باکلوفن از دسته داروهای شل کنندۀ عضلانی می باشد که با اثر بر اعصاب نخاعی می تواند مقدار و شدت گرفتگی عضلانی را در بیماران “ام اس” و سایر بیماری های عصبی مربوط به نخاع کاهش دهد.این دارو همچنین می تواند گرفتگی ها و دردهای عضلانی را تسکین دهد و فعالیت ماهیچه ها را بهبود بخشد.
نحوه مصرف باکلوفن و دوز مصرفی
این دارو را می توان همراه با غذا یا بدون غذا و با توجه به دستور پزشک معمولاً سه بار در روز مصرف کرد. برای کاهش عوارض جانبی این دارو ممکن است پزشکتان درمان را از دوزهای کم این دارو شروع کند و بعد آن را افزایش دهد. مطابق تجویز دکتر عمل کنید. دوز مصرفی خود را افزایش ندهید و طولانی تر از مدتی که پزشک تجویز کرده از این دارو استفاده نکنید. قطع مصرف یک باره این دارو ممکن است عوارض جانبی مانند توهم و تشنج را به همراه داشته باشد. برای جلوگیری از این عوارض ممکن است قطع دارو به صورت تدریجی و با کاهش دوز مصرفی در طول یک دوره انجام گیرد.
مصرف باکلوفن در زمان های منظم باعث می شود بیشترین بهره از آن را ببرید. برای کمک به یادآوری، این دارو را در ساعت معینی هر روز مصرف کنید و اگر بهبودی در شرایطتان حس نکردید با متخصص ارتوپدی تماس بگیرید.
در صورت مصرف بیش از حد باکلوفن
مصرف بیشتر از ۸۰ میلی گرم این دارو می تواند عوارض مسمومیت با آن را در برداشته باشد.در صورت مصرف بیش از حد درمانی، امکان مشکلات تنفسی شدید وجود دارد لذا حتماً با مرکز مسمومیت دارویی و یا مرکز اورژانس تماس بگیرید. در افراد دیابتی مصرف باکلوفن ممکن است منجر به افزایش قندخون شود.در افرادی که سابقه ی سکته ی مغزی و سایر بیماری های مغزی دارند،احتمال بروز عوارض دارویی باکلوفن بیشتر می باشد.
موارد مصرف باکلوفن
باكلوفن در درمان اسپاسم شديد و مزمن عضله ارادي و به منظور كاهش تعداد و شدت حملات درد عصب سه قلو در بيماراني كه قادر به تحمل كاربامازپين نيستند يا به اثرات آن مقاوم مي باشند، مصرف مي شود.
مکانیسم اثر باکلوفن
باكلوفن احتمالاً در سطح نخاع عمل كرده و عبور بازتاب تك سيناپسي را مهار مي كند و به وسيله هيپرپولاريزه كردن انتهاي رشته عصبي آوران مانع از آزاد شدن واسطه هاي محرك احتمالي(اسيد گلوتاميك و اسيد آسپارتيك)مي گردد. اين دارو بر نواحي فوق نخاعي نيز ممكن است اثر بگذارد.
فارماکوکینتیک باکلوفن
جذب باكلوفن سريع و زياد است. سرعت و ميزان جذب با افزايش مقدار مصرف ممكن است كاهش يابد. متابوليسم آن كبدي است و فقط حدود 15 درصد مقدار مصرف متابوليزه مي شود. دفع آن كليوي است. حدود 40 درصد مقدار مصرف معمولاً طي 6 ساعت و كل دارو طي 3 روز از بدن دفع مي گردد.
عوارض جانبی داروی باکلوفن
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه ای بروز نمی دهند. یکسری از عوارض نیز بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می روند.
عوارض این دارو بر قسمت های مختلف بدن، عبارتند از:
- سیستم اعصاب مرکزی: هیپوتونی (ضعف عضلانی)، خواب آلودگی، گیجی، سردرد، صرع، سرگیجه، بی خوابی، خواب رفتگی اندام، هایپرتونی، درد، اختلال تکلم، افسردگی، اغما، تفکرات نامعقول، آژیتاسیون، لرز
- گوارشی: تهوع، استفراغ، یبوست، ریزش غیرارادی بزاق (سیالوره)، خشکی دهان، اسهال
- قلبی، عروقی: افت فشارخون، ادم محیطی
- پوستی: خارش، کهیر
- ادراری، تناسلی: احتباس ادرار، تکرر ادرار، سختی در دفع ادرار، ضعف جنسی، بی اختیاری ادراری.
- عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی، کمردرد، لرزش
- چشمی: تنبلی چشم
- تنفسی: هیپوونتیلاسیون (کاهش تعداد تنفس)، نیومونی، تنگی نفس
- متفرقه: صدمات غیرمترقبه
اما شایع ترین عارضۀ این دارو خواب آلودگی، گیجی و ضعف می باشد.
موارد منع مصرف و تداخل دارویی باکلوفن
