موارد منع مصرف و تداخل دارویی تی اتیل پرازین

تداخلات دارویی تی اتیل پرازین

• تضعیف کننده های CNS از جمله باربیتورات ها
• اپیات ها
• الکل، آتروپین و ... :باعث تقویت اثر این دارو می گردد.

احتیاط مصرف تی اتیل پرازین

بعضی دارو ها را نمی توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی دارو ها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می گردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی تی اتیل پرازین ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

• در صورتی که باردار هستید و یا در صورتی که به نوزاد خود شیر می دهید.
• اگر بیماری قلبی-عروقی دارید.
• اگر مشکل کبدی یا کلیوی دارید.
• اگر مشکل دفع ادرار یا پروستات دارید.
• اگر سابقه بیماری صرع یا تشنج دارید.
• اگر بیماری گلوکوم چشم دارید.
• اگر به الکل یا مواد مخدر دیگری اعتیاد دارید.
• اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی دارید.

اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویزشده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.

هشدارها

• داروی تزریقی تی اتیل پرازین حاوی سدیم متا بی سولفیت است که ممکن است باعث ایجاد آلرژی و علائم آنافیلاکتیک شود و عوارض تهدید کننده حیات ایجاد کند.
• حساسیت مفرط به متابی سولفیت قابل پیش بینی نیست اما در افراد مبتلا به آسم احتمال بیشتری وجود دارد.
• در هنگام استفاده از این دارو جهت کنترل تهوع بعد از عمل جراحی , ممکن است بیمار در زمان ریکاوری دچار بی قراری و تضعیف سیستم عصبی مرکزی شود.
• علائم اکستراپیرامیدال شامل دیستونی, آکاتزی, دیس فاژی و .... ممکن است اتفاق بیفتد. برای درمان این عوارض دوز دارو باید کاهش یافته و درمان دارویی نیز انجام شود.
• قرص های تی اتیل پیرازین ممکن است حاوی ماده تارترازین باشند که آلرژی زا است و در برخی افراد علائم آسم را ایجاد میکند. معمولا افرادی که به آسپرین حساسیت دارند به این ماده نیز حساس هستند.
• در بیماران مبتلا به ساپرس مغز استخوان تنها در مواردی که منفعت مصرف دارو بیش از مضرات آن باشد باید مصرف شود.
• مجموعه ای از علائم بالقوه کشنده که گهگاه به سندرم بدخیم نورولپتیک ربط داده می شود در ارتباط با داروهای فنوتیازینی گزارش شده است . علائم بالینی این سندرم بدخیم عبارتند از : سختی عضلانی, تغییرات خلقی و شواهد ناپایداری اتونومیک ( ضربان قلب یا فشارخون نامنظم, تاکیکاردی, دیافورز و نامنظمی ضربان قلب). مدیریت این سندرم با قطع سریع داروی ایجاد کننده ودرمان علامتی سریع علائم سندرم می باشد. در خصوص دارو درمانی جهت درمان این بیماری, اتفاق نظر وجود ندارد.
• در صورت ایجاد افت فشارخون, نبایستی اپی نفرین استفاده شود چراکه اثرات آن توسط تی اتیل پرازین مسدود و حتی گاهی برعکس می شود. در صورت نیاز به یک داروی وازوپرسور, نوراپی نفرین یا فنیل افرین باید استفاده شود.
• ترکیبات فنوتیازینی با کاهش آستانه تشنج ممکن است در افراد مستعد باعث ایجاد تشنج شود. بنابراین در این افراد باید با احتیاط تجویز شود و در بیماران مصرف کننده داروی ضد تشنج , دوز داروی ضدتشنج باید افزایش یابد.
• از آنجایی که مصرف تی اتیل پرازین می تواند باعث خواب آلودگی و کاهش هوشیاری شود, بهتر است تا مشخص شدن اثرات دارو از رانندگی و انجام فعالیت های دقیق خودداری شود.

توصیه های دارویی تی اتیل پرازین

• تی اتیل پرازین را همراه با غذا و با یک لیوان پر آب یا شیر مصرف کنید.
• این دارو با مصرف الکل یا فرآورده های حاوی الکل مثل الگزیر تداخل دارویی دارد.
• از رانندگی و انجام کارهایی که به هوشیاری کامل نیاز است در ابتدای مصرف این دارو و تا هنگامی که اثرات این دارو برای شما مشخص شود خودداری کنید.
• در طول مصرف تی اتیل پرازین اگر عارضه جانبی در رابطه با دارو رخ داد به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

موارد منع مصرف و تداخل دارویی استرپتوزوسین