هدف اصلی روزنامه نگاری، ارائه اطلاعات دقیق و قابل اعتماد به شهروندان برای عملکرد در یک جامعه آزاد است. برای رسیدن به این هدف به تعریف جامعه، ایجاد زبان مشترک و دانش مشترک، شناسایی اهداف، قهرمانان و بدخواهان یک جامعه می پردازد. و همچنین شامل اهداف دیگیری نظیر خدمت به جامعه نظیر سرگرم کننده بودن و ارائه نظریات و نقد های سازنده تمام آحاد جامعه می باشد. با گذشت زمان، روزنامه نگاران هشت اصل اساسی را برای تحقق اصول روزنامه نگاری تدوین کرده اند.
اولین اصل روزنامه نگاری بر اساس حقیقت است
روزنامه نگاری حقیقت را به معنای مطلق یا فلسفی دنبال نمی کند، بلکه می تواند و باید آن را به معنای عملی دنبال کند. "حقیقت روزنامه نگاری" روشی است که با نظم و انضباط حرفه ای به جمع آوری و تأیید واقعیت ها آغاز می شود. روزنامه نگاران باید شفاف بنویسند و منابع معتبر داشته باشند، آنگاه مخاطبان می توانند ارزیابی خود را از اطلاعات انجام دهند.حتی در دنیای آزادی بیان صحت چیزی است که همه چیز بر پایه آن ساخته می شود، از جمله مفاد، تفسیر، اظهار نظر، انتقاد، تحلیل و بحث. و می توان گفت حقیقت در طول زمان از طریق این مجمع یعنی روزنامه نگاری پدیدار می شود.
روزنامه نگاری چیست؟دومین اصل وفاداری، آنان به شهروندان می باشد
در حالی که سازمان های خبری به بسیاری از حوزه های انتخابیه، از جمله تبلیغ کنندگان و سهامداران پاسخ می دهند. روزنامه نگاران در این سازمان ها باید در ارائه اخبار بدون ترس و ترجیح، منافع عمومی شهروندان به سایر افراد باشند و بیعت خود را با شهروندان حفظ کنند این تعهد برای شهروندان در درجه اول پایه و اساس اعتبار یک سازمان خبری است.به طور ضمنی این تعهد بیانگر ان نیست که شهروندان تنها همفکران و تبلیغ کنندگان روزنامه می باشند بلکه تعهد بدان معنی است که روزنامه نگاری باید تصویر نماینده ای از همه گروه های تشکیل دهنده جامعه ارائه دهد. نادیده گرفتن برخی از شهروندان، باعث عدم استفاده از روزنامه وبی اعتباری ان می شود. تئوری اساسی در صنعت اخبار مدرن این عقیده است که اعتبار باعث ایجاد مخاطب گسترده و وفادار می شود و موفقیت اقتصادی به نوبه خود دنبال می شود.
سومین اصل در روزنامه نگاری، انظباط در تحقیق است
روزنامه نگاران به یک انظباط حرفه ای برای تایید اطلاعات خود تکیه دارند. و زمانی که مفهوم بی طرفی به طور کلی بیان شد همه ی آن ها خود را بی طرف و بی تعصب اعلام می کنند برای اطمینان از بی طرفی آنان باید اطلاعات مورد بررسی و شواهد عینی ارائه گردد این بدان معنا بود تا تعصبات شخصی و فرهنگی نتواند صحت کار آن ها را تضعیف نماید.
چهارمین اصل باید استقلال خود را حفظ نمایند
استقلال یک نیاز اساسی روزنامه نگاری است، سنگ بنایی برای اطمینان به آن. استقلال روح و ذهن، و نه بی طرفی، اصولی است که خبرنگاران باید در کانون توجه خود قرار دهند. در حالی که سر مقاله نویسان و مفسران بی طرف نیستند، هنوز ادعا دارند منبع اعتبار آنها صحت، انصاف فکری و توانایی اطلاع رسانی است، نه فداکاری آنها به یک گروه خاص. با این وجود، در استقلال ما باید از افتادن در نخوت، نخبه گرایی، انزوا یا نیهیلیسم(پوچ گرایی) پرهیز کنیم.
پنجمین اصل، بعنوان یک آگاهی دهنده مستقل از حکومت باید عمل کند
روزنامه نگاری یک ظرفیت غیرمعمول دارد که به عنوان نگهبان بر فراز کسانی است که قدرت و موقعیت آنها بیشترین تأثیر را روی شهروندان می تواند داشته باشد. زمانی مطبوعات مستقل نامیدهمی شوند که علیه حکومت مستبد عمل کنند و دادگاه ها آن را تائید و مردم به آن ها اعتماد کنند. ما به عنوان روزنامه نگار وظیفه داریم از این استقلال محافظت کنیم و آن را در استفاده بیهوده و یا بهره برداری برای منافع تجاری هدر ندهیم.
اصل ششم باید زمینه انتقاد عمومی و سازش را فراهم کند
رسانه های خبری، حامل های عمومی بحث و گفتگو هستند و این مسئولیت پایه ی امتیازات ویژه روزنامه نگاران است. اگر این حامل های عمومی به جای تعصب و فرض، واقعیت ها را آگاهی دهد به بهترین وجه در خدمت جامعه خواهد بود. همچنین باید تلاش شود تا دیدگاه ها و علایق متنوع در جامعه را منصفانه نشان دهند و آنها را در متن قرار دهند نه اینکه فقط حاشیه های متناقض بحث را برجسته کنند. صحت و حقیقت ایجاب می کند که به عنوان چارچوب های بحث عمومی، از نقاط مشترک در جایی که حل مسئله رخ می دهد غافل نشویم.
اصل هفتم باید تلاش کندکه نکته جالب توجه و مناسب ارائه داد
روزنامه نگاری داستان است با یک هدف. برای بقای خود، روزنامه نگاران باید آنچه را که خوانندگان می دانند، می خواهند با آنچه نمی توانند پیش بینی کنند بلکه نیاز دارند، متعادل سازند. اثربخشی یک روزنامه نگاری هم با میزان اثری که یک مخاطب را درگیر می کند، سنجیده و روشن می شود. این بدان معناست که روزنامه نگاران باید بطور مداوم سؤال کنند که کدام اطلاعات بیشترین ارزش را برای شهروندان و به چه شکلی دارد. در حالی که روزنامه نگاری باید فراتر از مباحثی چون دولت و امنیت عمومی باشد، یک روزنامه نگاری که سرشار از چیزهای بی اهمیت وکاذب است درنهایت جامعه ای بی اهمیت را ایجاد می کند یعنی مخاطبان را از دست می دهد.
باید اخبار جامع و متناسب باشد
حفظ جامعیت وتناسب در خبر و عدم رها کردن چیزهای مهم نیز سنگ بنای حقیقت است. روزنامه نگاری نوعی نقشه برداری است: نقشه ای را برای شهروندان ایجاد می کند تا بتوانند در جامعه حرکت کنند. پرتاب حوادث برای احساس ، غفلت از دیگران ، کلیشه زدن یا منفی بودن نامتناسب همه باعث می شود تا یک نقشه کمتر قابل اعتماد باشد. نقشه همچنین باید شامل اخبار کلیه جوامع ما باشد نه فقط اشخاص خاص. این امر به بهترین وجه توسط اتاق های خبر با تنوع زمینه ها و دیدگاه ها حاصل می شود.
