سارکوم بافت نرم نوعی سرطان نادر است که در بافت همبند بروز میدهد. بافت همبند بافتی است که دیگر ساختار های بدن را احاطه، حمایت و به هم متصل میکند. این ساختارها شامل عضله، چربی، عروق خونی، اعصاب، تاندونها و پوشش مفاصل میشوند. بیش از 50 زیر شاخه از سارکوم بافت نرم وجود دارد. در حالی که برخی انواع بیشتر کودکان را مبتلا میکنند، برخی دیگر در بزرگسالان شیوع بیشتری دارند. از آنجایی که این تومورها ممکن است با دیگر انواع زوائد اشتباه گرفته شوند، تشخیص آن ها میتواند دشوار باشد. سارکوم بافت نرم میتواند در هر جایی از بدن بروز داده، اما بیشتر در دستها، پاها و شکم دیده میشود. با اینکه برداشت جراحی رایج ترین درمان است، امکان دارد بسته به نوع، اندازه، محل و میزان تهاجم تومور انجام پرتو درمانی و شیمی درمانی نیز به بیمار توصیه شوند.
به تاریخ انقضای داروی پازوپانیب توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمامشده است، از آن مصرف نکنید.
هرگز داروی Pazopanib را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
تداخل دارویی پازوپانیب را چک کنید و اگر در حال استفاده از دارویی هستید که با این دارو تداخل دارد، با پزشک خود راجع به استفاده از داروهایتان مشورت نمایید.
این دارو به دلیل خطر عوارض جانبی جدی نباید در کودکان به ویژه کمتر از 2 سال استفاده شود.
تداخلات رده X (پرهیز): ب.ث.ژ (داخل مثانهای)، مهارکنندههای BCRP/ABCG2، کلادریبین، کانیواپتان، القاکنندههای قوی CYP3A4، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، آب گریپفروت، آنتاگونیست های گیرنده هیستامینی H2، ایدلالیسیب، فراوردههای ایرینوتکان، لاپاتینیب، لاسمیدیتان، ناتالیزومب، مهارکنندههای P-gp/ABCB1، پیمکرولیموس، پیموزاید، مهارکنندههای پمپ پروتون، تاکرولیموس (موضعی)، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)، وکسیلاپرویر
کاهش اثرات داروها توسط پازوپانیب: ب.ث.ژ (داخل مثانهای)، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، نیوولومب، پیدوتیمود، سیپولوسل-تی، واکسن آبله و آبله میمونی (زنده)، ترتوموتید، واکسن (زنده)، واکسن (غیرفعال)
کاهش اثرات پازوپانیب توسط داروها: آنتیاسیدها، القاکنندههای متوسط و قوی CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، اکیناسه، اردافیتینیب، آنتاگونیست های گیرنده هیستامینی H2، ایووسیدنیب، القاکنندههای P-gp/ABCB1، مهارکنندههای پمپ پروتون، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب
افزایش اثرات داروها توسط پازوپانیب: باریسیتینیب، مشتقات بیسفسفونات ها، دوفتیلید، فینگولیمود، هالوپریدول، فراوردههای ایرینوتکان، لمبورکسانت، لومیتاپید، ناتالیزومب، نیمودیپین، پیموزاید، اوزانیمود، عوامل طولانی کنندهی فاصله QT (بیشترین خطر)، رپاگلینید، ساسیتوزومبگویتکان، سیپونیمود، توفاسیتینیب، تریازولام، آبروگپنت، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)، وینفلونین
افزایش اثرات پازوپانیب توسط داروها: آپرپیتانت، مهارکنندههای BCRP/ABCG2، کلادریبین، کلوفازیمین، کانیواپتان، مهارکنندههای متوسط وقوی CYP3A4، دنوزومب، دوولیسیب، اردافیتینیب، فوس آپرپیتانت، فوس نتوپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، آب گریپفروت، ایدلالیسیب، اینبلیزومب، لاپاتینیب، لاروترکتینیب، لاسمیدیتان، میفپریستون، نتوپیتانت، اوکرلیزومب، پالبوسیکلیب، مهارکنندههای P-gp/ABCB1، پیمکرولیموس، روفلومیلاست، سیمواستاتین، سولریامفتول، استریپنتول، تاکرولیموس (موضعی)، تافامیدیس، تولواپتان، تراستوزومب، وکسیلاپرویر
تداخل با غذا: در صورت مصرف همراه غذا AUC دارو افزایش (دوبرابر) می یابد. آب گریپفروت ممکن است غلظت و اثرات پازوپانیب را افزایش دهد. دارو با معدهی خالی و یک ساعت قبل یا 2 ساعت پس از غذا مصرف شود. توصیه به مصرف غذا و مایعات به میزان کافی شود (مگر در شرایطی که بیمار محدودیت در مصرف مایعات داشته باشد). ازمصرف همزمان با آب گریپفروت خودداری شود.
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.