میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر میدودرین

میدودرین (انگلیسی: Midodrine) میدودرین یک عامل وازوپرسور/منقبض کننده عروق است (فشار خون را افزایش می دهد). میدودرین در ایالات متحده توسط سازمان غذا و داروی (FDA) در سال ۱۹۹۶ برای درمان دیس اتونومی و افت فشار خون ارتواستاتیک تأیید شد. در اوت ۲۰۱۰، FDA پیشنهاد لغو این تاییدیه را داد زیرا سازنده، Shire plc، پس از رسیدن دارو به بازار، نتوانست مطالعات لازم را تکمیل کند. در سپتامبر ۲۰۱۰، FDA تصمیم خود را مبنی بر حذف میدودرین از بازار تغییر داد و اجازه داد تا در دسترس بیماران باقی بماند، در حالی که Shire plc اطلاعات بیشتری در مورد اثربخشی و ایمنی دارو جمع آوری کرد. شایر در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۱ اعلام کرد که به طور کامل از عرضه میدودرین منصرف شده و آن را به چندین ژنریک برای تهیه دارو واگذار می کند.

روش درست مصرف داروی میدودرین

• قبل از شروع درمان با این دارو، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می کند تا اطلاعات دارویی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.
• دوز و مقدار داروی میدودرین از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک قلب و عروق برایتان تجویز کرده است، استفاده نمایید
• میدودرین با دوزهای مختلفی تجویز می شود، معمولاً درمان با یک قرص 2.5 میلی گری سه بار در روز آغاز شده و ممکن است پزشک دوز دارو را در هفته های بعد افزایش دهد، بیشترین حد مجاز مصرف این دارو 10 میلی گرم سه بار در روز است.
• قرص میدودرین را به طور منظم و سر یک ساعت مشخص به همراه مقداری آب مصرف کنید. آخرین دوز داروی روزانه خود را حداقل 4 ساعت قبل از خواب مصرف کنید.
• اگر فراموش کردید که دوز میدودرین روزانه خود را در زمان مشخص مصرف کنید اما به زودی یادتان افتاد، دارو را مصرف کنید؛ اما اگر زمانی به یاد آوردید که نزدیک به ساعت دوز بعدی دارو است، دوز از یاد رفته را مصرف نکنید. نباید به خاطر دوز از یاد برده شده، دو دوز از دارو را باهم مصرف کنید.

مکانیسم اثر میدودرین

• میدودرین هیدروکلراید به شکل متابولیت فعال دس گلی میدودرین،که یک آگونیست گیرنده آلفا آدرنرژیک در آرتریول ها و وریدها می باشد و سبب افزایش تونیسیته عروق و بالارفتن فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در حالت ایستاده ،نشسته و خوابیده می شود.
• میدودرین هیدروکلراید یک عامل وازوپرسور/ضدفشارخون می باشد. میدودرین یک پیش دارو است که اثر درمانی آن پس از تجویز خوراکی وابسته به متابولیت فعال دس گلی میدودرین (حاصل دگلیسیناسیون میدودرین) می باشد.

فارماکوکینتیک میدودرین

پس از مصرف خوراکی داروی میدودرین به سرعت جذب می گردد.مشخص شده است که دگلیسیناسیون میدودرین به دس گلی میدودرین در بسیاری از بافت ها انجام می گیرد و قسمتی از متابولیسم هر دو ترکیب در کبد صورت می پذیرد.
کلیرانس کلیوی دس گلی میدودرین حدود 385 mL/minute بوده و عمدتا (حدود 80%) بوسیله ترشح فعال کلیوی صورت می گیرد.

هشدار درباره مصرف میدودرین

بعضی دارو ها را نمی توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی دارو ها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می گردد بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی میدودرین ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

• در صورتی که باردار هستید و یا قصد بچه دار شدن دارید و یا در صورتی که به نوزاد خود شیر می دهید.
• در صورتی که به اختلالات کبدی و یا کلیوی دچار هستید.
• اگر فشار خون شما بالا است.
• اگر بیماری قلبی یا عروقی دارید.
• در صورتی که پر کاری تیروئید دارید.
• اگر مشکل سیستم عصبی دارید.
• در صورتی که مشکل پروستات یا دفع ادرار دارید.
• اگر مبتلا به بیماری دیابت شیرین هستید که بینایی شما را نیز تحت تاثیر قرار داده است.
• اگر دچار گلوکوم (آب سیاه-افزایش فشار درون چشم) هستید.
• اگر تومور غده فوق کلیه (فئوکروموسیتوم) دارید.
• اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی دارید.

اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویز شده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.

در صورت فراموشی یک وعده مصرف چه باید کرد؟

در صورت فراموشی یک وعده مصرف به محض یاد آوری آن را مصرف کنید. البته در صورتی که کمتر از 4 ساعت به خواب مانده یا تقریبا زمان مصرف وعده بعدی فرا رسیده است باید از وعده فراموش شده چشم پوشی کرد. هیچ گاه جهت جبران وعده فراموش شده، وعده مصرف بعدی را دو برابر نکنید.

موارد منع مصرف و تداخل دارویی متوپرولول