اطلاعاتی درباره ی میزان، تاثیرات و مکانیزم اثر سفرادین

سفرادین آنتی بیوتیکی از دسته سفالوسپورین ها است و با کشتن باکتری ها یا جلوگیری از رشد آن ها کار می کند. این دارو برای درمان عفونت های باکتریال در بخش های مختلف بدن استفاده می شود و گاهی قبل از جراحی های خاص برای جلوگیری از عفونت نیز به کار می رود.سفرادین برای درمان عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا استفاده نمی شود.

موارد مصرف سفرادین

• عفونت های دستگاه تنفسی (مانند لوزه ها ، فارنژیت و Lobar pneumonia ) که توسط گروه A بتا-همولیتیک استرپتوکوک و استرپتوکوک نومونیا ایجاد می شود.
• عفونت گوش میانی ناشی از استرپتوکوک های بتا-همولیتیک گروه A، استرپتوکوک نومونیا، هموفیلوس آنفلوانزا و استافیلوکوک ها .
• عفونت های پوست و بافت نرم ناشی از استافیلوکوک ها (حساس به پنی سیلین و مقاوم به پنی سیلین) و استرپتوکوک های بتا-همولیتیک.
• عفونت ادراری، از جمله پروستاتیت، ناشی از گونه های اشریشیا کلی ، پروتئوس میرابیلیس و کلبسیلا

مکانیسم اثر سفرادین

مانند سایر آنتی بیوتیک های این دسته مانع از تشکیل دیواره سلولی در باکتری می شود. دیواره سلولی در باکتری باعث حفاظت سلول در مقابل عوامل محیطی می گردد و در صورتی که این دیواره بصورت کامل تشکیل نشود سلول باکتری در محیط آبکی با جذب آب می ترکد. سفرادین در مرحله آخر تشکیل پپتیدوگلیکان جایگزین عوامل تشکیل دهنده پپتیدوگلیکان می شود و باعث تشکیل دیوار سلولی ناقص می گردد

فارماکوکینتیک سفرادین

سفرادین به سرعت و تقریباً به طور کامل از مسیر گوارشی متعاقب تجویز خوراکی جذب می شود. دوزهای 25/0، 5/0 و یک گرمی به صورت خوراکی داده می شوند که به ترتیب در طی یک ساعت اوج غلظت های پلاسمایی 9، 17و 24 میکروگرم در میلی لیتر را ایجاد می کنند که مشابه با غلظت های حاصل از سفالکسین می باشند. در حضور غذا جذب دچار تأخیر می شود اگرچه مقدار کل جذب شده زیاد تغییر نمی کند. متعاقب تزریق داخل عضلانی طی 1 تا 2 ساعت بعد از تجویز دوزهای 5/0 و یک گرمی به ترتیب اوج غلظت های پلاسما اتصال دارد. نیمه عمر پلاسمایی آن حدود یک ساعت گزارش شده است که در اختلالات کلیوی طولانی تر می شود. سفرادین توزیع وسیعی در بافت ها و مایعات بدن دارد ولی با مقادیر قابل توجه در مایع مغزی نخاعی وارد نمی شود. غلظت های درمانی آن در صفرا یافت می شوند. از جفت عبور می کند و وارد گردش خون جنین می شود و در مقادیر کم در شیر مادر نیز یافت می شود. به صورت تغییر نکرده از طریق فیلتراسیون گلومرولی و ترشح توبولار در ادرار دفع می گردد و بیش از 90درصد دوز خوراکی و یا 60 تا 80 درصد دوز داخل عضلانی طی 6 ساعت دفع می شود. اوج غلظت ادراری آن حدود 3 میلی گرم در میلی لیتراست که بعد از یک دوز 500 میلی گرمی خوراکی حاصل می شود. پروبنسید دفع دارو را به تأخیر می اندازد. سفرادین از طریق همودیالیز و دیالیز صفاقی برداشت می شود.

مقدار مصرف سفرادین

• بالغين: تزريق عضلاني/ وريدى 500 ميلي گرم الى 1 گرم در هر 6-4 ساعت و حداكثر تا 8 گرم در روز استفاده شود. در فرم خوراكي، 250 ميلي گرم الى يك گرم هر 12-6 ساعت.
• بچه هاى بزرگ تر از يكسال: تزريق عضلاني/ وريدى 100-50 ميلي گرم/ كيلوگرم در عرض هر 6 ساعت و در فرم خوراكى 50-25 ميلي گرم/ كيلوگرم، در هر 6 ساعت.

میزان و نحوه مصرف داروی سفاتازیدیم