موارد منع مصرف وتداخل دارویی دفروکسامین

مصرف دفروکسامین در دوران بارداری و شیردهی

برای دارو های گروه C در دوران بارداری مطالعات در حیوانات نشان داده است که دارو های گروه C روی جنین اثرات جانبی دارد ولی مطالعات کافی در مورد انسان در دست نیست؛ با این حال منافع استفاده از دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد؛ یا هیچ گونه مطالعه ای در حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان موجود نیست.

مصرف در شیر دهی: ترشح دارو در شیر مشخص نیست، با احتیاط به کار رود.

هشدارها

سندرم دیسترس تنفسی حاد: در مواردی که دفروکسامین در دوز بالا برای درمان مسمومیت های شدید مصرف می شود ممکن است ایجاد شود.

اثرات شنوایی: وزوز گوش و کاهش شنوایی در فرکانس بالا گزارش شده است و در مدت مصرف طولانی, دوز بالا یا در افراد با سطح خونی پائین فریتین شایع تر است. این عارضه با تشخیص سریع و قطع درمان قابل برگشت است. افراد مسن در خطر بیشتری برای کاهش شنوایی هستند. به طور کلی در درمان های طولانی مدت نیاز به بررسی های دوره ای و دقیق شنوایی سنجی وجود دارد.

کندی رشد: دوز بالای دفروکسامین و سطح پایین فریتین همزمان, باعث ایجاد اختلالات رشد می شود و حتی ممکن است با قطع دارو نیز رشد طبیعی انجام نشود.

عفونت: بیماران با سطح خونی بالای آهن مستعد عفونت با یرسینیا هستند و درمان با دفروکسامین این خطر را افزایش می دهد. در صورت بروز عفونت, باید به محض تشخیص دارو قطع شده و تا درمان کامل بیمار مصرف دفروکسامین شروع نشود.

واکنش های محل تزریق: قرمزی پوست, کاهش فشارخون, کهیر و شوک در موارد انفوزیون سریع دارو مشاهده شده است بنابراین تزریقوریدی دارو باید به آهستگی انجام شود یا تزریق عضلانی و زیرجلدی استفاده شود.

موکورمایکوزیس: مواردی از عفونت موکورمایکوزیس و حتی مرگ در اثر آن گزارش شده است بنابراین به محض تشخیص, باید درمان شروع شود.

اثرات چشمی: اختلالات دید مانند تاری دید, کاهش بینایی, کاتاراکت, اختلال دید محیطی, رنگ و یا دید در شب, نوریت اپتیک, تغییر رنگ عنبیه, رتینوپاتی و وجود نقطه سیاه در میدان بینایی گزارش شده است. در مصرف طولانی مدت, دوز بالای دارو و سطح خونی پایین فریتیناین عوارض بیشتر دیده شده است و باید به محض ایجاد دارو قطع شود تا اثرات برگشت پذیر باشد. بیماران مسن, در ریسک بالاتری هستند و بررسی های دقیق بینایی در موارد مصارف طولانی مدت دارو باید انجام شود.

اثرات کلیوی: افزایش سطح کراتینین سرم, نارسایی حاد و اختلال توبول های کلیه گزارش شده است. بیمار باید از نظر تغییرات کلیه تحت نظر باشد. دفروکسامین با دیالیز قابلبرداشت از خون می باشد.

تغییر رنگ ادرار: ممکن است رنگ ادرار به صورتی, قرمز یا نارنجی تغییر کند.

سمیت آلومینیوم: در درمان مسمومیت با آلومینیوم ممکن است مصرف دفروکسامین باعث هایپوکلسمی و بدتر شدن پاراتیروئیدیسم شود. این دارو می تواند باعث ایجاد تشنج در بیماران مبتلا به آنسفالوپاتی وابسته به آلومینیوم شود.

هموکروماتوزیس: دفروکسامین کاربردی در درمان هموکروماتوزیس اولیه ندارد.

موارد منع مصرف و احتیاط در رابطه با دفروکسامین

موارد منع مصرف: حساسیت به دارو یا دیگر ترکیبات فرمولاسیون، نارسایی شدید کلیوی یا آنوری، بجز در مواقعی که این دارو برای درمان مسمومیت با آهن یا آلومینیوم در بیماران تحت دیالیز مصرف می شود (دفروکسامین و فریوکسامین عمدتاً از طریق کلیه ها دفع می شوند)، هموکروماتوز اولیه.

ملاحظات اختصاصی دفروکسامین

1- بیمار باید از نظر بروز واکنش ها ناشی از حساسیت مفرط تحت مراقبت باشد و وسایل مورد نیاز برای درمان این واکنش ها در دسترس باشد. در طول درمان، کار کلیه، وضعیت بینایی و شنوایی پیگیری شود.
2- برای درمان مسمومیت شدید با آهن، دارو را از راه عضلانی تزریق کرد، به شرط آنکه بیمار در شوک نباشد. در غیر این صورت، به آهستگی تزریق وریدی می شود. از تزریق زیرجلدی دارو خودداری شود.
3- دفروکسامین برای درمان زیادی بار آهن ناشی از کم خونیهای مادرزادی و همچنین، به طور موضعی برای برداشتن حلقه های زنگ (restring) قرنیه و از راه تزریق وریدی یا تزریق به فضای داخل جنب، برای افزایش دفع آلومینیم به کار رفته است.
4- درمان مسمومیت حاد آهن، روش تجویز عضلانی ارجح است. هر چند راه وریدی در مسمومیت شدید (شوک) به کار رفته است. سرعت تجویز در یک گرم اول mg/kg/h 15 است، هر چند در مسمومیت شدید تا mg/kg/h 50-40 نیز تجویز شده است. دوزهای بعدی در طی 12-4 ساعت با سرعت mg/h 125 تجویز شود.

موارد منع مصرف وتداخل دارویی ابیراترون