قول دادن به کودکان و عمل نکردن به برخی از آن ها امروزه به یکی از رفتارهای رایج پدر و مادرها تبدیل شده است. برخی والدین برای این که بتوانند در لحظه نظر کودکشان را به حرف های خودشان جلب کنند و آن ها را با خود همراه کنند به کودکان در مورد مسايل مختلف وعده و وعید می دهند. در بعضی مواقع هم، برای این که انگیزه انجام کاری را در کودک برانگیزند به آن ها قول می دهند. با توجه به این که کودکان به والدین خود اعتماد دارند، هر قولی که به آن ها داده می شود را جدی گرفته و روی آن حساب می کنند و برای رسیدن به آن لحظه شماری می کنند.
بهتر است که والدین قبل از قول دادن کمی فکر کنند و بعد شروع به وعده و وعید دادن کنند. واقعا چه اهمیتی دارد؟ مگر دنیا با بدقولی کردن بزرگترها به آخر می رسد؟
نحوه رفتار و برخورد با کودک قدرت طلبقول، قول است
قول کوچک یا قول بزرگ نداریم. وقتی که اعتماد و اطمینان به وجود می آید و به دنبال آن ایمان در آن رابطه شکل می گیرد، بدقولی کردن به راحتی تمام زنجیرها را پاره می کند.
قول دادن به کودکان یک روش رایج پدر و مادرها برای به تعویق انداختن خواسته های بچه هایشان است. اما شاید کمتر والدینی توجه کنند که قولی که به فرزندشان می دهند باید واقعی و شفاف باشد تا در فرزندشان ایجاد بی اعتمادی نکند. بچه ها اگر قول های دروغین بشنوند کم کم خلف وعده را یاد می گیرند و نه تنها دیگر برای حرف شما ارزشی قایل نیستند بلکه خودشان هم در مقابل شما از همین حربه استفاده خواهند کرد.
از جمله قول هایی که نباید به کودک داد؛ وعده رفتن به مراکز تفریحی و پارک در روز مشخص و یا اینکه برای تولدت فلان کار را انجام می دهم است، زیرا هرگز نمی توان اتفاقات و پیشامد های روزمره زندگی را پیش بینی کرد.
قول اینکه اگر مشقهایت را بنویسی، باهوش ترین فرد کلاس می شوی و یا اگر اتاقت را مرتب کنی فلان کار را برایت می کنم نیز از دیگر وعده های مخرب است که در صورت عدم برآورده شدن، باعث ایجاد اعتماد به نفس کاذب در فرد خواهد شد.
این قول های دروغین به کودک، به تدریج سبب می شود تا دیگر کودک ارزشی برای حرف های والدین قائل نباشد.
به کودکان چگونه احترام بگذاریم؟نتایج بدقولی به کودک
مطمئناً برخی اوقات مسائل یا مشکلاتی پدید می آیند که والدین نمی توانند به قول خویش عمل کنند. اما زمانی که این عهدشکنی ها به صورت مداوم رخ میدهد، فرزند شما چنین واکنش هایی را نشان میدهد:
- احساس می کند که هیچ کس به او اهمیت نمیدهد.
- ممکن است تصور کند که اگر به خواسته خویش دست پیدا نکرده حتماً اشتباهی صورت گرفته و هرگز به خواسته خویش نخواهد رسید.
- امکان دارد اعتماد خود را نسبت به شما از دست بدهد و تصور خواهد کرد حرفهای شما، پایه و اساسی ندارد و به حرفهایی که می زنید اعتقاد ندارید.
- حتی امکان دارد فکر کند که دیگران نیز مانند والدینش هستند.
یک مشکل دیگر برای عمل نکردن به قول و تعهد شما وجود دارد. شما ناخواسته پیامی را برای فرزندتان ارسال می کنید. اینکه به قول و تعهد نمی توان پایبند بود. تصور کنید، به پسرتان می گویید، اتاقش را تمیز و مرتب کند و او اصرار دارد که فردا این کار را انجام دهد. آیا او تصور خواهد کرد با وجود قولی که به شما داده مجبور به انجام این کار هست؟
چقدر به کودکان سخت گیری کنیم؟
