میزان و نحوه مصرف داروی کلوگزاسین

کلوگزاسیلین یک آنتی بیوتیک از گروه پنی سیلین ها می باشد که با باکتری ها مقابله می کند. کلوگزاسیلین در درمان انواع مختلف عفونت های ناشی از باکتری استافیلوکوک (مولد پنیسیلیناز) به کار می رود. این دارو برای درمان عفونت باكتریایی ، عفونت مثانه ، پنومونی ، عفونت پوستی و ساختاری و عفونت دستگاه تنفسی فوقانی استفاده می شود.

روش مصرف داروی کلوگزاسین

• قبل از شروع درمان با داروی کلوگزاسین، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. همچنین اگر در رابطه با مصرف آن با سؤالاتی روبرو هستید با پزشک خود مشورت نمایید.
• دوز و مقدار داروی کلوگزاسین، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید.
• در صورت فراموش کردن یک دوز، به محض یادآوری، نوبت فراموش شده را مصرف کنید. اگر زمان مصرف دوز بعدی باشد، از مصرف نوبت فراموش شده اجتناب کنید و بر طبق برنامۀ مشخص به مصرف دارو ادامه دهید. هیچگاه دوز دارو را دو برابر نکنید.
• دوره درمان را کامل کنید حتی اگر احساس بهبودی می کنید و علائم بیماری از بین رفته است.
• اگر بعد از چند روز مصرف کلوگزاسیلین، علائم بیماریتان بهتر نشد یا حتی بدتر شد با پزشک مشورت کنید.
• داروی کلوگزاسیلین خوراکی را باید با معده خالی، حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف کرد.
• مصرف غذا و آبمیوه های اسیدی جذب این دارو را کاهش می دهد.

مقدار مصرف کلوگزاسین

• بالغین: روزانه 2 تا 4 گرم از دارو در دوز های منقسم به طور خوراکی و هر 6 ساعت مصرف می شود. یا 250 میلی گرم از راه عضلانی هر 4 تا 6 ساعت و یا 500 میلی گرم از راه وریدی هر 4 تا 6 ساعت مصرف می شود. در صورت نیاز و تشخیص پزشک می توان مقادیر فوق را تا دو برابر افزایش داد.
• کودکان: روزانه 50 تا 100 میلی گرم از راه خوراکی، عضلانی یا وریدی، در دوز های منقسم هر 6 ساعت استفاده می شود.

عوارض مصرف کپسول کلوگزاسیلین

ممکن است درد معده، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، نفخ و خشک شدن دهان رخ دهد. اگر هر یک از این عوارض جانبی در شما تشدید شد، بلافاصله به پزشک یا داروساز اطلاع دهید. اگرچه این اتفاق مرسوم نیست ولی ممکن است در زمان مصرف این دارو به بیماری زبان مودار سیاه (زبان مودار سیاه به واسطه رشد باکتری یا قارچ روی سطح پشتی زبان ایجاد می شود) دچار شوید. این بیماری بی خطر است و معمولا پس از درمان از بین می رود. بهداشت دهان تان را به خوبی رعایت کنید و روزانه دو مرتبه با یک مسواک نرم روی زبان تان بکشید. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

اطلاعاتی در مورد موارد منع مصرف و تداخل دارویی کلوگزاسیلین