معرفی فیلم باج خور

شنبه، 08 آبان 1400 زمان مطالعه 6 دقیقه

فیلم باج خور به کارگردانی فرزاد موتمن در سال 1382 ساخته شده است. این فیلم محصول کشور ایران و در ژانر خانوادگی و اجتماعی می‌باشد. در این فیلم نیکی کریمی، فریبرز عرب نیا، مهدی احمدی، شاهد احمدلو، ایرج نوذری و محمدولی احمدلو به هنرمندی پرداخته‌اند.

خلاصه داستان باج خور

اسی که به جرم قتل زندانی است، با کمک رفیقش حاج توفیق از زندان آزاد می شود. اسی پس از آزادی سراغ دوستش علی می رود که در تعمیرگاه کار می کند. علی به او می گوید در همان تعمیرگاه مشغول کار شود اما اسی می گوید قصد دارد پولی کلان دربیاورد. اسی که متوجه می شود لیلا دختری که دوستش داشت - ازدواج کرده و به خارج رفته کاملاً سرخورده می شود. او سپس پیش توفیق می رود. توفیق می گوید قصد انتقام گرفتن از زنی به نام رعنا را دارد و اگر اسی این کار را بکند در قبالش ده میلیون پول می دهد.اسی با ماشین و اسلحه ای که از توفیق گرفته به سراغ رعنا می رود. اما با شنیدن حرف های رعنا منصرف می شود و وانمود می کند که رعنا را کشته؛ و قرار می شود همان شب به محل کار توفیق برود و پولش را بگیرد، اما در آنجا آدم های توفیق انتظارش را می کشند و او را به قصد کشت کتک می زنند. اسی که زخمی شده با کمک رعنا به محل امنی می روند و رعنا با کمک دوست دکترش او را معالجه می کنند. توفیق در پی پیدا کردن اسی علی را می کشد، و همین باعث می شود تا اسی به پیشنهاد رعنا برای از بین بردن توفیق جواب مثبت بدهد.آنها به ترفندی توفیق را از خانه اش بیرون می کشند و اسی او را وامی دارد تا پول رعنا و حق خودش را بدهد. اما در لحظه آخر در دفتر میان آنها درگیری به وجود می آید و نهایتاً توفیق به دست رعنا کشته می شود. اسی به رعنا می گوید که با برداشتن پول ها به جایی دور بروند، اما در نهایت متوجه می شود که رعنا او را فریب داده، و رعنا و دکتر زن و شوهر هستند. دکتر قصد کشتن اسی را دارد اما گلوله به رعنا می خورد. اسی دکتر را می کشد. قصد کشتن رعنا را هم دارد اما نهایتاً پشیمان می شود و ساک پول را برمی دارد تا فرار کمد ولی با شلیک نیروهای پلیس کشته می شود

نکاتی درباره فیلم باج خور

جلسه پرسش و پاسخ فيلم باج خور با حضور سه تن از عوامل آن با اجراي محمدتقي فهيم پنج شنبه شب در سينما استقلال برگزار شد. فرزاد موتمن كارگردان فيلم در ابتداي جلسه گفت: من خاطره خيلي خوبي از جلساتي مطبوعاتي كه قبلا براي فيلم هايم برگزار مي شد ندارم؛ عوامل فيلم را با خودم مي آورم و به خاطر تعداد كم شركت كنندگان كه گاهي از تعداد خود ما هم كمتر بودند، جلوي اعضاي گروهم خجل مي شدم. به خاطر همين در اين جلسه تصميم گرفتيم با تعداد كم بياييم و هر كه هم كه خواست بيايد گفتم نيايد. اين جلسات اگر مختصرتر با دو سه نفر از عوامل اصلي باشد بهتر است. وي درباره فيلم گفت: باج خور با دو فيلم قبلي من متفاوت است و ويژگي آن رفت و آمد بين فرم هاي نو، كهنه و كلاسيك بود. بعد از جشنواره پارسال فكر كردم سينماي ايران بايد با چه فيلم هايي گذران كند. سينماي ايران آن قدر با من مهربان بود كه بتوانم دو فيلم كاملا شخصي بسازم. احساس بدهكاري به سينماي ايران مي كردم و ديني داشتم كه بايد ادا مي كردم. وي تصريح كرد: ساخت باج خور از طرف تهيه كننده به من پيشنهاد شد و من مثل پروژه اي سفارشي با آن برخورد كردم؛ سعي كردم جوري باشد كه هم به اصول خودم پايبند باشم و هم خواسته هاي تهيه كننده را برآورد كنم. موتمن اظهار داشت: من دوست ندارم يك خط را در سينما بگيرم و بروم؛ من دوست دارم همه نوع ها را تجربه كنم كه اين كار يك كارگردان مولف نيست؛ من هم مولف نيستم. من يك تكنسين و مكانيك سينما هستم. اصلا سينماي ما هم در حدي نيست كه مولف داشته باشد. تقريبا همه ما به يك اندازه هستيم. اعتقادي هم به تاليف ندارم، من قرار نيست هميشه شب هاي روشن يا هفت پرده را بسازم. وي افزود: براي سينماي ايران هفت پرده و شب هاي روشن ضروري است؛ اين فيلم ها تجربياتي در اختيار سينماي ايران مي گذارند كه كل بدنه سينما مي توانند از آن استفاده كنند. نيكي كريمي بازيگر فيلم دليل بازي خود در باج خور را متفاوت بودن نقشش خواند و گفت: موتمن را مي شناختم و مي دانستم كه كارگردان متفكري است. شب هاي روشن را هم از او ديده بودم و به خاطر يك نوع سينمايي كه تا به حال كار نكرده بودم در اين فيلم حضور پيدا كردم؛ اما بيشتر دوست داشتم يكي از نقش هاي فيلم هاي قبلي موتمن را كار مي كردم. وي افزود: اين فيلم اصلا گيشه اي صرف نيست. باج خور فيلمي حساب شده و مهم در سينماي ايران است و نشان مي دهد اگر بخواهيم مي توانيم با ايده هايمان يك فيلم خوب بسازيم؛ فيلمي است كه مي تواند نشان دهد كارگردان چقدر قوه تخيل دارد. كريمي در جواب سوالي درباره چگونگي رسيدن به اين نقش گفت: من با اين نقش آشنائي نداشتم؛ هر چه فيلم كه شخصيت فن فتال و زن مرگبار داشت ديدم و كتابي هم درباره اين شخصيت ها خواندم. از لحاظ روانشناسي هم با روانكاري صحبت كردم؛ فهميدن اين ها چنان زجري در كودكي كشيده اند كه همه را زجر مي دهند. وي تصريح كرد: اين زن فقط يك جا اشتباه مي كند كه عاشق مي شود؛ ماجراي بچه دار نشدن زن را در فيلمنامه دوست داشتم و اين با فن فتالي كه ديده بودم فرق مي كرد. كريمي معتقد است: بعد از 14 سال حضور در سينما و بازي در بيش از 20 فيلم، لذت بخش ترين خاطره ها را در باج خور داشتم. سودابه خسروي طراح چهره پردازي فيلم گفت: گريم خانم كريمي مطابق نقش بود؛ اين زن نمي توانست ساده و معصوم باشد و در اولين مرحله معصوميت چهره ايشان را شكستم و اين لازم بود. موتمن بهترين صحنه هاي فيلم را چرخيدن ماشين در پاركينگ خواند و گفت: احساس مي كردم اين جنبه ها درست از جنس كارهاي من باشد. وي درباره سيگار كشيدن شخصيت هاي فيلم گفت: ما خيلي از چيزهايي كه لازمه فيلم هاي جنايي است را نمي توانستيم نشان دهيم؛ فقط حلقه دود سيگار باقي ماند كه با اصرار به فارابي گفتيم حذف نشود. اين صحنه ها لازمه فيلم جنايي است و فكر نمي كنم صحنه هاي سيگار فيلم ايراد داشته باشد. وي درباره پايان بندي فيلم اظهار داشت: باج خور يك تراژدي است و بايد در آن همه كشته مي شدند. موتمن در پايان جلسه گفت: دوست دارم جايي بين باج خور و هفت پرده حركت كنم و باز هم غافلگير مي شويد؛ چون شبيه باج خور را ديگر نخواهم ساخت

کارگردان فیلم باج خور

فرزاد موتمن متولد سال 1336 در تهران است. وی از سال 1378 به فیلمسازی مشغول است و همزمان در دانشگاه سوره به تدریس می پردازد. از مهمترین آثار فرزاد موتمن در سینما می توان به « شب های روشن » اشاره کرد که در ایران طرفداران زیادی دارد.

فرزاد موتمن