اسپاستیسیته عضلانی در اثر آسیب به بخش هایی از مغز یا نخاع درگیر با حرکت ایجاد می شود. شرایطی که می توانند باعث اسپاسم عضلانی شوند عبارتند از مولتیپل اسکلروزیس (MS)، فلج مغزی و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS).داروهای تجویزی می توانند به تسکین درد و ناراحتی ناشی از اسپاسم عضلانی کمک کنند. علاوه بر این، برخی از داروهای بدون نسخه ممکن است برای درمان دردها و دردهای مرتبط با اسپاسم عضلانی استفاده شوند. داروهای تجویزی به دو گروه شل کننده عضلات اسکلتی و ضد اسپاسم تقسیم می‌شوند. آنها برای تسکین اسپاسم عضلانی و ضد اسپاسم برای درمان اسپاسم عضلانی استفاده می شود.
دوز مصرفی کاریسوپرودول به سلامت و وضعیت بدن بستگی دارد. کاریسوپرودول را می توان همراه غذا یا بدون آن روزانه 4 بار استفاده کرد.
کاریسوپرودول باید برای کوتاه مدت ( 3 هفته یا کمتر) استفاده شود.
از مصرف کاریسوپرودول بیش از دوز مصرفی تجویز شده خودداری کنید زیرا فقط عوارض جانبی دارو را افزایش می دهد.
امکان اعتیاد به کاریسوپرودول وجود دارد این دارو را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید تا امکان اعتیاد به صفر برسد.
چنانچه پس از 2 تا 3 هفته بهبودی حاصل نشد با پزشک تماس بگیرید.
کاریسوپرودول دارای یک شروع عمل سریع و 30 دقیقه ای است و اثرات فوق حدود دو تا شش ساعت طول می‌کشد.
کاریسوپرودول در کبد و از طریق سیتوکروم P450 اکسیداز ایزوسیوم CYP2C19 متابولیزه می‌شود و از طریق کلیه ها دفع می‌شود.
نیمه عمر کاریسوپرودول حدود 8 ساعت است ، مقدار قابل توجهی از کاریسوپرودول به مپروبامات متابولیزه می شود که داروی شناخته شده اعتیاد دارویی است.
مپروبامات نقش مهمی در تاثیرات کاریسوپرودول دارد و پس از تجویز طولانی مدت کاریسوپرودول برای مدت طولانی در بدن باقی می‌ماند. این ماده کمی در آب محلول است و کاملا در اتانول، کلروفرم و استون حل می‌شود. حلالیت این دارو عملا مسنقل از PH است.
مصرف کاریسوپرودول در سه ماهه اول بارداری توصیه نمی‌شود. می‌تواند به جنین آسیب برساند. طی 6 ماهه آخر بارداری کاریسوپرودول تنها باید در صورت نیاز حقیقی مصرف شود.
