اِم‌اِس Multiple Sclerosis که با نام اختصاریِ MS شناخته می‌شود، در سال 1868 توسط ژان-مارتن شارکو یک عصب‌شناس و استاد آسیب‌شناسی آناتومی اهل فرانسه توصیف شد. بیماری التهابی که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. غلاف میلین یک لایه پروتئینی روی رشته های عصبی است که این امر باعث افزایش سرعت هدایت پیام‌های الکتریکی در طول تار عصبی می‌شود. میلین افزون بر افزایش سرعت انتقال پیام‌های عصبی، وظیفه نگهداری از سلول‌های عصبی را نیز به عهده دارد. این آسیب‌دیدگی میتواند در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند اختلال ایجاد کند و باعث به وجود آمدنِ علائم و نشانه‌های زیادِ جسمی شود. ام‌اس به چند شکل ظاهر می‌شود و علائم جدید آن یا به صورت عودِ مرحله‌ای (به شکل برگشتی) یا در طولِ زمان (به شکل متناوب) اتفاق می‌افتد. اگرچه علت بیماری مشخص نیست اما مکانیزمِ اصلیِ آن آسیب زدن توسط سیستم ایمنی بدن یا اختلال در سلول‌های تولیدکنندهٔ غلافِ میلین است) بیماری خودایمنی هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به خود بدن را آغاز می‌کند (دلایل ارائه شده در مورد این مکانیزم‌ها شامل عوامل ژنتیکی (وراثت)، عوامل محیطی(عفونت)، نژاد و عوامل جغرافیایی و سایر بیماری‌ها است. معمولاً ام‌اس بر اساس نشانه‌ها و علائم و نتایج آزمایش‌های پزشکی تشخیص داده می‌شود. پیشترها درمانِ مشخصی برای ام‌اس وجود نداشت تا اینکه محققانِ کانادایی موفق به درمانِ آن شدند. درمان‌های موجود به منظور بهبود عملکرد بدن پس از هر حمله و جلوگیری از حملات جدید صورت می‌گیرد. این بیماری به‌طور معمول در سنین 20 تا 50 سالگی و در زنان حدود 2 برابر مردان اتفاق می‌افتد.
بارداری
ازدیاد حساسیت به این دارو یا ترکیبات موجود در آن
نارسایی کبدی شدید
زنان باروری که از روش های ضدبارداری موثر استفاده نمی‌کنند.
کلسترامین و زغال فعال مانع از جذب تریفلونومید می‌شوند.
مصرف هم زمان با سایر داروهای سرکوب کننده ایمنی خطر بروز عفونت را افزایش می‌دهد.
وارفارین: تری فلونوماید ممکن است غلظت سرمی وارفارین را کاهش دهد. لازم است در طول درمان کنترل‌های لازم انجام شود.
واکسن های زنده: ممکن است باعث فعال شده ویروس یا باکتری موجود در واکسن شود.
پیمکرولیموس و تاکرولیموس اثرات سمی تریفلونومید را افزایش می‌دهد.
این دارو در طول بارداری نباید مصرف شود، زیرا میتواند خطرات حادی برای جنین به همراه داشته باشد (مانند مشکلات مادرزادی، مرگ). لازم است که زنان بارور پیش از مصرف این دارو تست بارداری منفی داشته باشند. لازم است که به منظور پیشگیری از بارداری، زنان و مردانی که از این دارو استفاده می‌کنند در طول مصرف دارو و نیز تا زمانی که پزشک تعیین کرده است از روش‌های موثر کنترل بارداری استفاده کنند (مانند کاندوم، قرص‌های کنترل بارداری). ممکن است که پس از پایان مصرف این دارو، به منظور کمک به دفع سریع‌تر آن از بدن پزشک یک داروی دیگر هم برایتان تجویز کند. اگر باردار شده‌اید و یا فکر می‌کنید که باردار شده‌اید و یا اینکه باعث بارداری شده‌اید فورا پزشک را مطلع کنید.
