ایجاد خواب سبک یا عمیق، از بین بردن هوشیاری و تسکین درد با کمک داروها و گازهای بیهوشی را گویند. این کار بر اساس سن، وزن، وضعیت سلامت و… و با در نظر گرفتن مزایا و معایب توسط پزشک بیهوشی انجام می‌شود. پس از خوابیدن روی تخت بیهوشی، فشارسنج و دستگاه های کنترل نوار قلب، تنفس و نبض به شما وصل می شود. سرو گردن و دندان های لق چک شده و اکسیژن از طریق ماسک وارد ریه هایتان می شود و با تزریق داروی بیهوشی از طریق رگ تقریبآ 30 ثانیه بیهوش می‌شوید. ضمن بیهوشی شما دردی احساس نخواهید کرد و پس از عمل کم کم بیدار خواهید شد و به اتاق بهبودی منتقل خواهید شد.
بزرگــسالان: ابتــدا 0/04-0/1 mg/kg بــه صــورت وریدی تجویز می‌شود. سـپس مقـدار 0/01 mg/kg هـر 20-60 دقیقه به مقـدار مـصرف اولیـه اضـافه مـی شـود. درصورت نیـاز بایـد مقـدار مـصرف تنظـیم شـود. بعـد از بیهوشی با ایزوفلوران یا انفلوران یا بیمارانی که به منظـور لولـه گــذاری داخــل نــای، سوکــسینیل کــولین دریافــت کرده اند، 0/04 mg/kg ابتدا بـه صـورت وریـدی تجـویز می‌شود. سپس براساس پاسخ بیمار تنظیم مـی شـود. بـه منظور لوله گذاری داخل نـای، مقـدار 0/06-0/1 mg/kg تزریق وریدی می‌شود. بعد از مصرف دارو برای لوله گذاری داخــل نــای، شــرایط مناســب بــرای لولــه گــذاری طــی 2-3 دقیقه به دست می‌آید.
کودکان: مقدار مصرف را می توان براساس پاسخ بیمار به مقدار مصرف تست به میزان 0/02 mg/kg تعیین نمـود. در کودکان با سن یک مـاه و بیـشتر مقـدار مـصرف مثـل بزرگسالان است.
پانکرونیوم در اتصال به رسپتورهای کولینرژیک در صفحه محرکه انتهایی با استیل کولین رقابت می کند. این اثر مهاری توسط داروهای مهارکننده کولین استراز مانند پیریدوستیگمین, نئوستیگمین و ادرفونیوم قابل برگشت است. پانکرونیوم با کاهش پاسخ دهی به استیل کولین در اتصالات عصبی عضلانی عضلات اسکلتی باعث ریلکس شدن و از بین رفتن تون عضله شده و قدرت انقباضی عضلات اسکلتی را مهار می کند.
جذب: بعد از تزریق وریدی اثر دارو طی 45-30 ثانیه شروع و طی 4/5-3 دقیقه به اوج می رسد. زمان شروع اثر و طول مدت اثر دارو به مقدار مصرف بستگی دارد. بعد از مصرف 0/06 میلی‌گرم/کیلوگرم دارو، اثرات آن طی45-35 دقیقه فرو می نشیند. تکرار مصرف ممکن است شدت و طول اثر دارو را افزایش دهد.
پخش: 87% اتصال به پروتئین های پلاسما دارد.
متابولیسم: مشخص نیست، مقادیر کمی از دارو ممکن است در کبد متابولیزه شود.
دفع: عمدتاً بصورت تغییر نیافته از راه کلیه دفع می شود. مقداری از دارو نیز از طریق صفراوی دفع می شود.
هوشبر های عمومی، آمینوگلیکوزید ها، لیدوکائین، منیزیم تزریقی، کینیدین، کینین و دیورتیک ها اثرات دارو را تشدید می کنند. فنی توئین ممکن است سبب مقاومت به انسداد عصبی – عضلانی یا بازگشت آن شود. در صورت ایجاد واکنش افزایش حساسیت و یا کلاپس قلبی و عروقی مصرف دارو باید قطع گردد. پاسخ بیمار را به تحریکات عصب محیطی پایش کنید.
