به گزارش سایت خبری ساعد نیوز ، دوست دارید فرزند خوشبینی تربیت کنید اما نمی دانید برای تربیت فرزند خوشبین باید چکار کنید؟ هرچه باشد، بچه هایی که نیمه پر لیوان را می بینند، هم با مشکلات زندگی بهتر کنار می آیند و هم خوشحال تر هستند. تربیت کودک کاری بسیار پیچیده و گاهی سر در گم کننده است. سبک های فرزند پروری گوناگونی وجود دارند که هرکدام می توانند منجر به ایجاد نوعی اخلاق و رفتار در زندگی آینده کودک شما شوند. ما امروز می خواهیم برای تربیت فرزند خوشبین به چند نکته اشاره کنیم. پس اگر دوست دارید فرزندی تربیت کنید که نگاه بهتری به زندگی داشته باشد و طرف روشن هر چیزی را ببیند، ادامه مقاله را دنبال کنید.
دلایل زیادی برای تشویق کودکان به خوشبینی وجود دارد. از مزایای تربیت فرزند خوشبین می توان به تاثیرات بلند مدت روی سلامت روانی و فیزیکی کودکت اشاره کرد. شاید دانستن این که احتمال اینکه افراد خوشبین بیشتر از ۱۰۰ سال عمر کنند خیلی بیشتر از بقیه است، شما را برای آگاهی از راه و روش این نوع تربیت بیشتر مشتاق کند. اما چگونه باید خوشبینی را در تربیت فرزندمان وارد کنیم؟ برای شروع این ۶ نکته را رعایت کنید و ببینید که چگونه خوشبینی به باقی افراد خانه هم سرایت می کند.
سبک های متفاوت فرزندپروری، هرکدام به ایجاد نوعی اخلاق و رفتار در آینده کودک منجر می شود. ما در ادامه این مطلب، به راهکارهایی برای تربیت فرزندی خوش بین می پردازیم:
۱- غر زدن ممنوع.
مادری را تصور کنید که در مسیر رساندن فرزندش به مهدکودک در هوای بارانی مدام ابراز نگرانی می کند. " ما نمی رسیم"، " همیشه دیر می رسیم". پایه ی اصلی بدبینی، تمرکز بر افکار منفی و ناامید کننده است. هرچه بیشتر از بی پولی و روز کاری سخت غر بزنید، انعکاس این رفتار را بیشتر در فرزندتان می بینید. سعی کنید به جای غر زدن، روی نکات مثبت تمرکز کنید. " امروز در محل کار موفق شدم یک پروژه سنگین را به اتمام برسانم."، " امروز در محل کار یکی از بهترین همکارانم را دیدم و بسیار خوشحال شدم."
می توانید هرشب، زمانی را برای بازی "گل و تیغ " اختصاص دهید، به این صورت که هرکدام از اعضای خانواده بهترین و بدترین اتفاف آن روز را تعریف می کنند. هدف این بازی این است که به جای غر زدن از موارد منفی زندگی، روی اتفاقات مثبت متمرکز شویم.
۲- انتظاراتتان را بالا ببرید.
بعضی از مادران قبل از اینکه فرزندانشان به سن مهدکودک برسند، بالای تختشان یک لیست از کارهایی که باید انجام دهند قرار می دهند . این لیست به آنها یادآوری می کند مسواک بزنند، اتاقشان را مرتب کنند و .. این گروه از مادران این کار را برای سبک شدن وظایف خودشان انجام دادند اما خیلی سریع متوجه شدند که این عادت فواید دیگری نیز دارد.
بچه ها علاقه دارند که هرچه زودتر اتاق مرتب شده خودشان را به مادر نشان دهند. و از انجام این کار احساس غرور می کنند.
به عبارت دیگر، می توان گفت بچه ها خوش بین و توانا نمی شوند مگر اینکه فرصتی داشته باشند تا توانمندی های خودشان را ثابت کنند. مولف یکی از کتاب های تربیتی کودک معتقد است که اعتماد کردن به بچه ها برای انجام کارهای مختلف به آنها حس توانمندی می دهد. البته فراموش نکنید که این مسئولیت ها باید متناسب با سن آنها باشد، چرا که هدف این است که کودکان به خوبی از پس کارها برآیند.
یکی از نکاتی که والدین در تربیت فرزند خوش بین با آن مواجه هستند، این است که تا چه اندازه باید از فرزندشان در برابر آسیب ها و احساسات منفی محافظت کنند. افتادن از میله های پارک در برابر دیگران، یا پیوستن به یک تیم ورزشی در حالی که هیچ سررشته ای از آن ندارید، خجالت آور است، بنابراین کاملا طبیعی است اگر بخواهید از فرزندتان در چنین موقعیت هایی مراقب کنید. اما نباید با این استدلال که او مهارت بعضی از کارها را ندارد، مانع انجام فعالیت او شوید. این کار باعث کاهش اعتماد به نفس در کودک می شود و بدبینی را در او تقویت می کند.
مشاورین معتقدند که باید اجازه بدهید فرزندتان در حیاط مهدکودک به تنهایی بازی کند یا بدون همراهی شما به اردو برود. و به مرور او را به امتحان کردن ریسک های بزرگتر دعوت کنید. فرزند شما هرگز نباید از تجربه کردن چیزهای جدید بترسد.
۴-قبل از اینکه واکنشی نشان دهید، کمی صبر کنید.
اگر دوست فرزندتان، از عبارات توهین یا تحقیر آمیز نسبت به فرزند شما استفاده کرد، بلافاصله با والدین او تماس نگیرید. به نظر می رسد در این شرایط از فرزندتان بخواهید از خودش دفاع کند.
اگر به فرزندتان فرصت دهید که بدون کمک شما مشکلاتش را حل کند احساس قدرت می کند و خوش بینی او نسبت به توانایی اش در برخورد با مشکلات، افزایش می یابد.
۵- از چالش ها استقبال کنید.
اگر فرزندتان معتقد است در یک درس ضعیف است، باید سیاستمدارانه با این مسئله برخورد کنید. در تربیت فرزند خوش بین باید به این موضوع دقت داشته باشید که یک شکست کوجک کافی است تا خود را برای همیشه ضعیف و بی استعداد تصور کنند. " من خنگ هستم"،"، من بلد نیستم نقاشی بکشم"، " من در فلان ورزش افتضاح هستم."
برای جلوگیری از چنین نتیجه گیری هایی باید سعی کنید نگاه فرزندتان را تغییر دهید. مثلا بگویید:" یاد گرفتن ورزش جدید اولش کمی مشکل است." به او اطمینان بدهید گه که تنها کسی نیست که این حس را دارد.
با یادآوری موفقیت های قبلی اش او را امیدوار کنید.
۶- واقع بین باشید.
موقعیتی این چنینی را تصور کنید که به شهر دیگری مهاجرت کرده اید و فرزندتان با شرایط جدید انس نگرفته است و مدام شکایت می کند که هیچ دوستی ندارد.
به جای اینکه امید واهی به او بدهید که " تو یک عالمه دوست خوب اینجا داری و زمانی که بفهمند تو چقدر فوق العاده هستی دلشان می خواهد با تو دوست شوند." بهتر است شرایط را برای او توضیح دهید.
در نهایت اگر فرزندتان، دوست جدیدی پیدا نکند، به خوب بودن خودش شک می کند. اما اگر شرایط را توضیح دهید که مهاجرت شروع یک چالش بزرگ است و پیدا کردن دوست جدید ممکن است کمی زمان بر باشد.
به این ترتیب، اعتماد کودک از والدین هم سلب نمی شود.
