کبد چرب می‌تواند منجر به شکل گیری رادیکال‌های آزاد، گونه‌های فعال اکسیژن و شروع پراکسیداسیون لیپیدی و در نتیجه آسیب به سلول‌های کبدی می‌شود. در کبد چرب آنزیم‌های آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز و الکالین فسفاتاز دارای فعالیت انزیمی بالایی هستند که بر مبنای سنجش فعالیت همین آنزیم‌ها انواع بیماری‌های کبدی قابل تشخیص می‌شود. سیلیمارین که عصاره استاندارد شده دانه و میوه گیاه خارمریم است شامل حدود 65 الی 80 درصد فلاونولیگان‌های سیلیبن A، سیلیبی B، ایزوسیلیبین B، سیلی کریستین A، سیلی کریستین B و سیلی دیانین به مقادیر کمی فلاونوئیدهای تاکسیفون و در حدود 20 الی 35 درصد از اسیدهای چرب و ترکیبات پلی فنولیک است.
روزی سه بار مصرف شود (هر 8 ساعت)
مقادیر سیلیمارین موجود در خار مریم که در واقع نوعی آنتی اکسیدان قوی است به کاهش رادیکال های آزاد بدن کمک می کند و سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و از ابتلا به سرطان های بدخیم کبدی جلوگیری می کند.
