گلوکاگون، که با نام تجاری Baqsimi و دیگر نام ها فروخته می شود، یک داروی تجویزی و هورمون است. به عنوان یک دارو برای درمان قند خون پایین، مصرف بیش از حد مسدودکننده های بتا، مصرف بیش از حد مسدودکننده های کانال کلسیم و کسانی که دچار آنافیلاکسی هستند و با اپی نفرین بهبود نمی یابند، استفاده می شود. این دارو از طریق تزریق وریدی، عضلانی یا زیرجلدی تجویز می شود. گونه ای از این دارو جهت استعمال از بینی نیز موجود است. گلوکاگون در سال ۱۹۶۰ برای استفاده پزشکی در ایالات متحده تأیید شد. این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارد. این دارو شکل سنتز شده از هورمون گلوکاگون است. گلوکاگون در دسامبر ۲۰۲۰ به شکل داروی ژنریک در ایالات متحده در دسترس قرار گرفت.
موارد منع مصرف داروی گلوکاگون
- در فئوكروموسيتوم
- تومور ترشح كننده
- حساسیت شدید
- احتیاط در مصرف با سابقه تومور انسولينوم
تداخل دارویی گلوکاگون
- کاهش سرعت انتقال در دستگاه گوارش
- تداخلات رده X (پرهیز): تداخل قابل توجهی مشخص نشده است.
- کاهش اثرات داروها توسط گلوکاگون: داروهای ضد دیابت
- کاهش اثرات گلوکاگون توسط داروها: ایندومتاسین
- افزایش اثرات داروها توسط گلوکاگون: آنتاگونیست های ویتامین کا
- افزایش اثرات گلوکاگون توسط داروها: عوامل آنتی کولینرژیک
- تداخل با غذا: گلوکاگون ذخایر گلیکوژن را تخلیه می کند.
سخن آخر
گلوکاگون هورمونی است که هنگام افت غلظت گلوکز در خون از سلول های آلفای جزایر لانگرهانس لوزالمعده (پانکراس) ترشح می شود. عملکرد گلوکاگون برعکس انسولین موجب افزایش قند خون می شود. گلوکاگون یک پلی پپتید بزرگ است. این هورمون هم مانند انسولین به صورت پیش ساز ساخته شده و پس از تغییر و تحولاتی به هورمون بالغ تبدیل می شود. ترشح آن به وسیلهٔ هیپوگلیسمی (کاهش قند خون)، بعضی از اسیدهای آمینه، کاتکولامین ها تحریک شده و به وسیلهٔ هایپرگلیسمی (افزایش قند خون)، اسیدهای چرب، اجسام کتونی، سکرتین و سوماتواستاتین مهار می شود.
موارد منع مصرف و تداخل دارویی کینیدین
