کهیر عصبی چیست؟
هر عاملی در بدن می تواند منجر به ایجاد کهیر روی پوست بشود. کهیر وقتی به وجود می آید که مویرگ های زیر سطح پوست میزانی غیرعادی از خون داشته باشند تا جایی که خون حتی می تواند از آن ها خارج شود و لکه های پوستی قرمز ایجاد کند. یک پنجم ما در زندگی مان دچار نوعی کهیر می شویم. کهیرها یا حاد هستند یا مزمن. کهیرهای حاد در یک مدت زمان کوتاه روی پوست ظاهر می شوند و معمولا با حذف عامل حساسیت زا (مثلا یک غذا یا گل و گیاه) از بین می روند اما کهیرهای مزمن می توانند تا چند سال روی پوست بمانند. کهیر عصبی هم یکی از انواع کهیر حاد است.
چرا بعضی از افراد با عصبی شدن کهیر می زنند؟
همه کهیرها بر اثر یک عامل حساسیت زای بیرونی به وجود می آیند یا نشانه ای از یک بیماری در بدن هستند. بدن خیلی از افراد به استرس و اضطراب با ایجاد کهیر واکنش نشان می دهد. چون بعد از تجربه یک دوره استرس ثابت، هیستامین در خون آزاد می شود. وقتی میزان هیستامین در جریان خود زیاد باشد، خون درون مویرگ ها به نوعی به مایع میان بافتی نشت پیدا می کند و ظاهر پوست قرمز می شود. این قرمزی می تواند به صورت لکه های پراکنده قرمز یا یک سطح بزرگ روی پوست ظاهر شود. استرس می تواند به صورت ناگهانی تعداد زیادی کهیر روی پوست ایجاد کند، موضوعی که باعث نگرانی بسیاری از افراد می شود.
موارد استفاده از مزوتراپی برای داشتن پوست و مویی سالم
منظور از عوامل شیمیایی و فیزیکی چیست؟
کهیر به چند گروه تقسیم می شود؛ کهیر شیمیایی، فیزیکی، عصبی، آفتابی و کهیر بارداری. کهیر شیمیایی به دنبال مصرف دارو یا مواد غذایی حساسیت زا از جمله مصرف توت فرنگی، گوجه فرنگی، بادمجان و ادویه ها بروز می کند. کهیر فیزیکی در اثر فشار یا گرما و سرمای شدید ظاهر می شود. کهیر عصبی هم به دلیل استرس یا تحریکات عصبی رخ می دهد و در آن به دنبال آزاد شدن کورتیزول از غدد فوق کلیوی یا واسطه های دیگر از سلول های ایمنی، این هورمون ها با سلول های ماستوسیت پوست ترکیب می شوند و هیستامین تولید می کنند.بدن به استرس ثابت با تولید هیستامین بیشتر واکنش نشان می دهد که درنهایت منجر به ایجاد کهیر می شود. سطح بالای کورتیزول در بدن نه تنها باعث واکنش های حساسیت پوستی مانند کهیر می شود، بلکه می تواند بهبود آن را نیز به تاخیر بیندازد. در عین حال با تضعیف سیستم ایمنی و به هم خوردن تنظیم عملکرد درست پاسخ های ایمنی احتمال بروز کهیر بالاتر می رود.
آیا واقعا ارتباطی بین بیماری های پوستی و بیماری های اعصاب وجود دارد؟
پوست بزرگ ترین عضو بدن انسان است. پوست و سیستم اعصاب انسان هر دو از لایه ای به نام اکتودرم در دوران جنینی منشاء می گیرند. به همین دلیل ارتباط نزدیکی با هم دارند. از طرفی، پوست انسان محل تظاهر بسیاری از حالت های هیجانی است؛ مثلا در حالت خشم برافروختگی و در حالت اضطراب گرما و تعریق در پوست دیده می شود.
همچنین پوست جزئی از هویت فرد است. درواقع بخشی از اعتماد به نفس انسان ها به ظاهر و بخشی از آن به پوست مربوط است. پس پوست انسان ارتباط نزدیکی با سیستم مغز و اعصاب و سیستم ذهنی و روانی دارد. همان طور که حالت های روانی روی پوست تاثیر می گذارد، مشکلات پوستی نیز بر ذهن و روان انسان ها تاثیر می گذارد.
