موارد منع مصرف و تداخل دارویی دیزوپرامید

موارد منع مصرف داروی دیزوپرامید

• به تاریخ انقضای داروی دیزوپرامید توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.

• هرگز داروی دیزوپرامید را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.

چنانچه شرایط یا بیماری خاصی دارید، قبل از تجویز این دارو، پزشک را مطلع سازید. به ویژه اگر شرایط زیر را دارید:

• حساسیت به این دارو یا دیگر داروها و مواد

• بارداری یا قصد باردار شدن

• شیردهی

• سالخوردگان

• بیماری، نارسایی یا ریتم غیرطبیعی قلب

• پایین بودن فشار خون

• پایین بودن پتاسیم خون

• عدم تعادل الکترولیت

• مشکلات کبدی

• مشکلات کلیوی

• مشکلات پروستات

• دیابت

• گلوکوم (افزایش فشار چشم)

• پورفیری (بیماری ارثی خونی نادر)

• میاستنی گراویس (ضعف عضلانی)

تداخل دارویی دیزوپرامید

• تداخلات رده X (پرهیز): آکلیدینیوم، آجمالین، سیمتروپیوم، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، کانیواپتان، دمپریدون، الوکسادولین، انترکتینیب، فکسینیدازول، فینگولیمود، فلوپنتیکسول، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، جمی‌فلوکساسین، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، ایدلالیسیب، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، ایتراکونازول، کتوکونازول (سیستمیک)، لفامولین، فراورده‌های حاوی لووفلوکساسین (سیستمیک)، موکسی‌فلوکساسین (سیستمیک)، لوسولپیرید، نیلوتینیب، اوکساتومید، پیموزاید، پیپراکین، پوساکونازول، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، پروبوکول، داروهای ضد آریتمی کلاس IA طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، داروهای ضد آریتمی کلاس III طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، کوئتیاپین، روفناسین، ریبوسیکلیب، ساکویناویر، اسپارفلوکساسین، تلیترومایسین، تیوریدازین، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم، وراپامیل

• کاهش اثرات داروها توسط دیزوپیرامید: مهارکننده‌های استیل کولین استراز، عوامل معده روده ای (پروکینتیک)، ایتوپرید، لووسولپیرید، نیتروگلیسیرین، سکرتین

• کاهش اثرات دیزوپیرامید توسط داروها: مهارکننده‌های استیل کولین استراز، القاکننده‌های قوی و متوسط CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافتینیب، اتراویرین، فوس فنی‌توئین، میتوتان، فنوباربیتال، فنی‌توئین، کینولون ها، ریفامپین، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب

• افزایش اثرات داروها توسط دیزوپیرامید: آجمالین، آمیودارون، آمی‌سولپراید، داروهای آنتی کولینرژیک، آزیترومایسین (سیستمیک)، بتابلاکرها، فراورده‌های حاوی کانابینوئید، سریتینیب، کلروکین، سیمتروپیوم، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، کلوفازیمین، کلوزاپین، کریزوتینیب، داساتینیب، دمپریدون، فراورده‌های حاوی دوکسپین، دروپریدول، الوکسادولین، اریترومایسین (سیستمیک)، اس سیتالوپرام، فلکاینید، فلوپنتیکسول، فوس فنی‌توئین، گادوبنات دی مگلومین، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، هالوفانترین، هالوپریدول، داروهای کاهش‌دهنده قندخون، اینوتوزومب اوزوگامایسین، لاکوزامید، لیدوکائین (سیستمیک و موضعی)، لوفکسیدین، متادون، میدوستائورین، میرابگرون، موکسی‌فلوکساسین (سیستمیک)، نیلوتینیب، الانزاپین، اندانسترون، آگونیست‌های اوپیوئیدی، اوسیمرتینیب، پنتامیدین (سیستمیک)، پیلسیکاینید، پیموزاید، پیپراکین، پتاسیم کلرات، پتاسیم سیترات، پروبوکول، داروهای ضد آریتمی کلاس IA طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، داروهای ضد آریتمی کلاس III طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، داروهای ضد آریتمی متفرقه طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، کوئتیاپین، راموسترون، روفناسین، ریبوسیکلیب، ریسپریدون، سدیم استیبوگلوکونات، اسپارفلوکساسین، تیازید و دیورتیک‌های شبه تیازیدی، تیوریدازین، تیوتروپیوم، توپیرامات، ومورافنیب، وریکونازول

• افزایش اثرات دیزوپیرامید توسط داروها: آکلیدینیوم، آجمالین، آمانتادین، آندروژن‌ها، داروهای ضد دیابت، اپرپیتانت، بتابلاکرها، فراورده‌های حاوی سم بوتولینوم، سریتینیب، کلرال بتائین، کانیواپتان، کریزوتینیب، مهارکننده‌های قوی و متوسط CYP3A4، دوولیزیب، انکورافنیب، انترکتینیب، اردافتینیب، اریترومایسین (سیستمیک)، فکسینیدازول، فینگولیمود، فلوکونازول، فوس اپرپیتانت، فوس نتوپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، جمی‌فلوکساسین، گیلتری‌تینیب، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، گیاهان کاهش‌دهنده قندخون، ایدلالیزیب، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، ایتراکونازول، کتوکوکونازول (سیستمیک)، لاروترکتینیب، لفامولین، فراورده‌های حاوی لووفلوکساسین (سیستمیک)، لورازیدون، قارچ مایتک، میانسرین، میفپریستون، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز، نتوپیتانت، اوکساتومید، پالبوسیکلیب، پگ‌ویزومانت، پوساکونازول، پراملینتید، پروپافنون، پروتیونامید، داروهای طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط- پرهیز)، داروهای طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط- احتیاط)، مهارکننده‌های کیناز طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، کینولون‌ها، سالیسیلات‌ها، ساکوییناویر، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، سیمپرویر، استریپنتول، تلیترومایسین، اومکلیدینیوم، وراپامیل