ایمان از معنای لغوی تصدیق و اعتقاد قلبی به کسی یاچیزی است و از معنای اصطلاحی آن، اعتقاد و تصدیق قلبی به خدا، روز قیامت، کتب آسمانی، ملائکه، پیامبران، ائمه و به تعبیری امور غیب است. ایمان در تعریف برون دینی، باوری استوار و مستقل از خرد یا تجربه، به نوعی ایده است.
معنی نام ايمان
(عربي) اعتقاد به وجود خداوند و حقيقت رسولان و دين ، در مقابل كفر.
نام ايمان در فرهنگ فارسی
گرویدن، عقیده داشتن، نقیض کفر، جمع یمین بمعنی قوه وبرک ت، وبه معنی قسم وسوگند
۱ - (مصدر ) گرویدن عقیده داشتن . ۲ - ایمن کردن بی بیم داشتن . ۳ - باور داشتن . ۴- ( اسم ) گروش باور داشت اعتقاد مقابل کفر . یا ایمان تازه کردن . ۱ - از نو اسلام آوردن. ۲ - کلم. (اشهد لا اله الاالله ) را بر زبان راندن .
در برخی لهجه ها این صورت در کلمات مختوم به الف یا واو و یا یائ بجای ضمیر ایم بکار رود .
نام ايمان در فرهنگ معین
( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ یمین ، سوگندها.
[ ع . ] ۱ - (مص م . ) گرویدن ، باور داشتن . ۲ - ایمن کردن ، امان دادن . ۳ - (اِمص . ) اعتقاد.
نام ايمان در فرهنگ عمید
۱. گرویدن.
۲. عقیده داشتن.
۳. [مقابلِ کفر] (فقه ) تصدیق و عمل به احکام دین یعنی اقرار به لسان و عمل به ارکان.
= یمین