میزان و نحوه مصرف راساژیلین

اطلاعات دارویی راساژیلین

علت بیماری پارکینسون هنوز مشخص نیست اما علائم رعشه و گرفتگی عضلانی به دلیل کمبود یک ماده شیمیایی در مغز به نام دوپامین است. راساژیلین ( رازاگیلین ) با افزایش دوپامین مغز سبب کاهش علائم می شود. رازاگیلین ممکن است به صورت تنها و یا به همراه سایر داروها که حاوی ترکیب لوودوپا هستند برای درمان بیماری پارکینسون تجویز شود. وقتی که این دارو با سایر داروها تجویز می گردد می توانند سبب کنترل علائم در زمانی شود که اثر سایر داروها رو به افول می نهد. به این مسائل تغییرات انتهای دوز گفته می شود.

قبل از مصرف راساژیلین

اگر به این دارو حساسیت دارید نباید از آن استفاده کنید. در صورت مصرف دارو های مهار کننده MAO در ۱۴ روز اخیر از راساژیلین استفاده نکنید چرا که تداخل دارویی خطرناکی ممکن است رخ دهد. دارو های مهار کننده MAO عبارتند از ایزوکربوکساید، لاینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، راساژلین، سلژلین و ترانیل سیپرومین. بعد از قطع این دارو نیز ۱۴ روز صبر کنید و بعد دارو های مهار کننده MAO را مصرف کنید. بعضی از دارو ها همزمان با راساژیلین باعث عوارض جانبی ناخواسته ای می شوند. در شرایط زیر پزشک شما برنامه درمانی شما را تغییر می دهد:

• مصرف سیکلوبنزاپارین (یک شل کننده عضلانی)
• مصرف دکسترومتورفان
• مصرف مپریدین
• متادون
• ترامادول

برخی از داروها می توانند با این دارو تداخل داشته باشند و یک شرایط جدی به نام سندروم سروتونین ایجاد کنند. مطمئن باشید پزشک شما می داند که شما داروهای مخدر، محصولات گیاهی یا داروهای افسردگی، بیماری روانی، بیماری پارکینسون، سردرد میگرنی، عفونت جدی یا دارو جلوگیری کننده از تهوع و استفراغ استفاده می کنید. اگر موارد زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید:

• فشار خون بالا یا فشار خون پایین
• بیماری کبدی و کلیوی
• مصرف سیپروفلوکساسین (و آنتی بیوتیک ها)

بیماران دارای پارکینسون بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پوست هستند. علائم سرطان را از پزشک خود سوال کنید تا در صورت بروز متوجه شوید.

موارد مصرف راساژیلین

راساژیلین به تنهایی و یا همراه با داروهایی دیگر نظیر کاربی دوپا-لوودوپا برای درمان علایم بیماری پارکینسون استفاده میشود. این دارو در بهبود علایمی مانند لرزش، سختی عضلات و مشکلات حرکتی موثر است. راساژیلین همچنین موجب کاهش مدت زمان ادامه یافتن علایمی نظیر کندی در حرکات بدن و سفتی عضلات میشود. راساژیلین در گروهی از دارو ها که موسوم به مهارکنننده های مونو آمین اکسیداز هستند دسته بندی میشود. این دارو با افزایش دادن میزان موادی مانند دوپامین، سروتونین و نور اپی نفرین در مغز عمل میکند. به نظر میرسد منشاء بیماری پارکینسون سطوح پایین دوپامین در بدن باشد.

نحوه مصرف راساژیلین

1. این دارو میتواند همراه غذا یا بدون آن مصرف شود.
2. در صورت فراموش کردن مصرف دارو از مصرف داروی فراموش شده اجتناب کنید و استفاده از دارو را طبق برنامه پیش ببرید
3. از مصرف دو قرص در یک نوبت مصرفی خودداری کنید.

نکات قابل توصیه راساژیلین

• از رانندگی و انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند تا زمانی که اثر دارو بر هوشیاری شما مشخص نشده است خودداری کنید.
• برای جلوگیری از عدم تعادل و به زمین افتادن از جای خود آهسته بلند شوید و در بالا و پایین رفتن از پله ها احتیاط کنید.
• از قطع مصرف ناگهانی داروی راساژیلین بدون تجویز پزشک خودداری کنید.
• از مصرف برخی موادغذایی نظیر پنیر و شراب قرمز همراه با این دارو خودداری کنید.مصرف همزمان میتواند منجر به عوارضی نظیر افزایش شدید فشارخون شود.
• بعضی افراد در حین انجام فعالیت های روزانه به خواب می روند.این عارضه تا یک سال پس از آغاز مصرف دارو می تواند رخ دهد.در صورت خواب آلودگی شدید به پزشک خود اطلاع دهید.
• فشارخون خود را مرتبا بررسی کنید.احتمال افزایش یا کاهش فشارخون وجود دارد.
• اگر مبتلا به بیماری فشارخون هستید قبل از مصرف هرگونه داروی بدون نسخه افزایش دهنده فشارخون نظیر داروهای ضدسرفه،سرماخوردگی، قرص های لاغری، محرک ها، ایبوپروفن و داروهای گیاهی با پزشک خود مشورت کنید.
• معاینات پوستی برای بررسی ابتلا به ملانوما انجام شود.
• قبل از مصرف الکل با پزشک خود مشورت کنید.
• در صورت بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.

شیوه صحیح نگهداری راساژیلین

1. در دمای اتاق و محیط خشک نگهداری شود. از قرار دادن دارو در مکان های مرطوب مانند حمام اجتناب کنید.
2. راساژیلین را در مکانی امن و به دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری کنید.
3. در مورد نحوه صحیح دور انداختن داروی بلا استفاده با دکتر داروساز مشورت کنید.
   موارد منع مصرف و تداخل دارویی راساژیلین