به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، ایران خودرو در سال 1388 پروژه ای را با نام NX7 آغاز کرد تا یک خودرو سدان را برای رده قیمتی بالا عرضه کند. دنا قرار بود در سال 1391 وارد بازار شود ولی این اتفاق نیفتاد و پس از کش وقوس های فراوان این خودرو سرانجام در سال 1393 وارد بازار شد. در ابتدا گفته می شد دنا جایگزین خودروهای قدیمی چون پژو 405، پژو پارس و سمند می شود اما این اتفاق هرگز نیفتاد و دنا به عنوان یک محصول مستقل، وارد بازار شد. گفته می شود دنا یک خودرو کاملا جدید است ولی نشانه هایی از تشابه طراحی آن با سمند چه در خارج و چه در داخل کابین دیده می شود.
ایران خودرو برای قوای محرکه این خودرو هم کار چندان سختی نداشت و تنها کافی بود تا از موتور مشهور EF7 استفاده کند. این موتور حجمی برابر با 1.7 لیتر دارد و قادر است 115 اسب بخار قدرت و 157 نیوتن متر گشتاور تولید کند. این قدرت به وسیله جعبه دنده 5 سرعته دستی به چرخ های جلو منتقل می شود. مدت هاست که ایران خودرو به عرضه جعبه دنده اتوماتیک برای دنا می دهد ولی این اتفاق تاکنون رخ نداده است.
دنا در بازار ایران رقبایی چون تندر 90، سمند، پژو پارس، برلیانس H330، جک j4، پژو 206 صندوق دار و جک J5 را در مقابل خود می بیند ولی در بخش طراحی در مقابل بیشتر رقبا برتری دارد. با این وجود نواقصی هم در مورد این خودرو به چشم می خوردند که در ادامه به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد.
اولین عیب، کیفیت ساخت
یکی از مهم ترین معایب دنا به کیفیت ساخت پایین این خودرو مربوط می شود؛ البته کیفیت ساخت پایین محصولات ایران خودرو برای مشتریان ایرانی موضوع جدیدی به حساب نمی آید. ایران خودرو پیش از تولید دنا نیز سابقه تولید خودروهای بی کیفیت را داشته است. به عنوان مثال بسیاری از محصولات این کمپانی نظیر پژو 206 یا پژو پارس پیش از آغاز تحریم ها و افزایش داخلی سازی، از کیفیت بالاتری برخوردار بودند؛ به طوری که در حال حاضر بسیاری از افراد سعی می کنند مدل های قدیمی تر محصولات این چنینی را خریداری کنند و عقیده دارند که مدل های پیش از سال 1391 کیفیت بالاتری نسبت به نمونه های جدیدتر دارند.
البته در این بین مشکل کیفیت ساخت دنا کمی متفاوت از سایر محصولات ایران خودرو ارزیابی می شود. دنا به عنوان یکی از لوکس ترین محصولات ایرانی و درواقع خودروی ملی کشورمان که تبلیغات فراوانی هم در مورد آن شده است، نباید تا این اندازه بی کیفیت باشد. در گذشته ای نه چندان دور کیفیت پایین خودروهای چینی نقطه ضعف آن ها در برابر خودروهای دیگر به حساب می آمدند، اما در حال حاضر همین نقطه ضعف گریبان گیر دنا هم شده است. از کیفیت مونتاژ و فواصل عجیب بین اجزای بدنه گرفته تا کیفیت مواد به کار رفته در کابین، هیچ یک قابل قبول به نظر نمی رسند.
کیفیت پایین قطعات و ادوات کابین دنا باعث شده است تا حین عبور از مسیرهای پردست انداز، سروصدایی بیش از حد معمول در فضای داخلی این خودرو شنیده شود و حتی در برخی از مواقع، هنگام حرکت در جاده صدای باد نیز به داخل کابین نفوذ می کند.
عیب دوم، فضای کابین
دومین مورد در لیست معایب دنا نیز به کابین این خودرو مربوط می شود. گرچه فضای داخلی دنا در حد و اندازه ای است که نمی توان آن را خودرویی تنگ و محدود دانست، اما فضای داخلی دنا در مقایسه با اغلب خودروهای هم رده محدودتر به نظر می رسد و همین موضوع تبدیل به نقطه ضعف مهمی برای این خودرو شده است.
رقبای اصلی دنا یعنی MVM 550 و برلیانس H330، فضای جادارتری نسبت به این خودرو ارائه می دهند؛ حتی در بین محصولات ایران خودرو پژو پارس نیز فضایی بهتری نسبت به دنا دارد. دلیل اصلی فضای محدود کابین دنا، به نوع طراحی داشبورد آن مربوط می شود. گرچه نمای کلی داشبورد برای خودرویی در این رنج قیمتی مدرن و جذاب به نظر می رسد، اما همین داشبورد زیبا فضای زیادی از کابین را اشغال کرده و از حجم زیادی برخوردار است. چنین موضوعی در کنار عرض کم صندلی های این خودرو باعث شده است تا دنا برای خانواده های پرجمعیت یا افراد قدبلند انتخاب مناسبی نباشد.
عیب سوم، ایمنی
دنا در نسخه عادی خود تنها دو ایربگ جلو و ترمز ABS دارد. گرچه در رنو ساندرو یا تندر 90 نیز تجهیزاتی فراتر از این در اختیار راننده قرار ندارد، اما حداقل نتیجه تست تصادف رنو ساندرو و تندر ۹۰ در سایت Euro NCAP موجود است و به راحتی می توان به آن ها دسترسی داشت؛ اما چنین نتایج معتبری برای دنا موجود نیست و راهی برای دانستن سطح امنیت این خودرو وجود ندارد.
ادعاهای سازنده مبنی بر بهبود استحکام خودرو نیز قابل راستی آزمایی نیستند. با توجه به این که پایه و اساس دنا پژو ۴۰۵ است، می توان با اطمینان نسبی گفت که ایمنی این خودرو نمی تواند از تندر 90 یا رنو ساندرو بالاتر باشد و دلیل این موضوع را هم می توان عمر بسیار بالای پلتفرم این خودرو دانست. از این بدتر حذف ترمزهای دیسکی عقب دنا در مدل های جدید است که برای خودرویی در این رنج قیمتی به هیچ عنوان قابل قبول به نظر نمی رسد. در انتها می توان گفت بخش ایمنی یکی از جدی ترین معایب دنا محسوب می شود.
عیب چهارم هزینه نگهداری
همان طور که می دانید درون سینه دنا از موتور EF7 یا همان موتور ملی استفاده شده است که دارای 1.7 لیتر حجم و 115 اسب بخار قدرت است. این پیشرانه که جایگزین موتور ۱.۸ لیتری (XU7) پژو ۴۰۵ شده است، عملکرد مطلوب و مصرف سوخت مناسبی را ارائه می دهد؛ اما باید توجه داشته باشید که درصورت خرابی، قیمت قطعات آن بالاتر از موتور قدیمی XU7 است.
علاوه بر این، دنا برخلاف رقیب پرطرفدار خود یعنی برلیانس H330 که به زنجیر تایم مجهز شده است، همچنان از تسمه تایم استفاده می کند. تسمه تایم در خودروهای مدرن کم کم در حال حذف شدن است و نبود آن هزینه نگهداری خودرو و ریسک خرابی آن را در دراز مدت پایین می آورد.
