جواهر دندان چیست؟
جواهر یا نگین دندان، سنگ یا جواهری طبیعی یا مصنوعی، بی رنگ، براق یا هر فلز گرانبهایی مانند طلا و سنگ های بسیار ریز و رنگارنگی هستند که عموما در قسمت جلو و بالای دندان های پیشین یا هر دندانی که هنگام لبخند زدن بیشتر نمایان است، قرار داده می شوند. این انتخاب مهم ترین بخش از مهندسی لبخند است که باعث می شود برق این دندان هنگام لبخند زدن توجه همه را به سمت شما جلب کرده و لبخندی سفید، درخشان و باشکوه عرضه کند.
معمولا جواهرات به کار رفته قیمت چندانی ندارند و درواقع بخش اعظم هزینه این عمل زیبایی به تجهیزات و مواد زیرساختی آن مربوط است. این نگین ها معمولا در مطب های دندانپزشکی به متقاضی معرفی می شود ولی در مواردی افراد تمایل دارند که خودشان و از مراکز متفرقه و با قیمت های کمتری خریداری کنند. در این صورت باید توجه داشت که محصولات از نظر تراش، رنگ و همچنین مواد تشکیل دهنده مصنوعی با دقت بررسی و انتخاب شوند چون از لحظه نصب روی دندان در دهان شما قرار می گیرند یعنی اصلی ترین راه ورود آلودگی ها و میکروب ها به داخل بدن.
همه چیز درباره کاشت نگین دندان
نگین که برای زیباتر کردن چهره افراد به کار می رود، با شکل ها و جنس های مختلف نظیر برلیان، کریستال و طلا با هزینه های مختلفی در دسترس افراد قرار می گیرد. نگین هایی که روی دندان قرار می گیرند و جلای خاصی را به دندان ها می دهند، با یکسری از مواد موجود در دندانپزشکی و با اشعه روی دندان ثابت می شوند.باید توجه داشت دندان ها مانند بافت های پوستی نیستند که خود را ترمیم کنند و اگر به دلیل یک سهل انگاری آسیب ببینند باید توسط دندان پزشک ترمیم شوند.معمولا جنس نگین هایی که بر روی دندان ها کاشته می شوند پلاستیک، فلز و کریستال های رنگی موجود در بازار هستند.
مدت زمانی که این نگین ها بر روی دندان ها باقی می مانند به جنس و نحوه چسباندن آن ها بر روی دندان ها مرتبط است و برخی از این نگین ها ممکن است به مرور زمان و مصرف غذاهای سخت از روی دندان کنده شوند.کاشت نگین بر روی دندان های سالم توصیه نمی شود زیرا ممکن است بعدها اگر فرد بخواهد این ماده را از روی دندان های خود بردارد به دندان مورد نظر آسیب وارد شده و بر روی دندان ناحیه ای برای تجمع غذاها بوجود آید.کاشت نگین بر روی دندان هایی که نیاز به ترمیم دارند منطقی تر است.باید توجه داشت دندان ها مانند بافت های پوستی نیستند که خود را ترمیم کنند و اگر به دلیل یک سهل انگاری آسیب ببینند باید توسط دندان پزشک ترمیم شوند.استفاده از ژل اسید فسفوریک برای کاشت نگین نیز ممکن است، باعث آسیب به مینای دندان شود که این موضوع به تدریج تغییر رنگ دندان را به همراه خواهد داشت.
گذاشتن نگین
این نگین ها از جنس طلا، کریستال های گران قیمت و کریستال های ارزان قیمت، اشکال پلاستیکی تزئینی و براق می باشند که هر کدام به نحوی نمای زیبایی به لبخند می دهند.بعضی نگین ها كریستالی می باشند ( سفید یا رنگی ) این گونه نگین ها یك سطح صاف در زیر دارند كه از آن سمت توسط چسب های مخصوص به سطح دندان می چسبد. از انواع دیگر نگین ها نمونه های طلا می باشد كه به اشكال متفاوت فرم داده شده اند كه بنا به سلیقه شخصی انتخاب می شود. بعضی دیگر از آن ها، نگین به همراه طلا می باشد كه در وسط شكل خاصی از جنس طلا یك نگین كریستال وجود دارد.
کار گذاشتن نگین دندان به نحوی است که ابتدا سطح نازکی از مینای دندان ( Labial) تمیز می شود، سپس توسط تکنیک باندینگ با مواد کامیوزیت هم رنگ به دندان باند و متصل می شود. چسباندن نگین نیاز به تزریق بی حسی ندارد و بدون آسیب رساندن به دندان، توسط مواد چسبنده مخصوص روی سطح دندان قرار می گیرد و به هیچ وجه به خاطر نگین سطح دندان تراش داده نمی شود زیرا این مساله باعث آسیب به مینای دندان می گردد و در صورت افتادن نگین جای باقی مانده، نمای خوبی ندارد و بایستی با مواد ترمیمی اصلاح گردد. پس از چسباندن نگین چند ساعت طول می كشد كه به آن عادت كنید.
مهمترین مساله در نگهداری نگین بهداشت خوب دهان و دندان است، زیرا اطراف نگین مكان مناسبی برای تجمع باكتری ها و ایجاد پوسیدگی می باشد. از آن جا كه طلا فلز قابل انطباقی با دندان می باشد نگین طلا ماندگاری بیشتری نسبت به نگین های كریستالی ساده دارند. با این وجود هر زمان می توان بدون آسیب رساندن به دندان نگین را برداشت. اصولا جای گذاری نگین روی دندان سلیقه ای است، ولی باید توجه داشت روی دندانی كه پوسیدگی دارد گذاشته نشود.معمولا بیشترین دندانی كه نگین روی آن كار گذاشته می شود ، دندان ثنایای كناری یا لترال می باشد. در صورت جدا شدن نگین از سطح دندان، می توان مجددا آن را چسباند.
