به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از خبرآنلاین، امین تقی پور، تا سه هفته پیش، مجموع افرادی که او را به عنوان یک متخصص جلوه های ویژه کامپیوتری در ایران می شناختند شاید، خیلی بیشتر از تعداد فالوئرهای کم اینستاگرامش نبود، اما یک حرکت خلاقانه و ابتکاری برای آموزش کار حرفه ای به شاگردانش، از او یک سلبریتی ساخته است که به تلویزیون هم رفته و حالا می توان امید داشت سینمای ایران هم شاهد یک پدیده برای جلوه های ویژه باشد.
او خالق کلیپ بارش بادمجان از آسمان تهران است که برایش تا مرز بازداشت هم رفت اما حالا مسئله حل شده و او از آن ویدئو و اتفاقاتش برای ما گفته است.
اگر ممکن است خودتان را بیشتر معرفی کنید. ما بعد از این اتفاقات فهمیدیم یک متخصص ایرانی در جلوه های ویژه بصری آن طرف دنیا داریم.
یک بار سال ۲۰۰۶ از ایران رفتم اما نتوانستم این رشته جلوه های ویژه را در خارج از کشور دنبال کنم. اینجا حدود ۲۵سال در این کار بودم اما نه به صورت حرفه ای. دورادور با یک شرکت هایی همکاری هایی داشتم و حتی یک برنامه تلویزیونی کار کردم. یک سری کارها هم داشتم که به جشنواره ها فرستادم. سرانجام سال ۲۰۱۱ با این سابقه به کانادا رفتم، اما متاسفانه دیدم سطح بالاتر از آن است که من را بپذیرند، چون ما اینجا اصلا در آن حد حرفه ای نداشتیم. آن جا در تنها دانشکده ای که در کانادا و آمریکا این رشته را داشت، در دوره لیسانس که یک دوره خیلی کلیدی بود، جلوه های ویژه را خواندم. در ادامه، چون خوشبختانه این کار خیلی گسترش پیدا کرده و دولت کانادا معافیت های مالیاتی برایش گذاشته بود، من توانستم وارد یکی از شرکت های این عرصه بشوم و از حدود سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹ در این شرکت که همه پروژه های بزرگ هالیوود را می گرفت، کار کنم.
در این یک سال که ایران بودید پروژه ای کار کردید؟
نه. فقط پروژه بادمجان را داشتم. (با خنده).
اینجا کسی شما را نمی شناخت.
یکی دو نفر بودند اما با مشکلاتی که با سرمایه گذارها داشتند و مسائل خودشان نتوانستند با هم کار کنیم. پروژه بزرگی بود که اسم نمی برم اما در حد حرف ماند و انجام نشد.
همین امسال در جشنواره خیلی از فیلم ها از این جلوه های ویژه بصری استفاده کردند.
من «سرخپوست» و «مسخره باز» را دیدم که به لحاظ جلوه های ویژه کارشان خوب بود. البته یک نقدهایی به آنها وارد است، اما مشخص است که یک حرکتی انجام شده ولی انگار یک قطعه ای از این موتور و سیستم کار نمی کند. یک سری فریلنسرها برای خودشان کار می کنند. این انسجام وجود ندارد که کار تیمی با سوپروایزر قوی باشد، از شرکت ها به لحاظ مالیاتی حمایت شود و اینکه این افراد را شناسایی کنند که کار درست انجام شود.
الان کارگردان های بزرگ هم تلاش دارند از این علم روز استفاده بیشتری کنند. مثلا آقای حاتمی کیا یا سعید ملکان در «روز صفر».
خیلی مواردی که در دنیای واقعی هزینه هایش بالا است، با جلوه های ویژه انجام می دهند ولی اینکه چقدر درست دربیاید مهم است.
چنین کارهایی تا حالا به شما پیشنهاد نشده.
واقعیتش کسی من را نمی شناخت.
بعد از این قصه بادمجان چه شد؟
بعد از این اتفاق یک سری استرس بود و یک سری سو استفاده کردند و قضیه را به حاشیه کشاندند. البته یک سری هم خندیدند که ما لذت بردیم و یک سری سو تفاهم هم پیش آمد که حل شد. تک و توک تماس هایی از بعضی از پروژه ها داشتم.
البته الان یک مقدار تعطیلی پروژه ها هم مساله ساز است.
بله. صحبت درباره این موارد هم نیاز به جلسات حضوری دارد که متاسفانه الان امکان پذیر نیست.
یک مقدار هم قصه فیلم بارش بادمجان برایتان شر درست کرد. چه اتفاقی افتاد بعد از پخش این کلیپ؟ آنقدر چیزهای عجیب دیدیم و آنقدر ویدئوی شما تمیز درآمده بود که بارش بادمجان غیرقابل باور نبود.
این خیلی کلیپ ساده ای است. ما یک پشت صحنه از آن منتشر کردیم. در پشت صحنه مراحل کار را می بینید. در عین اینکه کار ساده ای به نظر می رسد ولی تمام این اصول را من چون به این بچه ها تدریس می کردم، همه چیز را برنامه ریزی کردم که از تحقیقات تا پایان کار همه مراحل باید باکیفیت و درست باشد. به خاطر اینکه سه شات سینمایی است. ما روی این ویدئوها کاملا سینمایی کار کردیم و برای همین هم اینقدر دیده شد. می خواستیم شبیه سازی مهندسی معکوس کنیم که بگوییم یک فیلم هالیوودی درجه یک چطور ساخته می شود که البته امکاناتش را نداشتیم و شاید خیلی ایرادها هم داشته باشد. شاید خیلی افراد این ایرادها را نبینند ولی به لحاظ حرفه ای ما می دانیم خیلی کار دارد. در کل این را با استاندارد خیلی بالا و با دقت و کیفیت سینمایی کار کردیم که این طور شد. فیزیک برخورد این ها را با زمین و اشیاء و خودروها درآوردیم.
بعد از پخش این کلیپ، چند ساعت طول کشید تا از شما خواستند برای توضیح دادن بروید؟
خیلی فاصله کمی بود. شاید یک ساعت. یک مقدار نگران شده بودند ولی گفتیم که فقط شوخی بود و کنار آمدند.
کلیت جامعه خوششان آمده بود؟
بله. خود آنها هم خوش شان آمده بود. کسی کاری نداشت غیر از یک سری افراد که جوسازی کرده بودند. خیلی هم محترمانه برخورد شد.
الان با این وجهه ای که از خودتان نشان دادید و نیازی که به این تکنیک در کشور وجود دارد، دوست دارید چه کاری انجام دهید که ماندگار شود؟
سوال خیلی خوبی است. من همیشه مدنظرم بود که کشور خودم است و دوست دارم اینجا باشم ولی در همین جلوه های ویژه به لحاظ کار حرفه ای یک سری محدودیت هایی هست که یک نفر که حرفه ای است و کار کرده برایش سخت است که با هر هزینه و استرسی برای هر پروژه ای کار کند. ممکن است این کار را نکند. من دوست دارم اینجا این کار را انجام بدهم. شاید خیلی هدفم اینجا کار کردن باشد تا اینکه برگردم آنجا و روزی چندین ساعت در یک شرکت کار کنم و اسمم در فیلم های مهم هم باشد ولی چقدر؟ من باید ببینم در این کشور کار حرفه ای می توانم بکنم؟ حاشیه ندارد؟ و به هر لحاظ از من تقدیر هم می شود و من می توانم آن چیزی که می خواهم را اجرا کنم. یک وقتی به لحاظ هزینه است و یک زمانی هم می گویی من می خواهم با این بودجه کار کنم که بتوانم یک کار قابل رقابت در عرصه جهانی انجام بدهم. چون خیلی هزینه های سنگینی دارد و تجهیزات زیادی نیاز دارد.
فکر می کنی اگر کنار کدام پروژه در این سال ها قرار می گرفتی، می توانستی خیلی به آن کمک کنی؟
از فیلم خاصی نمی توانم نام ببرم و در ذهنم نیست ولی این یک پروسه خودجوش است که باید با کارگردان ارتباط خوبی برقرار کنی و ایده را قبول کنی و بگویی من با این پروژه ارتباط برقرار کردم و پروژه هم حرفه ای است و حاشیه ندارد و می شود در کنار آن کار کرد. البته خیلی هم فیلم های ایران را دنبال نمی کردم و در این یک سالی که ایران بودم، بیشتر فیلم ها را دیدم. فیلم های فرهادی به لحاظ فیلمنامه خیلی قوی هستند و خیلی به خودش و فیلم هایش علاقه داشتم و دنبال می کردم. سینمای ایران را بیشتر سینمای درام می دانستم. خیلی آرزویم بود در فیلم های فانتزی خوب ایران کار کنم ولی موقعیتش پیش نیامده است.
شاید یک گونی بادمجان سرنوشت کاری شما را تغییر بدهد.
شاید (با خنده).
