انگل ژیاردیا می تواند در منابع آب شهری، استخر های شنا، چشمه های آب های معدنی و آب چاه وجود داشته باشد.عفونت ژیاردیا غیر از آب آلوده می تواند از طریق غذا و تماس فرد به فرد نیز منتقل شود.این نوع عفونت با درمان مناسب و دارو درمانی بهبود پیدا می کند. اما بهترین راه دفاع از این نوع عفونت، پیشگیری از آلودگی به انگل ژیاردیا می باشد.
ژیاردیا به نوعی عفونت روده ناشی از انگل میکروسکپی اطلاق می شود که در سراسر جهان، به ویژه در مناطق دارای سطح بهداشت پایین و فاقد آب تصفیه شده یافت می شود. عفونت ژیاردیا با چندین مشخصه از جمله گرفتگی عضلات شکمی، نفخ، تهوع و حملات اسهال آبکی تشخیص داده می شود.ژیاردیا نوعی عفونت منتقله از راه آب است و می تواند بوسیله انگل موجود در جریان های آب حومه ای و دریاچه ها و همچنین در منابع آب شهری، استخر شنا، جکوزی و چاه ها ایجاد شود. عفونت ژیاردیا همچنین از طریق غذا و تماس شخص به شخص منتقل می شود.عفونت ژیاردیا معمولا در عرض چند هفته برطرف می شود. اما ممکن است مدت ها پس از نابودی انگل ها، همچنان دچار مشکلات رودهای باشید. چندین دارو به طور کلی در برابر انگل ژیاردیا موثر است، اما همه کس به چنین درمانی پاسخ نمی دهند. پیشگیری بهترین دفاع است.
علل عفونت ژیاردیا
انگل های ژیاردیا در روده های انسان ها و حیوانات زندگی می کنند. قبل از رفتن به مدفوع، آنها درون پوسته هایی سخت به نام کیست محصور می شوند که به آنها اجازه می دهد ماه ها در خارج از روده زنده بمانند. هنگامی که به بدن میزبان دیگری وارد می شوند، کیست حل می شود و انگل ها آزاد می شوند.عفونت وقتی اتفاق می افتد که کیست انگلی را وارد بدن خود کنید. این امر می تواند با آشامیدن آب آلوده یا خوردن غذای آلوده و یا از طریق تماس نزدیک با فرد دیگر اتفاق بیفتد.
آشامیدن آب آلوده
متداول ترین راه برای آلوده شدن به ژیاردیا، آشامیدن آب آلوده است. انگل های ژیاردیا در دریاچه ها، حوضچه ها، رودخانه ها و نهرهای سراسر جهان و همچنین در منابع آبی شهری، چاه ها، مخازن، استخرها، پارک های آبی و آب گرم ها یافت می شود. آب زیرزمینی و سطحی می تواند از رواناب کشاورزی، دفع فاضلاب یا مدفوع حیوانات آلوده شود.
خوردن غذای آلوده
انگل های ژیاردیا می توانند از طریق غذای آلوده منتقل شوند؛ یا به این دلیل که افراد تامین کننده غذا دست خود را به صورت کامل شستشو نمی دهند و یا اینکه مواد خام را با آب آلوده آبیاری می کنند یا می شویند. از آنجا که پخت و پز مواد غذایی، ژیاردیا را از بین می برد بنابراین مواد غذایی عامل خفیف تری برای ابتلا به عفونت به ویژه در کشورهای صنعتی است.
تماس فرد به فرد
اگر دستان شما به مدفوع فرد دیگری آلوده شود، ممکن است دچار عفونت ژیاردیا شوید؛ والدینی که پوشک کودک را عوض می کنند و همچنین کارمندان مراکز مراقبت از کودک، در معرض خطر بالایی هستند. انگل ژیاردیا همچنین می تواند از طریق رابطه جنسی مقعدی گسترش یابد.
ژیاردیا چقدر رایج است و چه کسانی به آن مبتلا می شوند؟
عفونت ژیاردی یک عامل شایع اسهال عفونی در سراسر جهان است ؛ به عنوان یک موجود زنده که رو یا درون یک موجود زنده دیگری زندگی می کند (یک انگل)، معمولا در کشورهایی که از لحاظ بهداشت و درمان فقیر هستند، یافت می شود با این حال، آن را نیز می توان در کشورهای توسعه یافته نیز یافت و شیوع آن در مراکز و موسسات روز دنیا رخ می دهد.
این عفونت انگلی، شایع ترین (روده) انگل در انگلستان است در سال 2013، 3624 مورد عفونت ژیاردیا در انگلستان و ولز گزارش شد، کسانی که بیشترین خطر ابتلا به عفونت را دارند، مسافرانی به مناطقی هستند که در آن مکان ها ژیاردیا رایج است (کشورهایی با ضعف بهداشت و درمان)، کودکان، مردانی که رابطه جنسی با مردان دارند و افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف به هر دلیل.تخمین زده می شود که در کشورهای در حال توسعه، حدود 1 در هر 5 کودک، مبتلا به عفونت ژیاردیا هستند.
علائم ژیاردیا چیست؟
در بسیاری از افراد ،علائمی بعد از ابتلا به عفونت ژیاردیا وجود ندارد و عفونت معمولا توسط سیستم ایمنی پاکسازی می شود. اگر علائم رخ دهد، می توانند یک تا دو هفته پس از اولین تماس با ژیاردیا ظاهر شود. علائم عفونت ژیاردیا ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما به طور کلی می تواند علائمی چون اسهال ناگهانی (حاد) و مداوم (مزمن) تقسیم شود.
علائم اسهال حاد
اسهال حاد رایج ترین عفونت ژیاردیا است. شروع اسهال ناگهانی است که می تواند حالت منفجر شد و آبریزشی باشد. خونریزی ندارد و حاوی مخاط نیست. ممکن است درد و گرفتگی شکم (شکم) را تجربه کنید و مقدار زیادی از باد را نیز همراه خود داشته باشید. علائم معمولا بعد از چند روز از بین می رود، اما اسهال می تواند بیش از یک هفته ادامه یابد.بیماری (استفراغ) و درجه حرارت بالا (تب) در این رابطه غیر معمول است.
علائم اسهال مزمن
در برخی از افراد علائم ممکن است شدت شروع آنها کمتر شدید باشد اسهال مزمن می تواند پیشرفت کند که می تواند پایدار بماند.مدفوع تمایل به حالتی چرب گونه دارد و اسهال می تواند بین 2-6 هفته، گاهی بیشتر طول بکشد ؛ خستگی، دل درد (تهوع)، کاهش اشتها و کاهش وزن می تواند رخ دهد و همچنین علائمی چون خارش، نفخ و سوزش سر دل. کمبود ویتامین ها همچنین می تواند در عفونت مزمن موثر باشد. عفونت مزمن ژیاردیا می تواند برای ماهها یا حتی سالها طول بکشد، در صورتی که تشخیص داده نشود و درمان نشود.
چگونه ژیاردیا تشخیص داده می شود؟
عفونت ژیاردیا ،معمولا هنگامی تشخیص داده می شود که ژیاردیا در مدفوع یافت شود، که پس از نمونه گیری از مدفوع مشخص می شود.به طور مطلوب، سه نمونه مدفوع از روزهای مختلف گرفته می شود، به دلیل تغییرات بالقوه در دفع ژیاردیا در مدفوع.اگر شما اسهال ناگهانی (حاد) یا مداوم (مزمن) دارید، عفونت ژیاردی را نیز در نظر بگیرید، مخصوصا اگر اخیرا به خارج از کشور سفر کرده یا در یکی از گروه های در معرض خطر برای عفونت قرار داشته اید باید به پزشک خود گزارش دهید تا بتوانند شما را مورد بررسی قرار دهند و ترتیب دهند تا نمونه ی مدفوعی را ارسال کنید.
آیا نیازی به مراجعه به پزشک می باشد؟
بستگی به شرایط دارد. در صورت مشاهده علائم زیر، توصیه می شود به پزشک مراجعه کنید:
- اسهال شدید (چند مرتبه در طول روز)
- دردهای شدید شکمی
- عدم توانایی در خوردن و آشامیدن
- تب بالای 38 درجه
در صورت مشاهده علائم گفته شده در کودکان و افراد مسن، سریعا به پزشک مراجعه کنید. آن هم به این دلیل که بدن در این رده سنی سریع تر آب از دست می دهد.
چه انتظاراتی باید از پزشک داشته باشید؟
در طول معاینه جسمانی، پزشک شاید از شما بخواهد روی تخت دراز بکشید تا بتواند روی قسمت های مختلف شکم تان به آرامی فشار بیاورد و نواحی ترد را بررسی کند. پزشک همچنین ممکن است دهان و پوست تان را به دنبال نشانه های دهیدراسیون بررسی کند. همچنین دستورالعمل های لازم را در مورد چگونگی آوردن نمونه مدفوع به مطب خواهد داد.پزشک برای کمک به تشخیص انگل احتمالا نمونه مدفوع تان را آزمایش می کند. برای دقت بیشتر، شاید از شما بخواهد چند نمونه دیگر در طی دوره ای چندروزه تحویل دهید. این نمونه ها سپس برای حضور انگل، در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می گیرند. تست مدفوع برای نظارت بر اثربخشی هر شیوه درمانی در پیش گرفته اید نیز کاربرد دارد.کودکان و بزرگسالانی که عفونت ژیاردیا بدون علائم دارند معمولا نیازی به درمان ندارند، مگر اینکه احتمال برود انگل را به دیگران سرایت می دهند. بسیاری از افرادی که چنین مشکلاتی دارند اغلب ظرف چند هفته خودبه خود بهتر می شوند.هنگامی که علائم و نشانه های بیماری شدید باشند و یا عفونت همچنان ادامه یابد، پزشکان معمولا انگل را با داروهای زیر درمان می کنند:
- مترونیدازول (فلاگیل). مترونیدازول شایع ترین آنتی بیوتیک مورد استفاده برای عفونت ژیاردیا به شمار می رود. عوارض جانبی احتمالی شامل تهوع و طعم فلزی در دهان است. در زمان مصرف این دارو هرگز الکل ننوشید.
- تینیدازول (تینداماکس). تینیدازول به اندازه مترونیدازول خوب عمل می کند و بسیاری از عوارض جانبی مشابه را دارد، اما می تواند در یک دوز واحد تجویز شود.
- نیتازوکسانید (آلینیا). از آنجایی که این دارو به شکل مایع تولید می شود، شاید کودکان آسان تر قورت بدهند. عوارض جانبی احتمالی شامل تهوع، نفخ، زردی چشم و ادرار به رنگ زرد روشن است.
برای درمان انگل ژیاردیا در دوران بارداری هیچ نوع دارویی به طور مداوم توصیه نمی شود، زیرا اثرات جانبی بالقوه ای برروی نوزاد می گذارد. اگر علائم بیماری خفیف باشد، پزشک شاید توصیه کند درمان را تا پس از سه ماهه نخست بارداری به تاخیر بیاندازید. اگر درمان لازم باشد، در مورد بهترین گزینه درمانی موجود با پزشک مشورت کنید.هیچ دارویی نمی تواند از عفونت ژیاردیا جلوگیری کند، اما اقدامات احتیاطی و عاقلانه بطور موثری احتمال که آلودگی و یا گسترش عفونت به دیگران را کاهش خواهید داد.
جلوگیری از ابتلا به عفونت ژیاردیا
هیچ دارو یا واکسنی نمی تواند از عفونت ژیاردیا جلوگیری کند اما اقدامات احتیاطی می تواند احتمال ابتلای شما به عفونت یا شیوع عفونت به دیگران را کاهش دهد.
- دستان خود را بشویید : ساده ترین و بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به انواع عفونت است. دستان خود را بعد از استفاده از توالت یا تعویض پوشک بچه و قبل از تهیه یا خوردن غذا بشویید. هنگامی که آب و صابون در دسترس نباشد، ضد عفونی کننده های مبتنی بر الکل مناسب هستند. با این حال، ضد عفونی کننده های مبتنی بر الکل در از بین بردن شکل کیستیک ژیاردیا که در محیط زیست باقی می مانند، مؤثر نیستند.
- آب را تصفیه کنید : از نوشیدن آب تصفیه نشده از چاه های کم عمق، دریاچه ها، رودخانه ها، چشمه ها و حوضچه ها خودداری کنید، مگر اینکه ابتدا آن را تصفیه کنید یا حداقل ۱۰ دقیقه در دمای ۱۵۸ درجه فارنهایت (۷۰ درجه سانتیگراد) بجوشانید.
- دهان خود را بسته نگه دارید : سعی کنید هنگام شنا در استخر، دریاچه یا دریا، آب را بلع نکنید.
- از آب بطری استفاده کنید : هنگام مسافرت به بخش هایی از جهان که احتمالا آب آن ایمن نیست، از آب بطری برای نوشیدن و مسواک زدن استفاده کنید.
- رابطه جنسی ایمن داشته باشید : اگر رابطه جنسی مقعدی دارید، از کاندوم استفاده کنید. از رابطه جنسی دهانی و مقعد خودداری کنید مگر اینکه کاملا محافظت شده باشید.
در مورد بیماری تب دانگ چه میدانید؟
