فاکتور 7 (Factor VIIa) برای درمان و پیشگیری از خونریزی در افراد مبتلا به بیماری های هموفیلی نوع آ یا ب، سطح پایین فاکتور 7 و اختلال انعقادی گلانزمن استفاده می‌شود. مبتلایان به این بیماری، همواره در خطر خونریزی طولانی مدت در پی بروز آسیب یا جراحی و خونریزی داخلی به خصوص در مفاصل و عضلات هستند. افراد توجه داشته باشند که قبل از تجویز فاکتور 7 الف، درمورد حساسیت‌ها و سوابق ابتلا به بیماری های مختلف از جمله مشکلات قلبی، عفونت خونی و اختلالات خونریزی یا لخته را به پزشک خود اطلاع دهند. همچنین، رعایت موارد احتیاطی در مصرف این دارو الزامی است. مصرف این دارو در کنار مزایایی که دارد، ممکن است باعث ایجاد عوارضی شود که بسته به شدت عوارض، باید به پزشک گزارش داده شود. برخی از افرادی که از فاکتور 7_الف (Factor VIIa) استفاده می کنند، ممکن است درمعرض خطر لخته خون جدی و بروز سکته، آمبولی ریه و حمله قلبی باشند. لذا، درطول مصرف این دارو باید علائم ایجاد لخته خون مانند تنگی نفس، سرفه خونی، درد، تورم و ضعف دست یا پا را جدی گرفته و فورا به پزشک مراجعه کرد.
ترومبوز
در افراد با آلرژی شناخته شده به خرگوش
پروتئین‌های خرگوش یا سایر اجزای محصول
مواجهه می‌تواند منجر به واکنش شدید حساسیت شود.
تداخلات رده X (پرهیز): تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات داروها توسط فاکتور هفت-آ نوترکیب: تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات فاکتور هفت-آ نوترکیب توسط داروها: تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات داروها توسط فاکتور هفت-آ نوترکیب: تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات فاکتور هفت-آ نوترکیب توسط داروها: ضد مهارکننده کمپلکس انعقاد (انسانی)، فاکتور سیزده زیر واحد آ (نوترکیب)
تداخل با غذا: ذکر نشده است.
این دارو، یک درشت‌مولکول پروتئینی (گلیکوپروتئینی) است که با تکنولوژی دی‌ان‌ای نوترکیب و با استفاده از سلول‌های کلیه نوزاد همستر (بی اچ کی) تولید می‌گردد.
