مهارکنندههای توپوایزومراز(به انگلیسی: Topoisomerase inhibitor) ترکیبات شیمیایی هستند که عملکرد توپوایزومرازها را مسدود میکنند. (توپوایزومراز I و II)، آنزیمهایی هستند که تغییرات در ساختار DNA را با کاتالیز فرایند شکستن و اتصال مجدد ساختار فسفودیاستر رشتههای DNA در چرخه سلولی عادی، کنترل میکنند. در سالهای اخیر، توپوایزومرازها به عنوان هدف در شیمی درمانی سرطان مورد توجه قرا گرفتهاند. تصور میشود که مهارکنندههای توپوایزومراز مرحله لیگاز شدن چرخه سلولی را مسدود میکنند و باعث ایجاد وقفههای تک و دو رشتهای میشوند که به یکپارچگی ژنوم آسیب میرسانند. این وقفهها، متعاقباً منجر به آپوپتوز و مرگ سلولی میشود. مهارکنندههای توپوایزومراز همچنین میتوانند به عنوان عوامل ضد باکتری عمل کنند. ایرینوتکان یک مشتق آلکالوئیدیی camptothecin است که از camptotheca acuminata حاصل میشود. مشتقات camptothecin مهار کنندههای آنزیم توپوایزوماز I هستند و بنابراین به صورت اختصاصی در فاز S در همانند سازی DNA دخالت میکنند و از سنتز اسیدنوکلئیک جلوگیری میکنند.
به تاریخ انقضای داروی ایرینوتکان توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمامشده است، از آن مصرف نکنید.
هرگز داروی Irinotecan را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
تداخل دارویی ایرینوتکان را چک کنید و اگر در حال استفاده از دارویی هستید که با این دارو تداخل دارد، با پزشک خود راجع به استفاده از داروهایتان مشورت نمایید.
تداخلات رده X (پرهیز): ب.ث.ژ (داخل مثانهای)، مهارکنندهها و القاکنندههای قوی CYP3A4، کلادریبین، کانیواپتان، دیپیرون، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، ایدلالیسیب، لاسمیدیتان، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، تاکرولیموس (موضعی)، ساسیتوزومب گوویتکان، اوپاداستینیب، واکسن (زنده)، مهارکنندههای UGT1A1، گیاه علف چای
کاهش اثرات داروها توسط ایرینوتکان: ب.ث.ژ (داخل مثانهای)، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، لنوگراستیم، لیپگ فیلگراستیم، نیولومب، پیدوتیمود، سیپولوسل-تی، واکسن آبله و آبله میمونی (زنده)، واکسن (زنده)، واکسن (غیرفعال)، ترتوموتید
کاهش اثرات ایرینوتکان توسط داروها: القاکنندههای قوی و متوسط CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، اکیناسه، اردافتینیب، ایوسیدنیب، مهار کننده های P-gp/ABCB1، ریفابوتین، ریفاپنتین، گیاه علف چای، ساریلومب، سیلتوکسیمب، تنباکو (دودکردن)، توسیلیزومب
افزایش اثرات داروها توسط ایرینوتکان: باریسیتینیب، کلوزاپین، دفریپرون، فینگولیمود، لفلونومید، ناتالیزومب، اوزانیمود، ساسیتوزومب گوویتکان، سیپونیمود، توفاسیتینیب، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)
افزایش اثرات ایرینوتکان توسط داروها: آپرپیتانت، کلرامفنیکل (چشمی)، کلادریبین، کلوفازیمین، کانیواپتان، مهارکنندههای قوی و متوسط CYP3A4، دوولیسیب، دنوزومب، دیپیرون، دولیسییب، الترومبوپگ، اردافتینیب، فوس آپرپیتانت، فوس نتوپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، جمفیبروزیل، ایدلالیسیب، لاروترکتینیب، لاسمیدیتان، مزالامین، نتوپیتانت، اوکرلیزومب، پالبوسیکلیب، پالیفرمین، مهارکننده های P-gp/ABCB1، پیمکرولیموس، پرومازین، رانولازین، رفلومیلاست، تاکرولیموس (موضعی)، تریفلونامید، تولواپتان، تراستوزومب، مهارکنندههای UGT1A1
در مصرف همزمان ایرینوتکان با سایر داروهای ضد نئوپلاسم، احتمال افزایش اثرات جانبی همچون سرکوب مغز استخوان و اسهال وجود دارد و لازم است بیمار از نزدیک پیگیری شود. این دارو را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک، مصرف نکنید.