خلاصه داستان فیلم نمور
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «تالاب رو از زندگی من نقاشی کردند، لجن زار و نمور.»
نکاتی درباره فیلم نمور
نمور، یعنی فاجعه یک کارگردان که خود نمی داند دارد چه کار می کند؛ انگار احساس کرده که می تواند با تیم بازیگری عجیبش تغییر بزرگی در کارنامه هنری خود به وجود آورد اما نتیجه چیزی جز خودزنی و سر دواندن بیخودی نیست. قبل از تماشای فیلم نمور فکر می کردم این فیلم نقطه عطف کاری داود بیدل و حتی باقی عوامل محسوب می شود. داود بیدل کارگردانی که شاید نام او را از فیلم روزگاری عشق و خیانت بشناسید؛ تا پیش از این سابقه درخشانی در مقام کارگردانی فیلم بلند نداشته و بیشتر در زمینه ساخت سریال تلویزیونی فعالیت می کرده که باز هم موفقیت خاصی کسب نکرده.نمور را می توان نتیجه رسیدن بیدل به یک تجسم ذهنی خاص دانست که البته این تجسم هیچ کمکی به او برای موفقیت فیلمش نمی کند. سابقه کارگردانی او نشان می دهد که به تولید آثار ملی با مضمون های سیاسی علاقه دارد. اما فیلم نمور نشان داد که او وجه دراماتیک بودن روایت را دوست دارد و این است که او را به هیجان در می آورد.آن هم نه صرفا یک درام ساده، بلکه درامی که در قالب روابط انسانی ایجاد می شود؛ روابطی که پر از دروغ و خیانت است. درست مثل سریال های ترکیه ای.فیلم روزگاری عشق و خیانت یک داستان درام را در دل یک ماجرای سیاسی جا داده و با اینکه کلیت فیلم با مضمون های سیاسی و اهداف ملی مزین شده، اما هویت واقعی بیدل در دل وجه درام این فیلم است.این موضوع را می توان از انتخاب فیلمنامه ای از نوشین معراجی بیشتر درک کرد. نوشین معراجی پیش از فیلم نمور، فیلم کوتاه برادر را کارگردانی کرد که خودش هم فیلمنامه آن را نوشته بود. تنها با دیدن این فیلم کوتاه می توان مشاهده کرد که روابط انسانی از دغدغه های فیلمنامه نویس است؛ روابطی که در قالب درام جا داده می شود. این دقیقا موضوع فیلم نمور است.و اما می رسیم به نقطه امیدبخش این فیلم (لا اقل برای من ) قبل از تماشای آن؛ محمدرضا علیمردانی. بیدل احساس کرد که می تواند از وجه پنهان بازی یک بازیگر برای فیلم خود استفاده کند؛ یا حداقل نشان داد که از پذیرفتن ریسک آن ابایی ندارد.علیمردانی سابقه درخشانی در صداپیشگی شخصیت های کارتونی دارد و اخیرا در زمینه مجری گری و شو رانری درخشش چندان مقبولی به دست آورده. اصلی ترین دلیلی که باعث شد قبل از دیدن فیلم نمور، برای آن هیجان زده باشم، تماشای بازی درام علیمردانی بود. علیمردانی نشان داد که می تواند در موقعیت های مختلف شخصیت های متفاوتی از خودش ارائه دهد.به عنوان مثال، تفاوت مجری گری او در رئالیتی شو شب های مافیا و تاک شو چهل تیکه، از زمین تا آسمان است. هرچند نمی توان این موضوع را به مهارت بازیگری او ربط داد، اما نشان می دهد که علیمردانی توانایی بالایی در خلق شخصیت، متناسب با حال و هوای سناریو را دارد. احتمالا این مهارت در حرفه اصلی او یعنی صداپیشگی ریشه دارد. اینکه بتواند متناسب با حال و هوای انیمیشن و شخصیت، یک شخصیت دیگری خلق کند که حتی شاید از لحاظ روانی با شخصیت اصلی انیمیشن کلی تفاوت داشته باشد.اما حالا از بحث سابقه عیلمردانی فاصله بگیریم و بریم سراغ بازی او در فیلم نمور. به معنای واقعی بازی به شدت ناامید کننده ای از علیمردانی دیدم. مهم ترین نقطه ضعف او در بازیگری اش دیالوگ هایی است که می گوید. البته این تا حدودی تقصیر نویسنده است که دیالوگ های به شدت سطحی و احمقانه روی کاغذ آورده که ارزش روایی ندارد.اما با این حال، انتظار داشتم علیمردانی این دیالوگ ها را بهتر به زبان بی آورد و مهارت خودش را در فن بیان نشان دهد.اکت کلی او حرکات بدنی اش با اینکه کمی اغراق آمیز است اما قابل قبول است، شاید اگر کمتر حرف می زد و بیشتر بازی می کرد، نتیجه چیز بهتری می شد.اما بیایید همه تقصیر ها را گردن علیمردانی نندازیم؛ شخصیت داوود که علیمردانی آن را بازی می کند، زیاد شخصیت عمیق و منطقی نیست. در واقع تکلیفش با خودش مشخص نیست و نمی داند از این زندگی چه می خواهد. این سردرگمی شاید هم جزوی از شخصیت او است اما خوب بهش پرداخته نشده و نتیجه یک شخصیت بی منطق است که بیخودی عصبی می شود و زود هم تغییر حالت می دهد.بهاره کیان افشار بازیگری است که خودش را در قید و بند یک سبک بازی زندانی کرده است. او که از سریال عاشقانه به محبوبیت رسید، تا این اواخر که در سریال حرفه ای به ایفای نقش می پردازد، یک سبک بازیگری را با خودش حمل می کند و ظاهرا قصد تغییر مسیر ندارد.امید داشتم تا بیدل بتواند وجه دیگری از بازی کیان افشار را از او بگیرد، اما ظاهرا موفق نشده و یا حداقل تلاشی نکرده تا کلیشه او را بشکند. بنابراین این بازیگر چیز جدیدی در فیلم نمور به مخاطب ارائه نکرده و میشه گفت همان چیزی است که تا پیش از این در سریال های نمایش خانگی از جمله عاشقانه، گلشیفته و حرفه ای ارائه داده بود.متاسفانه همین موضوع برای نسیم ادبی اتفاق افتاده و او هم مانند بهاره کیان افشار، درگیر کلیشه بازی های قبلی خود شده و هنوز نتوانسته از این کلیشه رها شود. البته گاهی داشتن یک سبک خاص در بازیگری می تواند به نفع بازیگر باشد؛ اما به شرطی که با هر بار بازی کردن آن نقش، آن سبک را به تکامل برساند.حضور باربد بابایی در این فیلم از اتفاقات بحث برانگیزی بود که ریسک پذیر بودن بیدل را بیشتر نشان می دهد. اما بازهم داود بیدل اشتباه کرده و نتوانسته آن ذهنیتی که از بازی باربد بابایی داشته را به مخاطب عرضه کند.باربد بابایی به واسطه مجری گری، پرسونای خاصی را در کار هایش ثبت کرده و شکستن این پرسونا هم برای مخاطب و هم برای خودش کار سختی است.اما فاجعه آن جایی است که باربد بابایی نقشی را بازی می کند که وابسطه به مهارت های بازیگری است. یعنی نیاز دارد تا هرچه دارد رو کند تا آن نقش منطقی جلوه کند.سمیرا حسن پور با بازی متفاوت خود، تنها بازیگر با مهارت فیلم نمور حساب می شود. خوشبختانه او مثل بهاره کیان افشار یا نسیم ادبی درگیر سبک خاصی نشده و به راحتی از پس نقشش بر آمده. بازی او نه اغراق آمیز است و نه بسیار خشک ساده، بلکه یک بازی کم نقص است.روایت فیلم نمور، برگرفته از ایده های سریال های ترکی است که این روز ها متاسفانه در بین بعضی کارگردان ها رواج یافته تا در این سبک به سریال سازی و فیلم سازی بپردازند. البته هر کارگردانی سبک خودش را دارد، مهم این است که بتواند از پس آن بر بیاید.به گفته کارگردان، فیلم نمور در مورد روابط انسانی است؛ اما اصلا این فیلم به پیچیدگی این روابط نپرداخته و بیشتر حالت شوخی دارد؛ گویا کارگردان مخاطب ها را دست کم گرفته و این نوعی توهین به مخاطب است.روایت یک خط مستقیم و سر راست ندارد و بی دلیل مخاطب را علاف می کند. تا اواسط فیلم منتظر بودم تا داستان اصلی آغاز شود و اواخر فیلم تازه داستان اصلی و حرف خودش را بیان می کند. این یعنی فیلم نمور ساختار منسجمی ندارد و خود کارگردان هم با سرسری گرفتن پایان بندی فیلم این را می داند.اطلاعات فرعی برای اینکه مخاطب در جریان قرار بگیرد بسیار ساده و احمقانه و در قالب دیالوگ های بی ارزش ارائه می شوند؛ نتیجه اینکه کارگردانی بسیار ضعیف و بی در و پیکر است.درونمایه فیلم شاید در ذهن نویسنده با ارزش باشد و قابل روایت باشد، اما در پرده سینما جایی ندارد یا حداقل در انتقال آن بسیار ناموفق عمل کرده است.فیلم می خواهد بگوید که دروغ ها برای روابط مانند سم عمل می کند که بالاخره یه روز مجبور به نوشیدن آن می شوید. اما اصلا اینطور بیان نمی شود. این دروغ ها هیچ عاقبتی برای کسی نداشت و کسی ضرری ندید و در پایانی که سرهم بندی شد کل درونمایه ای که از ابتدا نویسنده آن را ساخته بود یکباره فرو ریخت.تنها عنصری که فیلم نمور را قابل تحمل می کند، تصاویر و فیلمبرداری هنری آن است. بدون شک دیدن تصاویر هنری از محیط های زیبا و چشم نواز، تنها چیزی است که خستگی مخاطب را برطرف می کند و فیلم را قابل دیدن می کند.حتی ترتیب قرار گیری شخصیت ها و میزانسن نیز هنری و قابل قبول است. ولی متاسفانه این هنر در دل فاجعه روایت هدر رفته.فیلم سینمایی نمور، حاصل ریسک پذیری در عین نداشتن تجربه لازم است. روایتی دارد که تنها در همان دقایق فیلم مخاطب را کمی درگیر می کند و به محض شروع عنوان بندی پایانی زود فراموش می شود و از یاد می رود.
کارگردان فیلم نمور
داود بیدل متولد تهران کارگردان سینما و تلویزیون است. او فارغ التحصیل رشته تدوین از دانشگاه جامع علمی کاربردی است. وی فعالیت سینمایی خود را از سال 1392 با فیلم روزگاری عشق و خیانت آغاز کرد. داوود بیدل علاوه بر سریال در قصه ها زندگی می کنند، سال 1396 سریال راه و بیراه را کارگردانی کرده است. داوود بیدل علاوه بر کارگردان به عنوان نویسنده نیز در سینما و تلویزیون فعالیت داشته است. مهم ترین اثر داوود بیدل در حرفه ی نویسنده، فیلم روزگاری عشق و خیانت است.
ساير عوامل فیلم نمور
کارگردان: داوود بیدل، تهیه کننده: یاسر جعفری، مجری طرح و سرپرست گروه کارگردانی: ایمان یزدی، نویسنده: نوشین معراجی، برنامه ریز: الناز کریمی، مدیر تولید: امیر اسکندری، مدیر فیلمبرداری: مهدی ایل بیگی، مدیر صدابرداری: امید عاشوری، طراح گریم: امید گل زاده، طراح صحنه:امین جهانی، نویسنده: نوشین معراجی، برنامه ریز: الناز کریمی، مدیر تولید: امیر اسکندری، مدیر فیلمبرداری: مهدی ایل بیگی، مدیر صدابرداری: امید عاشوری، طراح گریم: امید گل زاده، طراح صحنه:امین جهانی، نویسنده: نوشین معراجی، برنامه ریز: الناز کریمی، مدیر تولید: امیر اسکندری، مدیر فیلمبرداری: مهدی ایل بیگی، مدیر صدابرداری: امید عاشوری، طراح گریم: امید گل زاده، طراح صحنه:امین جهانی، طراح لباس: زهره سلطانی، منشی صحنه: سمیه شهرابی، مدیر تدارکات: محسن دیانت، عکاس: حسن شجاعی.
مشخصات فیلم نمور
- ژانر :خانوادگی،اجتماعی
- زبان : فارسی
- امتیاز IMDb: امتیاز 0 از 10