ماشین های خودران چگونه کار میکنند؟

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، خودروهای خودران از تجهیزات زیادی نظیر سنسورها،رادارها و دوربین ها برای شناسایی محیط اطرافشان استفاده میکنند. که مهمترین این سنسورها که قدیمی تر هم است، سنسور تشخیص موانع است که در خیلی از خودروهای اقتصادی و ارزان قیمت نیز به عنوان سنسور دنده عقب استفاده میشود. که این نوع از سنسورها به صورت لیزری کار میکنند و فاصله را تشخیص میدهند.

این نوع سنسور در خودروهای خودران کاربرد زیادی دارند و از آن در دور تا دور خودرو استفاده میشود. از دیگر سنسورهایی که در این خودروها استفاده میشود،سنسور راداری است که این این امکان را میدهد، به صورت ۳۶۰ درجه تمام خودرو های اطراف را تشخیص دهد مخصوصا خودرو یا موتور سیکلت های حاضر در نقطه کور راننده را. یک دوربین هم در جلو خودرو یا پشت آینه راننده نصب میشود تا خط کشی ها را تشخیص داده و مانع انحراف خودرو از بین این خطوط شود.

کار دیگری که این دوربین ها میتوانند انجام دهند، آنالیز کردن تابلوهای راهنمایی و رانندگی است. مثلا هر زمان که تابلو حداکثر ۱۰۰ کیلومتر دیده شد، خودرو فراتر از این سرعت نرود و یا اگر تابلو ایست را سر چهارراه ها دید، یک ایست کامل انجام داده و در صورتی که ماشینی در نقاطع نبود، به راه خود ادامه دهد. بیشتر این تجهیزات، هنوز هزینه زیادی دارند و در اول راه خود هستند. شرکت های زیادی در زمینه خودروسازی و حتی تکنولوژی نظیر اپل، گوگل و آمازون در حال سرمایه گذاری های زیادی در این زمینه هستند تا بتوانند در آینده ای نه چندان دور این خودروها را وارد زندگی ما بکنند.

سنجش میزان ایمنی خودران ها

حقیقت و خیال

آیا ماشین های خودران به قدری غیرایمن هستند که باید از آن ها دوری کنیم؟ خیر. بر اساس ادعای سازمان بهداشت جهانی (World Health Organization/WHO)، سالانه یک میلیون نفر در تصادفات رانندگی جان خود را از دست می دهند. جالب اینجاست که حدودا بیش از ۹۰ درصد این سوانح خطرناک مربوط به سهل انگاری انسان ها و راننده ها است. بنابراین این ادعا که گسترش فناوری خودران کمکی به کاهش سوانح رانندگی نکرده و چه بسا میزان آن را افزایش می دهد، حقیقتی پوچ بیش نیست.

اگر در آینده همه ماشین ها خودران شود، دیگر هیچ انسانی جان خود در اثر تصادف با راننده مست از دست نداده یا مجروح نمی شود. رانندگی تحت تاثیر مشروبات الکلی، سرگیجه یا خواب آلودگی عامل بیشتر تصادفات هستند. بنابراین حذف فاکتور خطای انسانی، تا حد قابل توجهی آمار تصادفات رانندگی را کاهش می دهد، جاده ها ایمن تر می شوند و جان افراد بیشتری نجات پیدا می کند.

تحقیقات نشان داده است در اکثر مواردی که یک خودران در سانحه رانندگی دخیل بوده است، هیچ نقص و مشکلی تکنیکی در سیستم آن مشاهده نشده است. در بیشتر موارد، استفاده از تلفن موبایل به هنگام رانندگی، تعویض ناگهانی لاین، توجه نکردن عابران پیاده به علامت ها و چراغ یا گیج شدن ناشی از دیدن یک ماشین خودران عامل بروز این سوانح بوده است.

در آینده، زمانی که هوش مصنوعی گسترده تر و پیشرفته تر شود، خودران ها قادر خواهند بود الگوی رفتار عابران پیاده را پیش بینی و خود را برای نشان دادن عکس العمل درست و مناسب به آن آماده کنند.

نفی حاشیه خطا

در حقیقت، سیستم ها و مانیتورهای تعبیه شده بر روی خودران ها، مجهز به سنسور و LiDARهایی با زاویه دید ۳۶۰ درجه هستند. این سیستم پیشرفته، موانع را با دید بازتر و دقیق تری نسبت به چشم انسان می بیند و با توجه به آن ها به مسیر خود در جاده ادامه می دهد. این در حالی است که این سیستم ها، هنوز به قدری پیشرفت نکرده اند که بتوانند فرق بین عابر پیاده و یک مانع ثابت را تشخیص دهند. با این حال، این سیستم ها و هوش مصنوعی آن ها، از ماشین هایی که راننده دارند ایمن تر بوده و از گزند رفتارهای ناگهانی انسان ها مثل سبقت گرفتن و تعویض ناگهانی لاین به طور کامل به دور هستند.

چاره چیست؟

برای ایجاد فضا برای ماشین های خودران در جامعه و سطح شهرها، لازم است که در طول زمان شک و شبهه ها را از افکار عموم پاک کرد. دولت ها نیز باید با کمپانی هایی مانند Waymo همراه و برای از بین بردن ترس شهروندان نسبت به این نوع خودروها وارد عمل شوند. در این زمینه، همکاری بین دولت و شرکت های نوآوری باید افزایش پیدا کند.

باید این حقیقت را در نظر گرفت که هیچ سیستم و هوش مصنوعی، عاری از خطا و مشکل نیست (حداقل در مرحله ای که ما به سر می بریم). با در نظر گرفتن حاشیه ای برای خطا، می توان علت مشکل را شناسایی و برای همیشه رفع کرد. حاشیه خطا در خودروهای خودران، به دلیل تحقیقات انجام شده و استفاده از فناوری های روز دنیای امروز ما، حاشیه خطا بسیار محدود است. حتی امکان دارد با پیش رفتن در زمان و گسترش تکنولوژی، این حاشیه به طور کلی از بین برود.