادرار به پروستات وارد می شوند. علائم این بیماری عبارتند از:
- انزال دردناک
- ادرار کردن دشوار، دردناک و یا مکرر
- درد در پشت، شکم، آلت تناسلی یا کشاله ران
کیفیت مایع منی
کیفیت مایع منی از روی توان آن در ایجاد لقاح سنجیده می شود؛ بدین ترتیب این مطلب سنجشی است از توان مرد در ایجاد باروری. آنچه سبب ایجاد باروری می شود سلول جنسی مردانه (اسپرم) است. پس سنجش کیفیت منی به شمار سلول های جنسی مردانه و کیفیت آنها بستگی دارد. مایع منی باید حجم کافی داشته باشد (۳ میلی لیتر). اسپرم های درون آن فعالیت داشته باشند (۵۰٪ فعال بعد از ۲ ساعت). دارای قدرت نفوذ به درون تخمک باشد. مایع منی معمولاً در عرض ۱ ساعت به صورت مایع در می آید.
منی سالم دارای حداقل ۲۰ میلیون اسپرم در هرمیلی لیتر از مایع منی می باشد. مایع منی علاوه بر اسپرم دارای آب، قندهای ساده، مواد قلیایی برای محافظت در مقابل محیط اسیدی میزراه مرد و محیط اسیدی واژن زن است. همچنین در مایع منی موادی به نام پروستاگلندین ها هستند که باعث انقباض رحم و لوله های تخمدانی می شوند. همچنین موادی مانند ویتامین سی، روی و کلسترول نیز در مایع منی وجود دارند.
مایع منی معمولاً سفید یا طوسی رنگ است اما گاهی ممکن است زرد باشد
مایع منی و باروری
برای یک لقاح طبیعی، وجود یک تخمک و میزان زیادی اسپرم الزامی است. یک مرد متوسط میتواند بیش از صد ها میلیون اسپرم در هر روز تولید کند. فاکتورهایی وجود دارند که میتوانند روند اسپرم سازی را مختل کرده و اثرات سوئی داشته باشند؛ فاکتورهایی مثل سیگار، مصرف مخدرها، فقر غذایی، عدم فعالیت جسمانی، گرما و حتی پوشیدن لباس های تنگ و چسبان در نزدیکی ران ها. افزایش حجم مایع منی باعث افزایش درصد باروری میشود. درصورتی که زوجین تصمیم بچه دار شدن را داشته باشند، مقدار اسپرم تولید شده در هر بار تخلیه کاملا”به اندازه ی کیفیت اسپرم مهم است.
خروج مایع منی به مجرا
یک جزء اصلی انزال یا خروج مایع منی پس از عمل جنسی، امیشن (Emission) میباشد که برخی عوامل مانند بیماری های اورگانیک، انسداد، بیماری روانی یا داروها سبب اختلال خروج یا امیشن می گردد. این اتفاق زمانی رخ می دهد که مجاری خارج کننده ترشحات پروستات یا کیسه های منی به دلیل عمل جراحی پروستات با لیزر یا مادرزادی مسدود باشد.
هیچگونه ترشحی وارد مجرا نمی گردد که سبب انزال شود. درصورتی که شخصی دچار مسائل روحی- روانی باشد امکان دارد ترشحات پروستات و کیسه های منی وارد مجرا نشود که به آن Dry Ejaculation می گویند. برخی از داروها که برای درمان پروستات خوش خیم در افراد استفاده می شود مانع خروج ترشحات پروستات (پروفسرته)، کیسه منی به داخل شده و در نتیجه انزال صورت نمی گیرد.
چطور میتوان حجم مایع منی را افزایش داد؟
افزایش مایع منی عمدتاً به دو چیز بستگی دارد:
۱- گرفتن مکمل های غذایی
۲- افزایش تحرک و فعالیت جسمانی
آیا مایع منی خوراکی است؟
اصولا” هرچه که از بدن انسان طی فرایندی خاص، طبیعی و یا غیر طبیعی دفع میشود غیر خوردنی و تهوع آور است. مانند عرق – ادرار- مدفوع - خون - ناخن – شوره – مایع منی و ….
به علت اینکه مواد دفع شده جزء سم های حاصل از فعل و انفعالات بدن یا محل مناسبی برای تجمع، رشد و تکثیر میکروب ها میباشند. بدین ترتیب بدن بطور طبیعی میلی به خوردن این مواد دفعی ندارد. اما در بعضی از بیماری های خاص روانی و انحرافات جنسی خوردن این ضایعات غیر معمول نیست. مثل خوردن خاک در برخی از بیماری هایی که در اثر کمبود آهن بوجود می آید (آنمی)، خوردن ناخن در بعضی از افرادی که دچار اضطراب هستند و یا خوردن مایع منی، ادرار و مدفوع در بعضی از افرادی که دارای نوعی از انحرافات جنسی میباشند و …
تنها یک درصد از مایع منی مرد را اسپرم تشکیل می دهد
اختلالات شایع عدم خروج مایع منی و انزال
زود انزالی
انزال به عنوان فرآیند خروج و آزادسازی مایع منی از بدن تعریف می شود و زودانزالی یک حس فردی است از این که نتوان اِنزال را مطابق میل خود کنترل کرد. همه امکان دارد دچار حس اِنزال زودرس بشوند و گاهی وقت ها ممکن است برای مرد، شریک هم خوابگی او یا هر دو ناراحت کننده باشد. مبنای استدلال ما این است که اِنزال زودرس اکثراً دارای یک پیشینۀ روانشناختی است. اِنزال زودرس اغلب، موقع هم بستری با طرف مقابل احساس می شود. حتی اگر اِنزال سریع انجام شود هم مشکلی نیست. هم بستری شیوه های مختلفی دارد، اِنزال شدن به این معنی نیست که همخوابگی تمام می شود.
انزال دیررس
دیر انزالی اختلالی جنسی است با بالا بودن احتمال تجربه ی ناکامی جنسی و ایجاد تنش ها و فشار های جنسی که باعث کاهش تجربه لذت جنسی و پایین آمدن کیفیت رابطه ی بین زوجین در همه ی ابعاد می شود. احتمالا در نگاه اول رابطه جنسی طولانی مدت تجربه ای لذتبخش به شمار بیاید ولی این همه ی ماجرا نیست بلکه انواعی از دیر انزالی وجود دارند که یکی از آنها انزال مهارشده یا طولانی مدت است که در طولانی مدت میتواند باعث فرسودگی جسمی و روانی و ایجاد مشکلاتی در میل جنسی شخص و شریک جنسی اش شده و تبعات منفی بر روی رابطه ی زوجین داشته باشد. دیر انزالی یک مشکل یا عدم توانایی یک مرد برای رسیدن به ارگاسم و انزال مایع منی است.
انزال معکوس
انزال معکوس که به آن ارگاسم خشک نیز گفته می شود. انزال در مردان مبتلا به ارگاسم خشک صورت می گیرد، ولی امکان دارد میزان مایع منی نسبت به قبل بسیار کم تر باشد. در بعضی آقایان انزال معکوس عامل نازایی است. هنگامی که خروج مایع منی بسیار کم یا به طورکلی وجود نداشته باشد، شانس بارور شدن تخمک توسط اسپرم از خیلی کم تا صفر خواهد بود. اما انزال معکوس تنها ۲ الی ۳ درصد میتواند عامل نازایی باشد.
انزال معکوس، هیچگونه درد و خطری ندارد. در مردانی که میزان خروج مایع منی در آن ها کم است هم امکان دارد وجود داشته باشد و شخص، اصلاً از وجود چنین بیماری آگاه نباشد. در برخی آقایان هم ادرار تیره بلافاصله بعد از انزال گزارش شده است که به احتمال زیاد به علت آمیخته شدن ادرار با مایع منی است. از این جهت مردانی که مبتلا به چنین اختلالی هستند نیز امکان دارد مشکل نازایی را تجربه کنند.
قطع و عدم انزال
عدم خروج مایع منی در صورتیکه به دلیل سایکولوژیک باشد، معمولاً همراه با لذت جنسی (اورگاسم) نمی باشد. گاهی شخص مبتلا با یک زن پس از عمل جنسی دچار عدم خروج منی می شود ولی با زن دیگر امکان دارد این اتفاق پیش نیاید و ممکن است همین شخص پس از انجام استمناع (خود ارضایی ) منی از او خارج شود. در مواقعی که شخص تحت تأثیر اضطراب شدید است، امکان دارد این حالت اتفاق افتد. عدم انزال توتال هنگامی است که در هیچ وضعیتی پس از عمل جنسی انزال صورت نمی گیرد. عدم انزال، هنگامی است که مایع منی از شخص پس از یک عمل جنسی خارج می شود و در زمانی که تحت شرایط اضطراب و استرس میباشد، پس از عمل جنسی منی خارج نمی گردد.